Fota z asabistaha archivu
Mužčyna raspaviadaje, jak usio zakruciłasia. 22 červienia ŭ Babrujsku sudzili zatrymanych apazicyjanieraŭ. Padtrymać ich u sud pryjšła kampanija pryjacielaŭ. U adnaho z chłopcaŭ pierad pačatkam pasiadžeńnia zaviazałasia sprečka ź milicyjantam. Uładzimir, kaža, što stajaŭ pobač.
Pra praciah hetaj historyi stała viadoma ŭvosień. U listapadzie na taho chłopca i Uładzimira zaviali kryminalnuju spravu: na pieršaha — za pahrozu dzieciam milicyjanta, na druhoha — za apubličvańnie jaho adrasu žycharstva.
«Ja jaho naohuł nie nazyvaŭ, bo nie viedaŭ tady. Jany prosta nie viedali, što mnie prylapić. Ja ŭ taho milicyjanta jak bialmo na voku, našym napružanym adnosinam užo 10 hod», — tłumačyć mužčyna.
Uładzimira vyklikali na dopyty, pravodzili vočnyja staŭki ź milicyjantam. Urešcie mužčyna vyrašyŭ źjechać ź Biełarusi i ŭ studzieni pierabraŭsia va Ukrainu. Druhi fihurant toj spravy raniej pierabraŭsia ŭ Polšču.
Dniami Uładzimiru pryjšoŭ list ad mahiloŭskaj prakuratury — kryminalny pieraśled spynieny praz adsutnaść składu złačynstva. Paviedamleńnie ŭ paštovaj skryni znajšli siabry.
«Telefanavaŭ tamu chłopcu ŭ Polšču — jamu takaja papiera nie prychodziła. Ale ja nie haru žadańniem viartacca. Dumaju, prosta chočuć mianie vymanić», — kaža aktyvist.
U sacyjalnych sietkach jon źmiaščaje rezkija dopisy i miarkuje, što kali vierniecca, heta moža stać padstavaj dla novaj spravy.
