Raboty zbolšaha zavieršany, ale na čarzie haspadarčaja pabudova pablizu majontka i vialikaja prysiadzibnaja terytoryja, dzie kaliś, vidavočna, byŭ raskinuty park. Jaho taksama buduć adnaŭlać.
Siadziba znachodzicca na ziemlach KSUP «Imia Adama Mickieviča». Namahańniami staršyni Uładzimira Pisareviča tut praviedzieny značnyja raboty. Darečy, sam dyrektar haspadarki taksama viedaje pra byłych uładalnikaŭ majontka.
— Staražytny budynak zakłaŭ viadomy na toj čas dziaržaŭny dziejač Antonij Suchadolski. Zatym pałac pierachodziŭ da roznych uładalnikaŭ. Ciapier siadziba naležyć KSUP «Imia Adama Mickieviča». My praviali davoli istotny ramont. Adnavili fasad i dach, padabrali adpaviednuju kałarystyku. Taksama adramantavali ŭjaznyja kałony. Jašče treba admostku zrabić i pryvieści ŭ naležny vyhlad budynak la siadziby. U pierśpiektyvie ačyścim uvieś učastak, jość namier pasadzić sad, pładovyja drevy. Dziakujučy rentabielnaści haspadarki, usie raboty viadziom za ŭłasnyja srodki.
Siadzibu jašče naprykancy XVIII stahodździa zakłaŭ ułaśnik hetych miaścin, viadomy na toj čas dziaržaŭny dziejač Antonij Suchadolski. Cikava, što ŭ siejmach Rečy Paspalitaj jon vystupaŭ za toje, kab u skład vajennaj kamisii ŭvachodzili nie tolki palaki, ale i ŭradžency biełaruskich ziemlaŭ.
Nastupnym uładalnikam siamiejnaj siadziby i Rahoźnicy staŭ syn Antonija Suchadolskaha — Jan. Jon, jak i baćka, słužyŭ pry vysokim dvary, a ŭ 1794 hodzie byŭ udzielnikam paŭstańnia razam z Tadevušam Kaściuškam. Dvoje druhich synoŭ pajšli pa tvorčym šlachu — adzin ź ich staŭ paetam, druhi — mastakom. Januaryja Suchadolskaha navat ličać pieršym biełaruskim mastakom-batalistam.
Sama siadziba pabudavana ŭ styli kłasicyzmu, adnapaviarchovaja i z porcikam na centralnym fasadzie. Jość niamała architekturnych asablivaściaŭ, naprykład, vierch porcika, ci, bolš dakładna, franton, upryhožany hirlandaj i karnizam. Raniej tut stajali bronzavyja vazy, ale ich, pa daviedkach, źniali jašče padčas Pieršaj suśvietnaj vajny. Kažuć, pierapłavili na zbroju.
Paźniej, dzieści pry kancy XIX stahodździa, byŭ prybudavany bałkon z kałonami.
Pamiaškańni, bačna, byli davoli raskošnymi. Praŭda, zaraz ad byłoj vieličy ničoha nie zastałosia, akramia vysokich stolaŭ i staražytnych ścien.
A kaliści tut stajaŭ kamin ź biełaha marmuru ź lusterkam, kruhłaja pieč ź biełaj kafli, ścieny ŭpryhožvała bahataja kalekcyja žyvapisu. Na žal, pra aryhinalnyja interjery staražytnaj siadziby mała što viadoma. Majontak časta mianiaŭ uładalnikaŭ.
Ale jość źviestki, što tut haściavaŭ apošni karol Rečy Paspalitaj Stanisłaŭ Aŭhust Paniatoŭski. U jaho navat byŭ svoj «karaleŭski» pakoj — samaje hanarovaje miesca ŭ majontku.
Rahoźnica nieŭzabavie pierajšła da siamji Šabanskich. Małady haspadar braŭ udzieł u paŭstańni 1863 hoda i zahinuŭ kala vioski padčas bitvy z kazakami. Darečy, na miescy bitvy ŭstanoŭleny vałun, jaki śviedčyć ab hetaj histaryčnaj padziei. Nie tak daŭno jaho adnavili.
Nu i apošnim ułaśnikam na pačatku XX stahodździa staŭ Oskar Miaštovič, jaki vałodaŭ Rahoźnicaj da 40-ch hadoŭ. Admietna, što za hety čas jon paśpieŭ pabudavać davoli vieličny kaścioł u niearamanskim styli. Zaraz heta adna sa słavutaściaŭ hetych miaścin, jak i siadziba i jaje ŭjaznaja brama.
Za saviecki pieryjad tut šmat što pierabudavana, ale sam fasad i ŭjaznaja brama znachodziacca ŭ adnosna zdavalniajučym stanie. Paśla maštabnaha ramontu abličča budynka źmianiłasia, nieŭzabavie ŭ adpaviednym styli aformiać prysiadzibny park.
U Mahiloŭskim rajonie stvaryli etnachatku paślavajennych hadoŭ
U Ščorsach znoŭ pasprabujuć pradać za biescań viandlarniu Chraptovičaŭ
Biełaja dača stała absalutna biełaj. Jak źmianiŭsia znakamity abjekt u Kurasoŭščynie
