Učora mahiloŭcy dychali i nie mahli nadychacca biełaruskaściu. Hledačy doŭha nie žadali adpuskać sa sceny aktoraŭ amatarskaha teatra Pałaca kultury vobłaści. Da ŭvahi mahiloŭcaŭ byŭ prapanavany śpiektakl «Vyjście krynic» pa tvorach Uładzimira Karatkieviča. Pastaviła jaho režysior Ała Kuskova.

Hutarku pra hety śpiektakl chočacca pačać z hałoŭnaj vysnovy: biełaruski nacyjanalny teatr cikavić sučasnych ludziej, jany ŭžo stamilisia ad bandyckich razborak pa telebačańni i mlava-cukrovych hłupstvaŭ na scenie. Biełarusam chočacca biełaruskaha — chočacca bačyć siabie, svaje prablemy, svaju historyju, svaju budučyniu. I jak dokaz hetaj vysnovy — anšłah na śpiektakli. Było ŭražańnie, što vystupali aktory słavutaha MCHATa, a nie zvyčajnyja tubylcy.

Adnak prafiesijanalizm mahiloŭskich «nieprafiesijanałaŭ» nie vyklikaje sumnieńniaŭ. Nadzvyčaj dobraja płastyka, žyvoje vykanańnie biełaruskich pieśniaŭ, nievierahodnyja kaściumy, prystojnaja dykcyja, jaskravaść pačućciaŭ, histaryzm. Kali Alesia Pučko źjaŭlałasia ŭ roli žančyny-Płački abo ŭ vobrazie Maci Biełarusi, vočy ad sceny nielha było advieści. Toje ž možna skazać pra rabotu luboha inšaha aktora — ad maleńkich dzietak da darosłych.

Takija śpiektakli nam patrebnyja.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?