U kancy kastryčnika ŭ 4-j mienskaj himnazii školniki pačali pravodzić nievialikija fłešmoby. Niekalki dzion zapar jany śpiavali na pierapynkach pratesnyja pieśni. A paśla taho, jak la ścien škoły byŭ zatrymany baćka traich himnazistaŭ, praviali maŭklivyja akcyi — stajali ŭ kalidory ź biełymi arkušami i maŭčali. Takija pavodziny vučniaŭ byli rascenieny jak niezakonnaje masavaje mierapryjemstva. Jak piša Riebionok.by, niekatorych baćkoŭ zaprasili ŭ milicyju i skłali na ich administracyjnyja pratakoły.
Krynica fota: Čytač TUT.BY. 30 kastryčnika himnazisty vyjšli ŭ kalidor ź biełymi listami
— Sama pa sabie situacyja, viadoma, śmiešnaja, — raspaviadaje tata dzieviacikłaśnika Andrej Kirejeŭ. — Dzieci śpiavali pieśni pad hitaru, usio heta adbyvałasia na pierapynkach unutry himnazii. U milicyi nam skazali, što heta rasceńvajecca jak pravaparušeńnie pa art. 23.34, to-bok heta było masavaje mierapryjemstva.
Na padletkaŭ da 16 hadoŭ adkaznaść pa hetym artykule nie praduhledžanaja, tamu pratakoł u milicyi skłali na baćkoŭ.
Administracyjny praces byŭ zapuščany pa art. 9.4 — «Nievykanańnie abaviazkaŭ pa vychavańni dziaciej». Takuju pracu pravodziać u dačynieńni da minimum piaci siemjaŭ, paviedamlajuć baćki. Jość taksama prykłady, kali siemji ŭ poŭnym składzie vyklikali ŭ prakuraturu i adpuskali paśla praviadzieńnia vychavaŭčaj hutarki. Bolš da ich pretenzij nie było.
U Inśpiekcyi pa spravach niepaŭnaletnich baćkoŭ apytali i dali im aznajomicca z pratakołam. Tam była vykładziena viersija namieśnika pa vychavaŭčaj rabocie Volhi Kulinkovič.
— Usio heta tady pry zavučach raźvivałasia, dyrektar u hety čas byŭ u adpačynku. My pračytali pratakoł i napisali, što ź im nie zhodnyja. Ciapier čakajem, kali nas vykličuć na kamisiju pa spravach niepaŭnaletnich. Jak dalej buduć raźvivacca padziei, ja nie viedaju, ščyra kažučy, — pryznajecca tata.
— Z administracyjaj škoły vy abmiarkoŭvali toje, što adbyvajecca? — zapytalisia žurnalisty.
— Jany dźviery zamykajuć na kluč, unutr zajści niemahčyma. Kali ludzi chočuć pahutaryć, im adrazu kažuć: zapisvajciesia na pryjom, jaki byvaje dva razy na miesiac. Voś siońnia ranicaj čałaviek 10 chadzili ŭ himnaziju, kab vyłavić dyrektara pa darozie na pracu. Ale jon razmaŭlać nie staŭ.
Pratakoł, jaki skłali na adnaho z baćkoŭ školnika
Dźmitryj Chajčanka taksama paśpieŭ pabyvać u milicyi z-za pratesnaj aktyŭnaści dački. Usia hetaja situacyja vyklikaje ŭ taty ŭśmiešku: jon vielmi ździŭleny tym, što ŭ škole nibyta prajšła masavaja niesankcyjanavanaja akcyja.
— Spačatku inśpiektar patelefanavaŭ majoj žoncy, apisaŭ situacyju, skazaŭ, što pravierku, chutčej za ŭsio, zakryjuć. Ale kali my pryjšli, z nami ŭžo praviali apytańnie, skazali što my nienaležnym čynam vychoŭvajem dzicia i skłali pratakoł pa art. 9.4. Ja pačytaŭ pakazańni zavuča, tam maja dačka vystupaje ledź nie arhanizataram pratestaŭ.
Jašče adzin pratakoł, składzieny paśla vystupleńniaŭ himnazistaŭ
Baćka pierakanany, što školniki zakon nie parušyli, jany vykazvali na pierapynkach svaju hramadzianskuju pazicyju, što harantavana Kanstytucyjaj. Karać dzicia za taki ŭčynak baćki nie źbirajucca, naadvarot, jany hanaracca svajoj dačkoj.
— My ličym, što ŭ dastatkovaj miery vychoŭvajem dzicia, jana ŭ nas raźvitaja, vučycca dobra, i naohuł nijakich pretenzij da jaje być nie moža. Daj boh, kab usie byli takimi dziećmi, jak maja dačka.
Źmicier nie baicca adličeńnia z himnazii — jaho dačka vučycca ŭ 9-m kłasie, a tak mohuć pastupić sa staršakłaśnikami. Ale jość varyjant, što dzicia mohuć pieravieści ŭ inšuju škołu pa miescy žycharstva.
— U nas tut jašče adna himnazija pobač, navat bližej chadzić, kali što, — nie hublaje aptymizmu tata. — Ale, viadoma, chaciełasia b, kab dzicia vučyłasia tam, dzie vučycca. Jak u nas u vyniku składziecca ŭsio dalej, pahladzim.
Baćki nie viedajuć, pa jakim pryncypie vybirali tych, u dačynieńni da kaho zapuścić administracyjny praces. Jość mierkavańnie, što prakuratura i milicyja adpracoŭvali škołu pa rolikach, jakija stali papularnymi ŭ sietcy, i šukali samych aktyŭnych chłopcaŭ. Niekatoryja miarkujuć, što sa śpisam mahła dapamahčy himnazija, dzie ciapier z baćkami pravodziać aktyŭnuju vychavaŭčuju rabotu.
