Režysior, mastacki kiraŭnik Nacyjanalnaha akademičnaha teatra imia Janki Kupały Mikałaj Pinihin 9 lipienia staŭ hościem tradycyjnaj "Zornaj hadziny" ŭ miežach XX Mižnarodnaha fiestyvalu mastactvaŭ "Słavianski bazar u Viciebsku".
U hutarcy z žurnalistami jon vykazaŭ mierkavańnie pra nieabchodnaść bałansu pamiž hetak zvanymi kasavymi śpiektaklami i vysokamastackimi tvorami. "Zabaŭlajučy, zachaplaj — heta nie ja prydumaŭ. Chto skazaŭ, što teatr — heta nie śviata, nie zabava? Heta zabava. Ale, u adroźnieńnie ad litaratury, dzie možna pisać u stoł, teatr — heta žyvoje mastactva, mastactva "tut i ciapier". Kali zaraz i siońnia ŭ ciabie niama ŭ zale hledača, to možna, viadoma, napisać, što ty hienij, a ŭsie astatnija hetaha nie razumiejuć, ale hledača ad hetaha nie budzie", — ličyć Pinihin.
"Heta sapraŭdy vielmi
składanaja reč — sumiaścić cikavaść hledača i surjoznaść teatra, nie apuskacca da hustu natoŭpu, —adznačyŭ režysior. — Kali stavić idyjockuju kamiedyju, u ciabie budzie poŭnaja zała, a kali surjozny śpiektakl — to nie. U śviecie naohuł teatr naviedvaje 7% nasielnictva. I z 7%, moža, paŭpracenta ludziej, jakija dumajuć".
Adkazvajučy na pytańnie, čym adroźnivajucca biełaruskija artysty ad polskich, ź jakimi jamu daviałosia raniej pracavać, Pinihin zajaviŭ:
"U savieckija časy była kančatkova razburana etyka pracy. Akciory ŭ Polščy adroźnivajucca tolki adnym: jany vielmi bieražliva staviacca da svajoj prafiesii, vielmi daražać joju, jany pa-jeŭrapiejsku dyscyplinavanyja i dobra adukavanyja.I naohuł ja vielmi lublu polski teatr. Heta surjoznaja źjava. U susiednich krainach Uschodniaj Jeŭropy takoha teatra niama".
Pavodle mierkavańnia Pinihina,
dobry režysior nie moža nazvać artystaŭ "suččynymi dziećmi"."Jon lubić artystaŭ, heta tolki durni tak pracujuć. Jašče Čechaŭ kazaŭ pra artystaŭ: jakija dziŭnyja heta ludzi, dyj ci ludzi jany naohuł?" — adznačyŭ jon.
Razvažajučy pra toje, jakija žanry najbolš zapatrabavany ŭ sučasnym teatry, Pinihin skazaŭ:
"Vialikaja biada, što źnik repiertuarny teatr.Heta była vialikaja zavajova. Vy viedajecie, što Stalin pabudavaŭ u Savieckim Sajuzie 565 dziaržaŭnych teatraŭ? Niezrazumieła navošta, tak? Ale dla taho, kab isnavać u hetych teatrach, patrebny vielmi składanyja teatralnyja reformy. Heta surjoznaja praca, i na jaje na postsavieckaj prastory pakul nichto nie moža advažycca, tamu što heta zapatrabuje karennaj łomki ŭsioj ciapierašniaj teatralnaj sistemy".
Pinihin paviedamiŭ, što płanuje pastavić śpiektakli pavodle tvoraŭ Uładzimira Karatkieviča i inšych biełaruskich kłasikaŭ, pavodle paemy Adama Mickieviča "Pan Tadevuš".
