«Ja tady pracavaŭ jašče ŭ BDH, i ŭ mianie kantaktaŭ paŭsiul chapała. I znajomy z KDK raspavioŭ, što praviali pravierku ŭ Minskaj vobłaści, i tam razhrom, hałava hubiernatara źlataje dakładna. A dla prezidenta spravazdaču pierapisali amal całkam, pakinuli tolki paru momantaŭ. Jak kazali tady, bo z tym hubiernataram vielmi siabravaŭ staršynia KDB.
Ja dumaju: oho! Treba zrabić tekst, jak durać prezidenta. Prašu hetaha znajomaha zdabyć mnie pieršuju viersiju spravazdačy.
Paśla na płaniorcy ŭ BDH raskazvaju historyju, kažu, što zdabudu tuju pieršuju viersiju dakumienta. I ci to prasłuchoŭvali nas, ci chto zdavaŭ — ale praz hadzinu mnie pazvanili z KDB. Pryčym z razmovy było jasna: jany dumajuć, što dakumient užo ŭ mianie. Kažuć: vielmi prosim sustrecca. Ładna, kažu.
Na sustreču pryjšoŭ padpałkoŭnik KDB — proźvišča pamiataju, ale ahučvać nie budu. Kaža mnie: «Viedaju, jaki artykuł vy rychtujecie. Ja tut pa daručeńni staršyni KDB».
Ja razumieju, što toj pieršy dakumient ja ŭžo nikoli nie ŭbaču, kali taki šuchier padniaŭsia. Ale rablu vyhlad, što dakumient maju. Tak, kažu, artykuł rychtuju, roźnica ź finalnaj spravazdačaj uražvaje.
Kadebešnik kaža: lubyja ŭmovy, kab artykuł nie byŭ apublikavany. Chočacie — zrobim vam trochpakajovuju kvateru ŭ Minsku.
Dumaju: ni fiha sabie! Ale kažu: nie, nie chaču kvateru, dajcie mnie dakumienty pa spravie Jahora Rybakova — i artykuł nie vyjdzie.
Staršynia BT Jahor Rybakoŭ.
Tady ž sudzili za karupcyju staršyniu Biełteleradyjokampanii Rybakova, i ŭsie materyjały spravy zasakrecili. Usie hadali: što ž tam takoje?
Na nastupny dzień prynieśli mnie materyjały z suda nad Rybakovym. Ja pačaŭ čytać — prosta afihieŭ. Tady ŭžo BDH amal zacisnuli, nakład haziety byŭ mały, amal nichto nie pračytaŭ naš artykuł pra Rybakova. A čytać było što! Na sudzie ahučvałasia, jak kiraŭnik Administracyi prezidenta čornym nałam u dalarach pieradavaŭ Rybakovu hrošy za padrychtoŭku vykryvalnych materyjałaŭ suprać kankurentaŭ Łukašenki na vybarach! A Rybakoŭ častku hrošaj kłaŭ u svaju kišeniu».