Niekalki dziasiatkaŭ čałaviek zaprašali na prafiłaktyčnyja saviety ŭ škole. Baćka adzinaccacikłaśnicy dasłaŭ u redakcyju apaviaščeńnie ab praviadzieńni takoha savieta — papieru dastavili zakaznym listom.
— My pakul nie chadzili na saviet, apaviaścili kłasnaha kiraŭnika, što źjavicca nie možam pa asabistych abstavinach. Kali jašče raz vykličuć, dumaju, ja pajdu bieź dziciaci i z advakatam. I budu vieści aŭdyjazapis, — baćka nastrojeny vielmi rašuča. Baćki kažuć, što ŭ himnazii ciapier cicha: dzieci bolš nie pratestujuć.
— Tam ciapier takaja atmaśfiera, što navat kali try čałavieki źbirajucca razam, prychodzić niechta z administracyi i adrazu pačynaje zdymać na videa dziaciej.
Žurnalisty źviazalisia z dyrektaram himnazii №4 Andrejem Hocmanam, kab udakładnić, jakim čynam infarmacyja pra baćkoŭ aktyŭnych vučniaŭ trapiła ŭ milicyju. Voś što adkazaŭ kiraŭnik škoły:
— U telehram-kanałach była raźmieščana vialikaja kolkaść fatahrafij dziaciej ź simvolikaj, videarolikaŭ ich vystupleńniaŭ, i heta vyklikała hramadski rezanans. Siońnia adpaviednymi orhanami pačałosia apytańnie, čamu tak adbyvałasia, pravodziacca sustrečy ź dziećmi i baćkami.
My ŭ adpaviednaści z zakanadaŭstvam praviali dva saviety prafiłaktyki, kudy zaprasili najbolš aktyŭnych dziaciej ź ich baćkami, praviali hutarki, niekalkim ja abjaviŭ zaŭvahu i vymovu. Da nas prychodzili rabotniki Frunzienskaha RUUS, zapytvali charaktarystyki ab niekatorych dzieciach i ich siemjach, pravodzili apytańni nastaŭnikaŭ i zavuča. Taksama adrazu paśla ŭsich hetych padziej častku baćkoŭ vyklikali ŭ prakuraturu, ź imi taksama pravodzili hutarki.
Dyrektar himnazii pakul nie vałodaje infarmacyjaj ab tym, na kolkich baćkoŭ siońnia składzienyja pratakoły pavodle art. 9.4.
— Kali administracyjnyja spravy buduć razhladacca, buduć adpaviednyja rašeńni, značyć, mianie taksama zaprosiać na kamisiju pa spravach niepaŭnaletnich, dzie ja bolš dakładna daviedajusia pra toje, što adbyvałasia.
Žurnalisty spytali, ci zhodny dyrektar himnazii z tym, što dzieci zładzili ŭ ścienach škoły niesankcyjanavanaje masavaje mierapryjemstva, jak heta siońnia traktujecca milicyjaj. Svaim mierkavańniem Andrej Hocman nie padzialiŭsia, ale raspavioŭ, što siarod dziaciej i baćkoŭ byli tyja, chto akazaŭsia niezadavoleny tym, što adbyvajecca ŭ himnazii. U toj momant dyrektar znachodziŭsia ŭ adpačynku, jaho ŭ ekstrannym paradku vyklikali na pracu.
— Kali ja vyjšaŭ z adpačynku, my stali razmaŭlać ź dziećmi i baćkami ab tym, što pierapynki pavinny być pierapynkami. Siońnia chto-niebudź choča vyjści na pierapynak prosta pasiadzieć, u kahości hałava razbalełasia, kamuści chočacca paŭtaryć chatniaje zadańnie, chto-niebudź choča prosta pachadzić i ź siabrami pahutaryć, ale kali na pieramienach adbyvajucca takija rečy, napeŭna, heta niedarečna ŭ škole.
Dzieci byli papiaredžanyja, ale na zaŭvahi namieśnikaŭ dyrektara nie reahavali. Tady ja zaprasiŭ baćkoŭ i patłumačyŭ im situacyju, što heta dziaržaŭnaja ŭstanova adukacyi — i tut pavinna być kamfortna vučycca ŭsim.
Dyrektar adznačyŭ, što pytańni ab tym, ci darečnaja simvolika ŭ škole, źjavilisia nie ŭ kancy kastryčnika, a značna raniej — jašče ŭ vieraśni. Hrupa aktyŭnych baćkoŭ prychodziła da kiraŭnictva sa svaimi patrabavańniami. Andrej Hocman razmaŭlaŭ ź imi ŭ aktavaj zale. Tady, pa słovach dyrektara, jamu ŭdałosia damovicca ab tym, što nijakich branzaletaŭ i nijakaj simvoliki ŭ škole nie budzie. Ale ŭ kastryčniku damoŭlenaść była parušanaja. I heta nie spadabałasia mnohim inšym baćkam, adznačaje pradstaŭnik škoły.
— Vy dumajecie, što ŭ himnazii vučacca tolki dzieci z adnoj pazicyjaj? U nas byli nie prosta skarhi ŭ himnaziju, byli skarhi va ŭsie instancyi našaha rajona, byli zvaroty, na padstavie jakich adpaviednyja orhany ciapier i pravodziać pravierku.
