Fiodar Poŭny. Skryn pieradačy «Skažiniemołči»
Protaijerej Fiodar Poŭny ŭ prahramie «Skažiniemołči» na «Biełaruś 1» nachvalvaŭ Alaksandra Łukašenku:
«Usim nam treba vučycca ŭ Alaksandra Ryhoraviča.
Toje, što jon kaža siońnia, heta časta jak praroctva. Mianie mohuć papraknuć u niejkich momantach, tym, što ja ciapier kažu, ale jaho žyćciovy dośvied, jaho dośvied jak kiraŭnika krainy — jaho dar, hetamu nie navučyšsia. Heta možna adčuvać.
A Haspodź, bačačy ščyraść taho, što jon robić, adkryvaje jamu jašče i tyja momanty, na jakija siońnia źviartajuć uvahu mnohija, chto ź im kamunikuje (ja maju na ŭvazie palityki), bo słovy, skazanyja im, heta nie prosta papulisckija frazy, heta hłybinnaje asensavańnie tych pracesaŭ, jakija adbyvajucca ŭ śviecie».
A kažučy pra siabie, zhadaŭ vypadak u adnym z pasolstvaŭ niekalki hadoŭ tamu, kudy jon pryjšoŭ pa vizu.
«Mnie prapanavali palčyk pakłaści na prybor, kab sčytać adbitak palca.
Pierš, čym pakłaści palec na hety prybor, ja jaho pierachryściŭ. I ŭsia sistema chłop — i vyklučyłasia. Jaje pierazapuścili, stali nazirać za mnoj. Ja znoŭ zrabiŭ hety znak. Druhi raz adbyłosia toje samaje. I kali pierazahruzili sistemu, kažuć: «Kali łaska, tolki nie rabicie hetaha znaku».
Ale palec jon nie sčytaŭ usio adno, niejak mnie vydali hetuju vizu».
Cikava, što niadaŭna pra «pasłanaha Biełarusi ź nieba» Łukašenku kazała matuška Haŭryiła.
«I voś Haspodź pasyłaje našaj krainie čarhovaha Alaksandra Nieŭskaha, jaki sapraŭdy biare styrno kiravańnia i miłaściu božaj tak doŭha kiruje našaj dziaržavaj», — pierakonvała jana ŭ intervju ŭ Azaronka.
Čytajcie taksama:
Fiodara Poŭnaha vykarystoŭvajuć da raspalvańnia varožaści da Ukrainy: Brat prykryvaje nas ščytom
