Fota Depositphotos.com
Navukoŭcy śćviardžajuć, što hłabalnaje paciapleńnie paskaraje stratu vysakahornych i vysakašyrotnych ledavikoŭ, jakija zakranuć prybiarežnyja rajony pa ŭsioj płaniecie i stanuć pryčynaj vializnych patokaŭ tałaj vady, dzie žyvuć sotni miljonaŭ čałaviek.
Z 2000 da 2019 hoda ledaviki pa-za miežami Hrenłandyi i Antarktydy hublali 267 hihaton ildu štohod, a heta ekvivalentna pavyšeńniu ŭzroŭniu mora na 21%. Aŭtary daśledavańnia, apublikavanaha ŭ časopisie Nature, zajavili, što strata ledavikoŭ za apošniaje dvaccacihodździe ekvivalentna apuskańniu pavierchni Anhlii na 2 mietry štohod.
Daśledčyki vyjavili, što tempy rastavańnia ledavikoŭ za miežami Hrenłandyi i Antarktydy pavialičylisia z adnoj treciaj mietra za hod u 2000 da dźviuch trecich mietra ŭ 2019 hodzie. Heta značyć, što kožnaje dziesiacihodździe rastaje na 62 hihatony ldu bolš.
U daśledavańni vykarystoŭvalisia źviestki sa spadarožnikaŭ NASA, a taksama novyja statystyčnyja mietady dla trochmiernych tapahrafij, jakija achoplivajuć 99,9% ledavikoŭ śvietu. Na siońniašni dzień heta samaja dakładnaja i ŭsiebakovaja acenka 217 175 ledavikoŭ płaniety.
Aŭtary daśledavańnia pierakananyja, što vyniki vyvučeńnia źjaŭlajucca papiaredžvańniem dla čałaviectva. Dla mnohich rehijonaŭ ledaviki — addalenaja źjava, ale ich rastavańnie ŭpłyvaje na hłabalny vodny cykł, što ŭ vyniku moža pryvieści da značnych źmien abo źniščeńnia ekasistem.
