Пункт пропуску «Прывалка» за некалькі гадзін да закрыцця. Фота: тэлеграм-канал «Пул 4 Регион»
Горад пераўтварыўся ў тупік
Ад ускраін Гродна да Польшчы ўсяго каля 8 кіламетраў, а да Літвы — каля 23. Блізкасць адразу да двух краін ЕС рабіла абласны цэнтр зручным лагістычным вузлом. Для жыхароў Гродна паездкі на закупы ў Беласток і ў аквапарк у Друскінінкай раней былі абыдзенай справай.
Многія гараджане мелі магчымасць не толькі падарожнічаць і рабіць закупы ў суседніх краінах, але і зарабляць на прыгранічным бізнэсе, таму закрыццё апошняга пункту пропуску непадалёк Гродна стала балючай тэмай.
«Самым папулярным пунктам пропуску ў гараджан заўжды былі «Брузгі». Гэта быў самы блізкі шлях да Беластока, а таксама найбольш «зручны» пераход для кантрабандыстаў і чаўнакоў», — прызнаецца суразмоўца.
З яго слоў, у горадзе многія жывуць надзеяй, што Польшча хутка адкрые «Брузгі».
Ілюстрацыйны здымак. Фота: «Аўтабізнес»
«Праўда, першыя падобныя чуткі пачалі з'яўляецца даўно, асабліва актыўна гэтую тэму абмяркоўвалі напрыканцы мінулага года. Цяпер зноў пра гэта гавораць, нібыта пасля таго, як Літва закрые граніцы, Польшча наадварот адкрые», — кажа суразмоўца.
Пасля закрыцця «Бераставіцы» самы кароткі шлях у Польшчу для гарадзенцаў пралягаў праз Літву і пункт пропуску «Прывалка». Гэта 240 кіламетраў замест 80, калі працавалі «Брузгі». Цяпер жа адлегласць да Беластока ўзрасце амаль да 500 кіламетраў.
«Пераход мяжы ўжо даўно пераўтварыўся ў нейкае пекла»
Не ў захапленні ад закрыцця пунктаў пропуску паблізу Гродна не толькі аматары шопінгу і кантрабандысты.
Кіроўца-дальнабойшчык, які працуе ў адной з транспартных кампаній з базай у Беластоку, кажа, што не ведае, як цяпер будзе вяртацца з кадэнцыі.
Ілюстрацыйны здымак. Фота: «Наша Ніва»
«Пераход мяжы ўжо даўно пераўтварыўся ў нейкае пекла. Бо часам, каб дабрацца з Гродна да Беластока, сыходзіць па 30 гадзін і болей. Перад Новым годам на «Прывалцы» прастаяў больш за двое сутак», — згадвае суразмоўца.
Мужчына кажа, што пры працаўладкаванні адмыслова аддаваў перавагу беластоцкім кампаніям, хоць у Варшаве і больш аддаленых ад беларускай мяжы гарадах зарплаты крыху вышэйшыя.
«У нармальныя часы мяне з рэчамі на машыне завозіла і сустракала жонка. Дарога туды і назад звычайна займала 4-6 гадзін. Цяпер пра такое застаецца толькі марыць і ездзіць на маршрутцы. Пасля закрыцця яшчэ двух пунктаў пропуску чэргі і сама адлегласць павялічыцца яшчэ больш.
Атрымліваецца, што з 14 сутак адпачынку 2-3 будзе сыходзіць на дарогу. Па кіламетражы раней туды-назад выходзіла каля 200 кіламетраў, цяпер будзе каля тысячы», — скардзіцца дальнабойшчык.
У Друскінінкайскім аквапарку па выходных было шмат гарадзенцаў
Чаўнок з Гродна прызнаецца, што пасля закрыцця «Бераставіцы» ён першы час ездзіў праз «Прывалку», але пасля зразумеў, што лепей ездзіць у Польшчу праз «Беняконі».
«Прывалка» — хіба найгоршы пункт пропуску, — скардзіцца ён. — Літоўцы там працуюць вельмі марудна, ды і нашы на зваротным шляху працаваць не спяшаюцца. Выварочваюць на выварат усе рэчы. Пастаянна стаіць чарга на сканер.
Нават з улікам лішняга кіламетражу прасцей было ехаць праз «Беняконі», там нават калі чарга ёсць, то яна рухаецца нашмат хутчэй, чым было на «Прывалцы».
Гарадзенец разважае, што калі была б магчымасць выбіраць, які пункт пропуску адкрыць, то ён выбраў бы «Брузгі».
«Там заўжды даволі хутка працавалі з абодвух бакоў мяжы. Адразу за мяжой вёска «Кузніца». Раней можна было нікуды далей і не ехаць, а вырашыць усе пытанні адразу там. Да Сакулкі кіламетраў 25, ды і да Беластока ад Гродна каля 80 км.
Ад «Прывалкі» з эканамічнага пункту гледжання плёну менш. Праз яе звычайна едуць тыя, хто хоча трапіць у Друскінінкай. Там файны аквапарк, ёсць лыжная траса ды і ў цэлым прыгожы курортны горад. Асабліва па выходных у аквапарку можна было сустрэць шмат гарадзенцаў».
Ілюстрацыйны здымак. Фота: «Наша Ніва»
Мужчына кажа, што ў летні перыяд было даволі папулярным даехаць да мяжы на аўто, дастаць ровар і адтуль ужо на ровары да Друскінінкая.
Суразмоўца кажа, што закрыццё межаў негатыўна адбіваецца на эканоміцы горада.
«У Гродне вельмі шмат людзей зараблялі дзякуючы граніцам. Нехта толькі і рабіў, што «ганяў на Польшчу» і з таго жыў, для іншых гэта была толькі падпрацоўка. Дзякуючы граніцам Гродна і Брэст заўжды былі больш багатымі гарадамі ў параўнанні з абласнымі цэнтрамі на ўсходзе краіны. Цяпер жа мы такой магчымасці фактычна пазбаўлены».
Грузаперавозчыкі наракаюць, што праз пераўтварэнне Гродна ў тупік дастаўка тавараў у горад, якія стаіць ля межаў з ЕС, будзе абыходзіцца даражэй, чым у Мінск.
Таксама праз закрытыя межы Гродна можа цалкам пазбавіцца турыстаў з ЕС, якіх апошнім часам і так было не шмат у параўнанні з дакавіднымі часамі, калі ў горадзе было шмат турыстычных груп з Літвы і Польшчы. Цяпер асноўныя турысты ў горадзе — беларусы і расіяне.
Чытайце таксама:
За чатыры паездкі ў Польшчу можа атрымацца нармальная беларуская зарплата. Колькі зарабляюць беларускія чаўнакі
Да чаго можа прывесці закрыццё яшчэ двух пунктаў пропуску на мяжы з Літвой
