Аднаго разу Уладзімір Караткевіч паехаў на Каўказ.
Там ён зламаў нагу, і яму давялося затрымацца на даволі працяглы час. А ў гэтыя дні ў Мінску каля старога аэрапорта адкрылі новую вуліцу і назвалі яе імем Дзмітрыя Караткевіча, аднафамільца, падпольшчыка.
І вось Уладзімір Караткевіч, нічога не ведаючы, вяртаецца ў Беларусь. Яго сустракаюць сябры, вязуць на гэтую вуліцу і расказваюць: «Усе думалі, што ты памёр! І таму за гэтыя дні назвалі тваім імем новую вуліцу».
Уяўляю сабе, як ацаніў Уладзімір Сямёнавіч іх жарт. Як весела бавілі яны свой вольны час.
Але прыйдзе час, і імёнамі сапраўдных нашых герояў будуць названыя нашы вуліцы: вуліца Васіля Быкава, Ларысы Геніюш, Алеся Пушкіна… Я веру ў гэта.
Усё будзе добра!
Чытайце таксама:
Што значыць слова «ўбунту» і чаму яно важнае для беларусаў. Натхняльная гісторыя ад Маляваныча
Некалі Маляваныча звольнілі за выказванні пра палітыку. Але аднаму акцёру тэатра гэта не перашкаджае
разумею, чаму раней мажліва такога слова ў беларускай не было. бо ўсе з адным прозвішчам былі сваякі