Śviatočnyja mierapryjemstvy adbyvalisia na praciahu troch dzion u pryvatnym domie ŭ pryharadzie Miensku. Liceisty chadzili ŭ chatnich tapačkach. Ichnyja baćki i vykładčyki naadvarot byli padkreślena strohija — čakalisia vysokija hości.
Pieršy dzień uklučaŭ u siabie ŭračystuju cyrymoniju, pres-kaferencyju, navukova-praktyčnyja kanferencyi vučniaŭ i vykładčykaŭ dy sustreču ź vice-śpikieram Eŭraparlamentu Janušam Anyškievičam.
Pavitać liceistaŭ i ich vykładčykaŭ pryjechali pradstaŭniki Vilenskaha humanitarnaha liceju, jaki haścinna prymaŭ našych liceistaŭ. Hości ź Vilni adznačali važnaść Kołasaŭskaha liceju nia tolki dla Biełarusi, ale i dla Eŭropy. Jaho prykład vyrazna padkreślivaje značnaść ahulnačałaviečych vartaściaŭ — prava na jakasnuju adukacyju na rodnaj movie, u pryvatnaści.
Na pres-kanferencyi havaryłasia pra historyju Liceju ad samaha pačatku, kali jon byŭ patrebny maładoj dziaržavie, i pra zmahańnie za Licej u apošnija hady. Ściana adnaho z pakojaŭ domu była zaviešana hramatami, jakija vydatniki ŭstanovy atrymali za pośpiechi na respublikanskich alimpijadach, u tym liku za podpisami ministra adukacyi i jaho namieśnikaŭ. Ni heta, ni pazytyŭnyja dla Liceju vyniki šmatlikich pravierak nie zaškodzili Ministerstvu adukacyi u 2003 h. zakryć Licej u «metach aptymizacyi navučalnaha pracesu». U zakonnym pamiaškańni Liceju ŭ chutkim časie raźmieścicca sud Centralnaha rajonu. Muzej horadu Miensku dy Sacharaŭski instytut admovilisia zaniać budynak.
Dyrekcyja liceju adznačyła prablemy z pamiaškańniami dla zaniatkaŭ pa chimii i fizycy.
Zatoje ŭ navučencaŭ jość vydatna abstalavany kamputarny kabinet, dzie jany vydajuć svaju hazetu «Tryputnik». «My nie zdamosia i nie składziom ruki, pakul u nas buduć vučni» — takim byŭ adkaz pra budučyja nabory vučniaŭ. Vypusknik Liceju Maksim Ruść i prezydentka vučnioŭskaha samakiravańnia Alena Siŭcova paabiacali i nadalej prychodzić da svajho budynku. «Niachaj adbudoŭvajuć, tym pryjamniej nam budzie tudy viarnucca!»
Kanferencyja navučencaŭ vyjaviła surjoznaść zakranutych temaŭ. Voś pieralik niekatorych nazvaŭ: «Sučasny stan i perspektyvy biełaruskaha ekspartu ŭ krainy Eŭraźviazu», «Kalijnyja soli Biełarusi i śvietu», «Nieviadomaja vajna 1654—1667 h.» dy inš.
Zaviaršeńniem pieršaha śviatočnaha dnia staŭ vizyt vice-śpikiera Januša Anyškieviča. U Miensk jon naviedaŭsia na VIII Forum «Eŭrapiejskaje susiedztva Niamieččyny i Biełarusi: zamiežnaja palityka, ekanomika i hramadztva», ale znajšoŭ čas, kab pavitać liceistaŭ i ich vykładčykaŭ sa śviatam. «Ja dziakuju vučniam, ich nastaŭnikam i baćkam za ich mužnaść. My rady byli prymać vas u Polščy i, kali budzie patrebna, zaŭsiody čakajem. Ale lepiej by takoj patreby nie było».
U nastupnym hodzie adbudziecca pieršy vypusk liceistaŭ, jakija pryjšli ŭžo ŭ nieaficyjny Licej. Dva hady dzieci vučylisia pa kvaterach, chavali ad znajomych sapraŭdnaje miesca vučoby, kab nie zaškodzić baćkam. Ale heta dla ich nie pieraškoda. A tamu — «My byli, jość i budziem!..».
