Акцыя студэнтаў 17 кастрычніка, Tut.by
Узгадняючы прызначэнне новых кіраўнікоў дзяржаўных ВНУ Лукашэнка сказаў, што «рабіць выгляд, што ва ўніверсітэтах нічога не адбываецца, напэўна, не наша палітыка», — паведамляе яго прэс-служба.
— Катастрофы там няма. Студэнты заўсёды былі людзьмі буйнымі і бурнымі. Мне часта кажуць: «Аляксандр Рыгоравіч, ну што вы ўсё гэта церпіце, з гэтымі студэнтамі? Ды павыганяйце іх». Але тут і асабістае: я ўспамінаю сябе, калі я быў студэнтам. Ведаеце, дэкану гістарычнага факультэта заўсёды было са мной няпроста. Але я ніколі не ваяваў супраць улады.
Ён адзначыў, што падчас вучобы ў ВНУ займаўся і грамадскай дзейнасцю, абараняў інтарэсы студэнцкай моладзі.
— З дэканам я заўсёды змагаўся за справядлівасць. Калі хтосьці студэнта пакрыўдзіў… я быў камсамольскім актывістам, кіраўніком камсамольскага пражэктара, калі вы сутыкаліся з гэтым. Гэта чалавек, які глядзеў за парадкам, за дысцыплінай, як цяпер кажуць, з карупцыяй змагаўся. Вось я за справядлівасць. Мяне толькі ратавала тое, што я заўсёды выдатна вучыўся і актывістам яшчэ быў. Ну як мяне выганіш? - успомніў Лукашэнка свае студэнцкія гады.
На яго думку, сёння «заблудшых студэнтаў» — адзінкі.
— Ёсць, у якіх мазгі на месца ўжо не паставіш. Але гэта адзінкі. А за імі цягнуцца і іншыя: ну як, гэта ж нязручна, вось ён тут выйшаў, супраць улады выступіў, і я за ім. Я гэта ўсё ў душы разумею і неяк супакойваў і сілавікоў, і чыноўнікаў. Кажу: трэба пацярпець. Трэба пацярпець, зразумеюць людзі.
Ён таксама адзначыў, што кіраўніком можна стаць толькі «добра патаптаўшыся па жыцці».
— А патаптацца па мінскіх чыстых утульных вуліцах і думаць пра тое, што заўтра вазьму стырно праўлення не толькі прадпрыемствам, але і краінай у свае рукі, гэта па меншай меры небяспечны падман. Добра, гэта нікому не забаронена. Амбіцыі ў добрым сэнсе слова — гэта нядрэнна, калі чалавек амбіцыйны. Толькі трэба сувымяраць свае сілы, - заявіў Лукашэнка.
