Słovy Uładzimira Niaklajeva, videa Alaksandry Kanafalskaj.
Karcinki na škle źjaŭlajucca prajavaj narodnaha mastactva, jakoje było pašyrana ŭ Biełarusi z kanca XIX st. pa 1960-ja hady XX st. Abrazy na škle źjavilisia raniej za šklanyja śvieckija karcinki, ale nieŭzabavie źnikli z užytku. Razam z malavanymi dyvanami, vyšytymi ručnikami i tkanymi pościłkami karcinki na škle farmavali cełasny ansambl paślavajennaha viaskovaha interjera. Zvyčajna hetyja karcinki źjaŭlalisia aryhinalnymi tvorami z vyjavami kocikaŭ, hałuboŭ i panienak, jakija možna było nabyć na kirmašach abo ŭ vandroŭnych handlaroŭ.
Rehijanalnaja nazva karcinak na škle — «vidziki». Na dadzieny momant nie tolki muziei Biełarusi majuć kalekcyi vidzikaŭ, ale pryvatnyja asoby taksama imknucca zachavać piarliny narodnaha mastactva.
Klip na pieśniu byŭ natchniony vidzikami i namalavany na sapraŭdnym škle mastačkaj Alaksandraj Kanafalskaj. Aŭtarskaja interpretacyja, što ŭvabrała ŭ siabie niekatoryja jaskravyja elemienty hetaha tradycyjnaha vidu mastactva: ružy, hałuby i, viadoma, vobraz Panny.
Čytajcie taksama:
Emihracyja, ekśpierymienty i novyja imiony. Sabrali 23 biełaruskija
Vajciuškievič zapisaŭ novuju kaladnuju pieśniu na słovy Niaklajeva
«Vieršy — ślady ŭ padniabieśsi». Vyjšaŭ zbornik vybranych tvoraŭ Alesia Razanava
