Fota Nadziei Bužan
Pra Paŭła Łatušku žonka kiraŭnika MZS, aktrysa i viadučaja Viera Palakova vykazałasia ŭ pieradačy «Markaŭ. Ničoha asabistaha» na telekanale ANT.
— Adzinaje, čaho ja jamu nikoli nie daruju, što jon vycier nohi ab Kupałaŭski teatr. Što jon razburyŭ stahadovuju historyju teatra, jon vyvieŭ hetych ludziej i kinuŭ ich. Voś hetaha ja jamu nie daruju nikoli. Tak, jany nie aviečki, jany, peŭna, razumieli, što robiać. I ja nie aviečka, ja 26 hadoŭ žyła ŭ hetaj krainie pry hetaj dziaržavie, i ja nie liču, što ŭsio było tak drenna. Tady chto ja paśla hetaha, durnica z tryma vyšejšymi adukacyjami? Nu jak ja žyła 26 hadoŭ i nie zaŭvažała, što ŭsio tak drenna? I kali ludzi, jakija ŭ pryncypie šmat čaho zrabili dla kultury, dla mastactva, jak toj ža Pał Pałyč Łatuška, raptam pačynajuć kazać: «Dy mnie ŭsio było vielmi drenna, było tak usio drenna, ja hrošy braŭ u kanviercie». Navošta braŭ? — zajaviła Palakova.
Pavieł Łatuška ŭ intervju Malanka Live adkazaŭ Palakovaj.
— Pa-pieršaje, Kupałaŭski teatr — załaty fond nacyi, heta toj nacyjanalny, duchoŭny zdabytak, pieraacanić značeńnie jakoha dla biełaruskaha naroda niemahčyma. Ale treba taksama razumieć, što jon składajecca nie z budynka, nie ź bietonu i stali, jon składajecca, pierš za ŭsio, z akcioraŭ, z tvorčaha składu, i heta vybitnyja asoby biełaruskaj kultury. Z teatra syšli narodnyja artysty, zasłužanyja artysty Biełarusi, darečy, pa kolkaści narodnych i zasłužanych artystaŭ Kupałaŭski teatr zaŭsiody byŭ lidaram.
I heta ludzi prymali rašeńnie, kožny ź ich — asoba, kožny ź ich asoba ŭ kultury. I kazać, što chtości ich vyvieŭ, chtości ich pavioŭ za saboj, chtości ab ich vycier nohi — heta bluźnierstva, heta rastaptać jašče raz hetych ludziej, ich pačućci, ich bol i pakuty. Tyja emocyi, jakija byli tady, nie syšli, bo represii i hvałt praciahvajucca.
Tak što nichto nikoha nie vyvodziŭ, heta było rašeńnie akcioraŭ, tvorčaha składu i šerahu supracoŭnikaŭ. A Nacyjanalny teatr Kupały — heta adkaznaść pierad nacyjaj, pierad narodam, dyk voś Kupałaŭski teatr uziaŭ na siabie hetuju adkaznaść i rolu, i jon skazaŭ: tak, my z narodam, tak, my ź biełaruskaj nacyjaj, — skazaŭ Łatuška.
Eks-dyrektar Kupałaŭskaha adznačyŭ, što za paŭtara hoda, pakul kiravaŭ teatram, ni razu nie sustrakaŭ u im muža i žonki Makiejaŭ.
— Ja niejak niešta za hetyja hady nie ŭbačyŭ siamiejstva [Makiejaŭ] u Kupałaŭskim teatry, ja tam bačyŭ byłych ministraŭ zamiežnych spraŭ: Chvastova, Siańko, Łatypava, Martynava, bačyŭ premjer-ministra Rumasa, ale niejak voś heta siamiejstva nie zachodziła, nie znachodziła čas, kab za apošnija hady byvać tam. Dla taho, kab sudzić, treba naviedvać teatry, — zajaviŭ Łatuška.
Kiraŭnik NAU pieraličyŭ i ŭsie teatry krainy, jakija paśla vybaraŭ padvierhlisia represijam.
— A voś što skaža Viera Alaksandraŭna nakont Svabodnaha Mastackaha teatra, jaki faktyčna spyniŭ svajo isnavańnie, Novaha dramatyčnaha teatra, Hrodzienskaha dramatyčnaha, dzie syšła pałova trupy, Vialikaha teatra, dzie zvolnili artystaŭ, Biełdziaržfiłarmonii, dzie artystaŭ zatrymlivali padčas repietycyj. Heta muzyki, artysty, kolki ź ich prajšli praz turmy, Viera Alaksandraŭna? Ich taksama vyvieli, pra ich taksama vycierli nohi? Chto? Vy adkažacie na hetaje pytańnie?
Jakuju kryvadušnaść treba mieć, kab takoje śćviardžać. Jak treba nie razumieć dabra i zła, praŭdy i chłuśni? Bo my nie pačuli z vusnaŭ hetaha siamiejstva [Makiejaŭ] ni słova pra tych, chto byŭ zabity, pra tych, chto prajšoŭ praz katavańni, praz hvałt, zatrymańnie, źbićcio na vulicach haradoŭ Biełarusi, kali ludziej katavali ŭ turmach, kali stajali stohn i kryki ludziej, jakich źbivali?
My pra heta niejak z vusnaŭ hetaha siamiejstva nie pačuli, ale pry hetym my čujem pra padvojnyja standarty: čamu ŭ ich heta možna, a ŭ nas nielha (havorka idzie pra ŭžyvańnie siły i śpiecsrodkaŭ na pratestach u Jeŭropie)? Dy nidzie nielha. Davajcie raźbiaromsia spačatku ŭ našaj krainie.
Kali spadar Makiej ličyć, što ŭ našaj krainie možna zabivać i nie zavodzić kryminalnych spraŭ, možna padvierhnuć katavańniam tysiačy hramadzian Biełarusi i nie zavodzić kryminalnych spraŭ — tady pra što my naohuł u pryncypie možam dyskutavać z hetymi ludźmi? Hłybinia kryvadušnaści i niazdolnaść bačyć praŭdu i chłuśniu prosta zaškalvaje»,— padsumavaŭ Łatuška.
