Tyhry, jakija zatrymalisia na miažy Biełarusi i Polščy, zastalisia žyvyja tolki dziakujučy biełaruskim pamiežnikam. Kali b jany prapuścili «žyvy hruz» u Biełaruś, to ŭ punkt pryznačeńnia drapiežniki pryjechali b užo miortvymi. Pra heta Jeŭraradyjo raskazaŭ Jarasłaŭ Pšybylski, vieterynar zaaparku ŭ Poznani, jaki pryniaŭ i vychodžvaje žyvioł.
Pa słovach Pšybylskaha, tyja, chto vioz tyhraŭ ź Italii, źbiralisia «razabrać ich na zapčastki» dla vykarystańnia ŭ kitajskaj psieŭdamiedycynie.
Biełarusy zrabili vialikuju spravu, ale zusim nie chvalacca hetym
Historyja dziesiaciarych tyhraŭ, jakich vieźli ź Italii ŭ Dahiestan i zatrymali na biełaruska-polskaj miažy, ablacieła śviet. Spačatku pamiežniki nie prapuścili supravadžalnikaŭ, u jakich nie było viz. Zatym vieterynarnaja słužba vyjaviła, što ŭ ich niama dakumientaŭ i na tyhraŭ. Adzin z drapiežnikaŭ pamior prosta ŭ čarzie na miažy, nie pieraniosšy umoŭ transparciroŭki. Astatnich pieradali ŭ dva polskija zaaparki, u tym liku ŭ Poznań.
Ciapier rasijaninu i dvum italjancam, jakija supravadžali tyhraŭ, pahražaje da troch hadoŭ turmy. Ci pradjavić prakuratura Lublina abvinavačańni polskim vieterynarnym słužbam, jakija prapuścili tyhraŭ na biełaruski bok miažy, pakul nieviadoma.
«My dzivimsia z taho, čamu biełaruski bok nie vykarystaŭ usioj hetaj situacyi dla svajho imidžu, — kaža Jeŭraradyjo Jarasłaŭ Pšybylski, jaki adnym ź pieršych pryjechaŭ na miažu na dapamohu tyhram. — Bo tolki dziakujučy pilnaści biełaruskich pamiežnych słužbaŭ hetyja tyhry zastalisia žyvyja. A biełaruski bok niby vady ŭ rot nabraŭ! Vy zrabili vialikuju spravu, ale zusim nie chvaliciesia hetym!»
Škura tyhra doraha kaštuje, navat kali tyhr miortvy
Pa słovach Pšybylskaha, uličvajučy ŭmovy, u jakich jechali tyhry — bieź ježy, biez vady, — nie mieła značeńnia, u jakim stanie jany pryjeduć. Žyvymi jany nie byli patrebnyja:
«Kali b biełaruski bok prapuściŭ tyhraŭ, to ŭ Dahiestanie b ich razabrali, jak my heta nazyvajem, na zapčastki i vykarystoŭvali b u kitajskaj psieŭdamiedycynie. Heta ž suśvietny rynak! Škura navat miortvaha tyhra vielmi doraha kaštuje. Nie važna, praź piać tysiač kiłamietraŭ tyhr pryjedzie žyvym abo miortvym, — zaŭsiody možna zarabić».
Jarasłaŭ Pšybylski raskazaŭ, što mienavita biełaruski pamiežny vieterynarny ŭrač, ubačyŭšy stan źviaroŭ, pačaŭ adčajna šukać miesca, dzie b pryniali tyhraŭ.
«Kali b biełaruskija pamiežnyja słužby ich prapuścili, to da punkta svajho pryznačeńnia tyhry b pryjechali miortvymi», — upeŭnieny polski vieterynar.
