U minskaj kvatery znajšli trup žančyny, jaki pralažaŭ niekalki hadoŭ. Uvieś hety čas u kvatery hareŭ haz i ciakła vada.
Vielmi dziŭnaja historyja adbyłasia ŭ domie 125 pa vulicy Plachanava ŭ Minsku. U adnoj z kvater znajšli cieła 52-hadovaj žančyny. Pra zdareńnie paviedamiŭ čytač «Našaj Nivy» @Mobidim.
Trup pralažaŭ bolš za 2 hady. Uvieś hety čas, śćviardžajuć žychary doma, u kvatery niabožčycy hareła hazavaja kanforka i ciakła vada z krana.
Svaju susiedku Taćcianu Jaŭmienčyk žychary doma pierastali zaŭvažać jašče ŭ 2017 hodzie. Ale nie nadta ździvilisia — žančyna, kažuć, i tak była nie nadta kamunikabielnaja.
«U toj kvatery žyła žančyna z darosłymi dačkami. Małodšaja dačka — jakraz taja Taćciana.
Maci pamierła, paśla u 2015 hodzie pamierła starejšaja siastra. Taćciana zastałasia adna. Jana nidzie nie pracavała, ale nie piła.
Viała vielmi zamkniony ład žyćcia, nie razmaŭlała z susiedziami. Uvohule, i Taćciana, i jaje siastra nibyta bajalisia ludziej, nie razmaŭlali ź imi, amal źbiahali, kali sustrakali susiedziaŭ, — raskazvaje susiedka Taćciany.
«Dziaciej nie było ni ŭ Taćciany, ni ŭ jaje siastry. Žyli zusim adny. Niezrazumieła navat, ci kamunikavali siostry pamiž saboju. Kali ŭ 2015 pamierła starejšaja siastra, Taćciana nie adrazu heta zaŭvažyła: jany žyli ŭ roznych pakojach i ci to nie razmaŭlali navat adna z adnoj, ci byli pasvarylisia? Karaciej, paśla Taćciana znajšła siastru miortvaj i vyklikała milicyju.
Dakładna, kaniečnie, nam ničoha nie viadoma, ale padobna było, što Taćciana mieła niejkija psichičnyja prablemy. Jana nikoli nidzie nie pracavała. Za što žyła, što jeła — nichto nie viedaje. Niaredka bačyli, jak jana łaziła pa śmietnicach».
Susiedzi naściarožylisia paźniej — kali pabačyli, što ŭ paštovaj skryni Taćciany kopiacca žyroŭki.
«ŽES nijak nie reahavaŭ, prosta prynosili novyja i novyja žyroŭki, pchali tudy. My nie viedali, što adbyvajecca. Kažuć, adna z susiedak adčuvała, što štości nie tak i navat źviartałasia da ŭčastkovaha, ale toj jaje adšyŭ. Ale ci praŭda heta, ci čutki — ja nie viedaju», — kaža adna z žycharak doma.
Los Taćciany Jaŭmienčyk staŭ viadomy tolki ŭ siaredzinie lutaha. Pažyłaja žančyna, jakaja žyvie ŭ kvatery źnizu, zaŭvažyła, što ŭ jaje niešta kapaje sa stoli.
«Unačy pabiehła vada. Ja padniałasia, nichto nie adkryŭ. Pahavaryła ź inšymi susiedziami, jany raspaviali, što ŭ toj kvatery daŭno nie vidać haspadyni. Nu ja i pazvaniła ramontnikam: kažu jedźcie, rabicie štości, maja kvatera na vialikuju sumu zastrachavanaja! Jany pryjechali i ŭskryli kvateru. Milicyja była, inšyja słužby — ahułam čałaviek z 20», — kaža susiedka.
Taćcianu znajšli miortvaj na kuchni — jana lažała na padłozie. Cieła zusim vysachła: u chacie było ciopła, fortki zakrytyja. Ale hałoŭnaje, što ŭvieś hety čas — hod? dva? try? — na plicie hareŭ haz, a z krana ciakła vada, śćviardžajuć susiedzi.
«Jak my nie ŭzarvalisia, boh jaho viedaje. Ale paśla adrazu pa padjeździe pabiehli hazaviki, praviarali štości va ŭsich kvaterach», — kaža susiedka.
Ad čaho pamierła Taćciana, susiedzi nie viedajuć.
«Moža, z hoładu i pamierła, u vyniku. Kab mieła znosiny z susiedziami, to jaje b pakarmili, kaniečnie. Ale…
Ale chadzili čutki, što Taćciana ci to lažyć u Navinkach na lačeńni, ci to ŭstupiła ŭ niejkuju siektu i tam i źnikła», — raskazvaje inšaja susiedka.
Ale hałoŭnaja pretenzija ŭ žycharoŭ doma da ŽESa. Čamu nie źviartali ŭvahi, što nichto nie apłačvaje žyroŭki? Kali haz sapraŭdy hareŭ, to čamu nie źviarnuli ŭvahu na toje, što śviatło ŭ chacie daŭno adklučyli za niaspłatu, a hazam i vadoj praciahvajuć karystacca ŭvieś hety čas?
U ŽEU-2 pakul nie prakamientavali vypadak.
