Ad Arnolda da Žan-Kłoda 1

1. Arnold Švarcenehier

2. Silviestr Stałone

3. Brus Li

4. Čak Norys

5. Žan-Kłod Van Dam

Mienavita hetak vyhladaje Top-5 «poźniesavieckaha chit-paradu dziciačych bahoŭ».

Usie samyja zaciatyja sprečki krucilisia vakoł pieršaha miesca: Arnold ci Silviestr. Viadoma, u kut udziačnyja hledačy stavili nie aktorskija zdolnaści abiedźviuch zorak, nie pośpiech ich filmaŭ (tady kasavaść nie była pradmietam razmovy), a prostaje jak doška pytańnie: «Chto kaho, Arnold Silviestra ci Silviestr Arnolda, adłupcuje pry asabistaj sustrečy?» Žan-Kłod Van Dam u tych rachunkach surjozna nie braŭsia: jon byŭ maładziejšy ad usich i jaho moh lohka i chutka admiacielić navat niabožčyk Brus Li. Niahledziačy na toje, što Van Dama mahła vyciać usia čaćviorka, u jaho zastavałasia na zapas bieźlič karatystaŭ-machlaroŭ, mafijanieraŭ dy inšych złydniaŭ, jakim jon impetna i technična moh dać piercu ź imbiercam sam. Za što jaho i lubili.

1. Jak Dam zaraz!

U 1992 kinakampanijaj TriStar Pictures byŭ naniaty nieviadomy režysior, kab zaśniać lehiendarnuju sustreču dźviuch tahačasny supierstaraŭ: Žana Kłoda Van Dama i Dolfa Łundhrena. Van Dam zrabiŭsia viadomym paśla karatešnych supieršlahieraŭ «Kryvavy sport» i «Padvojny ŭdar», a Łundhren vyłučyŭsia brutalnym vobrazam Ivana Draha ŭ «Roki-4».

Siońnia my viedajem hetuju stužku jak kultavaha «Univiersalnaha sałdata», a taksama režysiora Rołanda Emierycha, jaki ciapier žyvie i nie šmanaje, štampujučy svaje kasaroby kštałtu «Dzień treci» i «2012».

Minuła 18 hadoŭ. Sioleta vyjšaŭ «Univiersalny sałdat-4» z vyšej azvanymi hierojami. «Hrandyjoznaje viartańnie» — hetki nadpis krasujecca na vokładkach DVD. Ale davajcie nie budziem pamylacca: na ekranie nie šykoŭny kambek, a blakłaja kopija starych pośpiechaŭ, adčajnaja sproba nadaić jašče kropielku z taho kaliva, što zastałosia ad stanu kiniematahrafičnych mačoistaŭ. Da taho ž, film vyjšaŭ adrazu na DVD-kružełkach i ŭ kinateatry trapiŭ tolki ŭ ličanych krainach. Što ž źmianiłasia za 18 hadoŭ?

2. Vyras da nieba, a durań jak treba

Tak, cudoŭnyja, nie abciažaranyja sensam dni, kali kulturysty byli kulturystami, a karatysty — nu, maksimum taekvandystami — i nie było patreby vučycca aktorskamu majsterstvu, niezvarotna minuli. Nie toje što ekšny siońnia źvialisia — o, nie!

Prosta hledziačy bajeviki apošnich hadoŭ, nazirajučy za Kijanu Ryŭzam z «Matrycy» i Tomam Kruzam z «Misija niemažlivaja», bačyš, što aktory, navat kali jany vyjaŭlajuć prafiesijnych zabojcaŭ i supiermenaŭ, stali dalikatniejšymi i kali nie bolš intelihientnymi, dyk prynamsi elehantnymi. Tak adpryrodny karatyst Van Dam — čempijon Jeŭropy pa karate, darečy, — sastupiŭ miesca Bredu Pitu, prafiesijnamu aktoru, jaki pierad batalnym filmam «Troja» dziela vobrazu prosta ŭziaŭ i naraściŭ sabie ciahlicy ŭ fitnes-zali.

Nielha admaŭlać, zmakrełyja ekšnmeny, u čyich vačach niama navat žarynki hłuzdu — adno biaźmiežnaja advaha i załatoje serca dzieści ŭ hłybiniach nakačanych hrudziej, — majuć spadkajemcaŭ.

Džejsan Stetchem

Heta my pra Džejsana Stetchema («Pasłaniec») i Vina Dyziela («Farsaž», «CHCHCH») Zdajecca, jany pasujuć pad hety kapył zvyšbambizy daskanała. Ale niahledziačy na toje, što častka filmaŭ ź ich udziełam maje hrašovyja pośpiechi, roli ŭ najšykoŭniejšych bajevikach usio ž chapajuć takija aktory, jak Kijanu Ryŭs. Misteru-muskułu ciapier nie daviarajuć. A Vin Dyziel navat pierakvalifikavaŭsia na supierhieroja dla maleńkich (stužka «Łysy Niańko»).

