Fota zatrymańniaŭ 15 listapada, Minsk.
Vałanciory pisali pra kryki ŭ 20:11. Huk nibyta danosiŭsia z boku aktavaj abo spartovaj zały.
Zatrymanyja raskazali, što siadzieli ŭ aktavaj zale, jakaja znachodzicca na druhim paviersie. Pry ich nikoha nie bili.
«Kamuści pry zatrymańni zub vybili, ale pry nas ludziej nie čapali», — padzialiŭsia adzin z chłopcaŭ. Jon znachodziŭsia tam z 17 hadzin.
«Kali my prachodzili spartzału, tam było pusta. Niedzie a 18-j zaviali jašče ludziej, niekatorych viali supracoŭniki ŭ šlemach, załamaŭšy ruki. Chłopcy byli mocna zapychanyja i spaciełyja, ale praz hadzinu astyli i byccam adčuvali siabie narmalna. U RUUS supracoŭniki viali siabie karektna. A kala 21 hadziny supracoŭnica zajšła ŭ zału i skazała: «Vaš telehram-kanał piša, što vas tut źbivajuć i kryki čutny na vulicy», — raspavioŭ inšy mužčyna.
Krykaŭ u aktavaj zale nichto nie čuŭ. «Tam dźviery, jak damafonnyja, jakija drenna prapuskajuć huk».
A 21-22-j niekatorych zatrymanych mužčyn stali pieravodzić u kamiery. Tam da ich nie prymianiali fizičnuju siłu, krykaŭ ludzi nie čuli.
«Unačy nas było 11 čałaviek u kamiery pamieram prykładna try na dva mietry», — uspaminaje mužčyna.
Pa słovach surazmoŭcaŭ, u RUUS časam byvała błytanina: nazyvali proźviščy niekatorych zatrymanych, a ich samich znajści nie mahli.
Ale dva čałavieki zhadali dziŭny epizod.
«Kala mianie siadzieŭ mužčyna — urazvałku, nohi vyciahnuŭ. Da jaho padyšoŭ milicyjant, ruki ŭ kišeniach, zaviazaŭsia taki dyjałoh: «Siadź narmalna». — «A vy pradstaŭciesia». — «Ja nie pavinien». — «A čaho ŭ vas ruki ŭ kišeniach?» — «Vy nie majo kiraŭnictva, kab rabić zaŭvahi». Paźniej hety supracoŭnik padychodzić: treba palcy adkatać. I zabraŭ mužčynu. Paśla mužčyna viarnuŭsia — hałava była mokraja ci spaciełaja — i ŭžo cicha siadzieŭ», — raskazaŭ adzin z zatrymanych.
Jon śćviardžaŭ, što toj čałaviek raspavioŭ nastupnaje. Jaho nibyta zaviali ŭ prybiralniu, prystavili da ściany, ruki zzadu ŭziali ŭ kajdanki. Pačali bić i niekalki razoŭ akunuli hałavoj va ŭnitaz.
Pa słovach surazmoŭcy, hety epizod adbyŭsia ci a 19-j, ci a 20-j viečara. Mužčynu było na vyhlad hadoŭ 37-40.
Inšaja dziaŭčyna taksama ŭspomniła hetaha čałavieka.
«Z tualeta (jon znachodzicca pad aktavaj załaj) dva milicyjanty vyvieli mužčynu z rukami za śpinaj. Jaho tvar, jak mnie padałosia, kryviŭsia ad bolu. Zaviali ŭ spartovuju zału, i adtul užo byli čutny kryki i maty. Milicyja prynižała jaho, jon sprabavaŭ abaranicca niejak na słovach. Kali jaho vyvodzili z zały, jon skazaŭ štości nakštałt: «Voś tak vy, chłopcy, ź ludźmi abychodziciesia», — apisała jana toj epizod.
Pa časie heta było pamiž 20-j i 21-j hadzinaj i doŭžyłasia chvilin 10.
U toj dzień Tut.by źviartaŭsia pa kamientar u Frunzienskaje RUUS, ale supracoŭniki admovilisia razmaŭlać z presaj.
