Niekalki hadoŭ tamu miedyja bieśpierapynna pisali pra Jaŭhiena Saŭčanku. Chłopiec z Homiela za karotki čas pieratvaryŭsia ŭ madel suśvietnaha ŭzroŭniu. Jaŭhien pracavaŭ na placoŭkach Paryža i Nju-Jorka z samymi viadomymi fatohrafami i madeljerami, zdymaŭsia dla italjanskaha Vogue i amierykanskaj New York Times sa śvieckaj ilvicaj, madellu, dyzajnieram, kalekcyjanieram adzieńnia, spadkajemcaj impieryi Guinness Dafnaj Hines… I heta daloka nie poŭny pieralik jaho dasiahnieńniaŭ.
Ale ciapier Jaŭhien Saŭčanka pierastaŭ zajmacca madelinham, pazbaviŭsia svajoj vizitnaj kartki — doŭhich biełych vałasoŭ, i staŭ… prahramistam. Što vymusiła Jaŭhiena tak kruta źmianić svaju śfieru dziejnaści i pamianiać Paryž i Nju-Jork na rodny Homiel? Jak pravilna rasstavić pryjarytety ŭ žyćci i jakija płany ŭ Jaŭhiena na budučyniu? Pra heta i mnohaje inšaje raspavioŭ «Našaj Nivie» były tvar z vokładki i madel Jaŭhien Saŭčanka.
Tak Saŭčanka vyhladaŭ na piku svajoj madelnaj karjery. Fota photo-men.com.
NN: Jaŭhienie, vy byli zorkaj suśvietnaha maštabu i raptam syšli sa śfiery, dzie ŭ vas byŭ šalony pośpiech. Jak tak?
JAS: Kali ja byŭ madellu, hety zaniatak davaŭ mnie vydatnyja mahčymaści: ja moh padarožničać, sustrakacca z roznymi ludźmi i zajmacca cikavaj spravaj. Ale kali ŭ mianie źjaviłasia siamja i dzieci, stała ciažka ŭsio heta sumiaščać.
Mnohija marać być madellu, bo heta nibyta viesieła, pryhoža i prosta. Ale hetaja praca maje hałoŭny niedachop dla mianie: adsutnaść stabilnaści. Heta pastajannyja pierajezdy, vandroŭki, ty nie bačyš siamji tydniami. Ja prapuściŭ pieršy i druhi dzień naradžeńnia majoj dački i dzień naradžeńnia žonki. I tak bolš nie mahło praciahvacca. Siamja dla mianie — heta ŭsio.
NN: A kolki vy jašče tearetyčna mahli pracavać? Jość ža, mabyć, niejki ŭzrost, paśla jakoha bolšaść madelaŭ sychodzić «na piensiju».
JAS: Heta nie zusim tak. Nasupierak mifam, u madelaŭ niama «piensii», asabliva ŭ mužčyn. Jość madeli, jakim za 50, i jany praciahvajuć pracavać. Tamu tearetyčna pracavać ja moh jašče dziesiacihodździami.
A sychodziać zvyčajna ź inšych pryčyn, nie praz uzrostavyja abmiežavańni. Chtości, jak i ja, choča bolšaj stabilnaści. Situacyja ŭ industryi mody zvyčajna niestabilnaja, i heta nie daje ŭpeŭnienaści ŭ zaŭtrašnim dni. A jość i tyja, chto znachodzić što-niebudź cikaviejšaje.
Tut i nižej fota z asabistaha archiva Saŭčanki.
NN: A čamu vyrašyli zajmacca mienavita prahramavańniem?
JAS: Ja daŭno cikaviŭsia veb-raspracoŭkaj, niedzie z 14 hadoŭ. Ale mnie brakavała tady ruplivaści i starannaści. Ja pačynaŭ hetym zajmacca — i kidaŭ. I tak było niekalki razoŭ. Potym ja pastupiŭ va ŭniviersitet, tam było nie da hetaha. Potym byŭ madelinh. Ale ŭsio heta nie zabiła cikavaści da veb-raspracoŭki.
I voś kali ja ŭžo pačaŭ dumać pra sychod z madelinhu, ja kančatkova vyrašyŭ stać prahramistam. Heta toje, što moža dać mnie stabilnaść, mahčymaść być ź siamjoj. Nu i hrošy — heta taksama važny momant.
NN: Vy raniej vučylisia va ŭniviersitecie. Ale kali stali madellu, prypynili svajo navučańnie. Ci niama ŭ vas žadańnia skončyć navučańnie i atrymać stupień?
JAS: Tak, ja byŭ studentam fizičnaha fakulteta. Pakul što ja nie baču sensu praciahvać navučańnie va ŭniviersitecie. Nie ŭpeŭnieny, što heta moža być karysna dla pracy. Farmalnaja adukacyja nie zusim paśpiavaje za novymi technałohijami, tamu samy lepšy sposab čamu-niebudź navučycca — heta vučycca samomu albo znajści stažyroŭku ŭ jakoj-niebudź kampanii. Ale ŭ pierśpiektyvie ja nie vyklučaju. Chto viedaje, jakija kampietencyi mnie spatrebiacca ŭ budučyni?
NN: A što pra hetyja źmieny ŭ žyćci dumaje vaša žonka?
JAS: Biezumoŭna, dla jaje dobra, što ja ciapier bolš času baŭlu ź siamjoj. Darečy, maja žonka taksama byłaja madel. U jaje była paśpiachovaja karjera, jana navat atrymała prapanovu pracavać u Paryžy. Jana amal užo źjechała ŭ Paryž, ale pierad samym adlotam my daviedalisia pra ciažarnaść. Tamu, biezumoŭna, u Paryž jana nie pajechała. Ciapier jana ŭ dekretnym adpačynku. Zajmajecca samaadukacyjaj i šukaje siabie. Voś takaja ŭ nas siamja.
NN: Ci dapamahaje vam madelny dośvied u novaj spravie?
JAS: Śfiery ŭsio ž taki vielmi roznyja, tamu nie nadta mocna i dapamahaje. Samaje hałoŭnaje heta toje, što za hady madelinhu ja dobra vyvučyŭ anhlijskuju movu. Dla IT-śpiecyjalista dobraja anhlijskaja mova — abaviazkovy navyk. Nu i madelny dośvied dapamoh mnie raźvić kamunikacyjnyja navyki. Heta taksama vielmi važna ŭ luboj prafiesii.
NN: Ci nie sumujecie pa byłoj prafiesii? Pa byłym styli žyćcia?
JAS: Nie. Ja ŭdziačny hetamu etapu ŭ svaim žyćci, ale nie sumuju. Adzinaje, pa čym sumuju, heta maje siabry, jakija ciapier znachodziacca ŭ roznych častkach płaniety.
NN: Što b Vy mahli paraić našym čytačam, jakija chočuć radykalna źmianić svajo žyćcio?
JAS: Prabačcie, ale maje parady vielmi prostyja. Pieršaje — vyznačycca z pryjarytetami. U maim vypadku heta byli siamja i stabilnaść.
Zatym vyznačycca z zaniatkam. Zajmacca varta nie tym, što modna, a tym, što padabajecca.
A dalej — prosta pracavać i raźvivacca. I nie važna, kim ty pracuješ: prybiralščykam albo top-mieniedžaram. Voś i ŭsio. Banalna, ale heta pracuje.
