«Ja b chacieŭ supakoić abituryjentaŭ. Treba prosta mieć dobryja viedy, a test dazvolić ich abjektyŭna i sumlenna acanić. Usio robicca dla taho, kab mienavita tak i było. Tamu nievialikija źmieny ŭ testach — dadatkova ŭviedzienyja dystraktary, skaročana častka A i pavialičana častka B — heta rabiłasia dla taho, kab abaranić sumlennych abituryjentaŭ. Pry hetym my dakładna stavili sabie zadaču: test składaniejšym być nie pavinien», — skazaŭ Juryj Miksiuk.
Pavodle jaho słoŭ, kab pierakanacca ŭ tym, što test sapraŭdy nie staŭ składaniejšy, byŭ praviedzieny paraŭnalny analiz vynikaŭ abituryjentaŭ, jakija vykonvali repietycyjnaje testavańnie pieršaha i druhoha etapaŭ. «Druhi etap užo prajšoŭ pa novaj struktury testu. My pierakanalisia na prykładzie matematyki, što siaredniaja kolkaść dakładna vykananych zadańniaŭ niekalki vyrasła. Kali razhladać abituryjentaŭ, jakija ŭdzielničali ŭ pieršym i druhim etapach, to ŭ druhim jany pakazali taki ž abo lepšy vynik. U cełym abituryjenty stali vyrašać bolš zadač, ich vyniki taksama peŭna vyraśli. Značyć, tyja miery, jakija my rabili dla taho, kab test nie byŭ składaniejšy, i tyja vyniki, jakija my ŭžo majem, kažuć, što test składaniejšy nie staŭ», — padkreśliŭ jon.