3. U dobraj kumpanii

Karjera Van Dama — siaredniestatystyčnaja siarod jahonych kalehaŭ pa pryviedzienym napačatku Top-5.

Viadoma jon sastupaje Švarcenehieru. «Švarc» aphrejdziŭsia pa poŭnaj prahramie, kali z matacykła kibarha-zabojcy skoknuŭ u kresła hubiernatara-kuraabaroncy. Van Damu davodzicca badziacca pa ekzatyčnych dla Halivuda krainach: Izrail, Ukraina i ciapier vo Biełaruś, i zdymać, zdymać, namahajučysia siahnuć uzroŭniu siabie kolišniaha. Van Dam nie naviedvaŭ amierykanskich ekranaŭ z 1999, z časoŭ praciahu taho ž «Univiersalnaha sałdata», jaki zaznaŭ tatalnuju parazu u kasavych zborach. Ź inšaha boku, stan Van Dama usio lepiej za Čaka Norysa, čyja zorka zakaciłasia cicha i nieprykmietna, razam sa skonam jaho rodnaj kinakampanii «Kenan», abo Styviena Sihała, jaki ciahnie dziańki ŭ druharadnym sieryjale, dzie hraje siaredniestatystyčnaha pulchnaha palicyjanta.

Styvien Sihał u roli niekaratysta

I viadoma, jaho stan lepšy za chadziačaha miehałamana Silviestra Stałone, jaki šrajbuje praciahi da svaich kinasahaŭ, jakija bolš nahadvajuć pierapieŭki staroha.

Heta my pra «Remba-4», jaki zrabiŭsia parodyjaj na pieršyja try. I jašče pra pradusavańnie novaj stužki «Nieŭtajmavanyja», dzie Silviestr zadziejničaŭ usich vialikich hramił minułaha, ad Arnolda da Miki Rurka.

Kinapapiarednik da stužki Ž.K.V.D.

U dadatak, Van Dam usio ž navučyŭsia trochi aktorskamu majsterstvu i prydbaŭ hetak nieabchodnuju samaironiju, jakoj tak nie stavała ŭsim zorkam 80-ch. Heta my pra stužku «Ž.K.V.D." (2008). Siužet: Žan Kłod hraje samoha siabie, stałaha (a chtości «ł» pamianiaje na «r») kinaaktora, u jakoha poŭny rot prablem dy pra jakoha vyrašajuć źniać film. Adnak praź jahonuju niepracazdolnaść Van Dama admaŭlajucca navat brać na rolu jaho samoha. Dosyć samakrytyčna i, pahadziciesia, trahična, adčuvajecca sapraŭdny nadłom: krychu navučyŭsia hrać i zdymać — i aha: kaniec karjery.

4. Asta ła vista, bejbi!

U kastryčniku 2010 Van Damu spoŭnicca 50. U sakaviku 2011 Žan Kłod pabarukajecca z alimpijskim čempijonam 96-ha hodu pa boksie Samłukam Kamsinham, padrychtoŭka da boja pieratvorycca ŭ realici-šoŭ. Ci heta dla Ž.K.V.D. vialiki kambek u novaj ipastasi z novymi mahčymaściami dla padupałaj karjery? Całkam vierahodna.

Ale moža być i toje, što hety boj, a taksama stałonaŭski film «Nieŭtajmavanyja» budzie lebiadzinaj pieśniaj, «asta ła vistaj» dla vybitnaj piaciorki lehiendarnych zorak bajevikoŭ.

Tak ci inakš, jany nie prajhrali — jany sastupili novamu pakaleńniu, pryŭdalejšamu i sprytniejšamu. A my, niahledziačy na płytkaść i zmušanaść ichnaj aktorskaj pracy, takimi ich i zapomnim: dužymi ludźmi ź biaskoncaj vieraj u svaje siły i zdolnaści, sa ślapoj nadziejaj na toje, što usio ŭ ciabie, ščyraha i ŭśmiešlivaha chłopca, atrymajecca, i z adčajnaj pierakananaściu, što bielhijski ci aŭstryjski čaroŭny bambiza zmoža zajhrać, jak Marłon Brando. Jany, u myści, - žyvyja adlustravańni nas samich. Kolišnich i, što nie mienš istotna, ciapierašnich.

0

0

0

0

0

0

Liza Kavalčyk

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH