Šeść hadoŭ tamu Afanasij pierajechaŭ žyć u Biełaruś z Ukrainy. Mužčyna zakryŭ biznes na radzimie z-za vajny, a potym pasialiŭsia ŭ krainie azior i bulby. Afanasij kardynalna źmianiŭ rod dziejnaści, pracuje ŭ śfiery farmaceŭtyki i hraje na huślach, pravodziačy sieansy miedytacyi. Historyjaj jaho siamji dzielicca Śvietłahorskaje vydańnie «Ranak».
Va Ukrainie ŭ Afanasija byŭ svoj siamiejny biznes: piceryi i punkty fast-fudu. Ale z-za vajny ŭ krainie svaju spravu pryjšłosia zakryć.
— Choć ja išoŭ da hetaha 15 hadoŭ, adukacyja ŭ mianie kuchar-kandytar 4-ha razradu i inžynier-technołah charčovych vytvorčaściaŭ, tamu było kryŭdna.
Budučaj žoncy Afanasija prapanavali pracu ŭ Biełarusi. Heta paspryjała pierajezdu. Kali pieršy raz apynuŭsia ŭ Miensku, Afanasij adčuŭ siabie jak doma.
— U žonki byli tyja ž adčuvańni. Minsk pryniaŭ nas vietliva. Potym u kampanii, dzie pracuje žonka, prapanavali zrabić prajekty i pradstavić svaje idei bijałahična aktyŭnych dabavak. Adnym z umoŭ było toje, što čałavieka z kamandy-pieramožcy voźmuć na pracu ŭ hety chołdynh.
Prajekt muža i žonki staŭ najlepšym, i Afanasiju prapanavali pasadu ŭ ofisie. Ale sa źjaŭleńniem u siamji dziciaci muž i žonka vyrašyli pierajechać u pravincyju.
— My zrazumieli, što staličny rytm žyćcia nam nie padychodzić. Na adzin prajezd ad doma da pracy sychodziła paŭtary hadziny.
Muž i žonka pryjechali ŭ Śvietłahorsk.
— Sami my vyraśli ŭ maleńkich, spakojnych rajonach, tamu žyćcio ŭ Śvietłahorsku nahadvaje momanty ź dziacinstva.
Zaraz Afanasij zavočna vučycca na viedyčnaha psichołaha va ŭkrainskaj VNU.
— Heta vyšejšaja duchoŭnaja navučalnaja ŭstanova, ja daŭno chacieŭ raźvivacca ŭ hetym kirunku i, mahčyma, paśla zakančeńnia akademii budu zajmacca pryvatnaj psichałahičnaj praktykaj.
U rodzie, kaža Afanasij, u jaho byli duchoŭniki, znachary i ziołki.
— Z babulaj my razam źbirali travy dla lačebnych nastojek, jana lubiła rabić raskłady na kartach. Mnie zaŭsiody heta było cikava.
Ciapier Afanasij pravodzić anłajn-miedytacyi, z dapamohaj huślaŭ dapamahaje rassłabicca ludziam pa toj bok ekrana.
— Kali ja pačynaju hrać, to i sam rassłablajusia. A žoncy z synam dastatkova niekalki chvilin majoj ihry, jany mamientalna zasynajuć. Raniej huślary pad hety instrumient nie prosta byliny adbivali, ale jašče, jak pryniata ciapier kazać, pravodzili sieans hukaterapii.
Vučačysia hrać na huślach, Afanasij adrazu vyznačyŭ, što heta budzie nie narodnaja muzyka, a miedytatyŭnaja.
— Mahčyma, z časam źjavicca niešta narodnaje, navat z tekstami. A pakul pryjemna dapamahać ludziam: rassłablajučysia, jany zmahajucca z chvarobami.
Afanasij viedaje, što zrabiŭ pravilny vybar, viartacca ŭ biznes, źviazany z hramadskim charčavańniem, jon bolš nie choča, choć hatavać dla rodnych lubić.
— Pieramieny — heta zaŭsiody vydatna. Jość taki vyraz: «Zło, zaprežanaje ŭ furmanku dabra». Navat kali ŭ žyćci zdarajecca niešta niehatyŭnaje, padumaj, dla čaho heta z taboj zdaryłasia i što moža dać u budučyni. Mahčyma, potym budzie bolš plusaŭ, prosta ciapier ty ich nie bačyš.
