Pra heta kiraŭnik krainy zajaviŭ siońnia na vybarčym učastku ŭ Minsku.
«U nas była kiepskaja infarmacyja, my turbavalisia za ludziej, my ich navat achoŭvali. Ale dla hetaha [mitynhaŭ] jość adviedzienyja miescy, jak u vas u Polščy, tak i ŭ Vialikabrytanii … Idzicie i demanstrujcie! U Minsku ŭ nas šeść placovak, i tolki na adnoj, na dźviuch placoŭkach demanstracyi byli, jašče čatyry ŭ zapasie. Idzicie i demanstrujcie! Ale kali vy budziecie demanstravać aby-dzie ŭ parušeńnie zakona, — a zakonam ŭsie ŭrehulavana, — i budziecie pieraškadžać inšym ludziam, my budziem zaklikać vas da adkaznaści. Voś i ŭsia aryfmietyka, — zajaviŭ siońnia Łukašenka.
«Placoŭki byli zahadzia raśpisany i pierš za ŭsio była dadziena mahčymaść apazicyi vyznačyć, u jakija dni jany buduć pravodzić. Raskład kožny dzień. Ja ŭ kursie spravy, da mianie hetaje pytańnie ŭžo davodzili, ja ŭ Minharvykankamie zapytaŭ hetuju infarmacyju. Jany mnie hrafik: «Voś, uzhodnieny z usimi štabami, z usimi lidarami i hetak dalej». Jakija pytańni mohuć być? Kaho my pavinny pakryŭdzić? Hetaje pytańnie ŭźnikła, kali na Banhałory, pa-mojmu, čyhunačniki, śviatkavali toj dzień čyhunačnika, to jašče niešta — i raptam u hety čas kamuści zachaciełasia tam taksama adśviatkavać niešta. Dyk vy ž raśpisvali! Ja ž nie reziervavaŭ hetyja placoŭki, ja ž nie pravodziŭ u Minsku mitynhaŭ, pikietaŭ. Jakija da mianie pytańni? Kali raśpisali, značyć treba prytrymlivacca hetaha, — prakamientavaŭ kiraŭnik dziaržavy, čamu nie adbyŭsia mitynh Śviatłany Cichanoŭskaj. — Zachočacie paśla vybaraŭ vykazać svajo mierkavańnie — dobra. Davajcie pahladzim, na jakich placoŭkach pa zakonie (možna), u Minharvykankam pojdziecie i vykažycie svajo mierkavańnie. Nu, kali ŭžo absalutna ščyra, čaho vy ciamnicie? My ž razumiejem, što adbyvałasia tady».
