Jaŭhien Małachoŭski. Fota: asabisty archiŭ.
«Ja ŭžo dalacieŭ da Kijeva. Pytańniaŭ pa prylocie da mianie nie było, — raskazaŭ Jaŭhien. — My pačali raźbiracca, i ŭsio ž zapyt byŭ ad Jeŭrapała. Heta Jeŭrapiejskaja palicyja, što maje bazu ŭ miežach ES.
Na pašpartnym kantroli da mianie padyšli supracoŭniki palicyi, zabrali dakumient, paprasili prysieści — i syšli. A kali viarnulisia, skazali, što Hiermanija ŭviała na maje danyja čyrvonuju kartku. A heta značyć, što ŭ luboj krainie Jeŭrasajuza mianie mohuć zatrymać.
To-bok u słavackaj palicyi nie było dakładnaj infarmacyi, što heta było. U ich jość tolki infarmacyja, što na mianie čyrvonaja karta, i što ja pavinien być zatrymany i pravierany.
Zatym jany źviazalisia ź niamieckimi kalehami. Jany nie dali adkazu, zatrymlivać mianie, ci nie. U vyniku mianie adpuścili i pasadzili na samalot. Maŭlaŭ, u Słavakiju vy patrapili zakonnym šlacham, zakony nie parušali, tamu my vas adpuskajem. Ale skazali, što kali ja jašče raz pryjedu ŭ Jeŭrasajuz, to, chutčej za ŭsio, mianie buduć čakać prablemy z takoj paznakaj. Mohuć zatrymać albo prosta nie puścić».
Pra Małachoŭskaha ŭ intervju Markavu zhadvaŭ Raman Pratasievič. Nibyta jon byŭ datyčny da telehram-čata, u jakim kaardynavali pratesty. Zimoj 2020 hoda błohier zajaŭlaŭ, što jaho sprabavali vierbavać u milicyi.
