Narvežac Dah Vivestad, jakoha ŭ Bieraści abvinavačvali ŭ pedafilii, ale pakarali za chulihanstva
«Prakuror paprasiła pierakvalifikavać abvinavačańnie za dzień da vyniasieńnia prysudu». Maci dziaŭčynki, jakaja abvinavačvaje 71-hadovaha narvežca ŭ pedafilii, raskazała Radyjo Svaboda svaju versiju padziejaŭ.
71-hadovaha Daha Vivestada zatrymali ŭ Bieraści 29 vieraśnia 2019 hodu. Jaho abvinavačvali pavodle č. 3 art. 167 KK Respubliki Biełaruś — «dziejańni seksualnaha charaktaru ŭ dačynieńni da zaviedama niepaŭnaletniaha». Pakarańnie za takoje praduhledžvaje ad 8 da 15 hadoŭ źniavoleńnia.
11 lutaha 2020 hodu sud Maskoŭskaha rajonu Bieraścia pryznaŭ Vivestada vinavatym u «naŭmysnych dziejańniach, jakija hruba parušali hramadzki paradak i pakazvali jaŭnuju niepavahu da hramadztva, supravadžalisia prymianieńniem hvałtu i adznačalisia vyklučnym cynizmam, chulihanstvam, to bok učynieńniem złačynstva, jakoje praduhledžvaje č. 1 art. 339 KK Respubliki Biełaruś». Jaho asudzili na 6 miesiacaŭ źniavoleńnia.
Sud prachodziŭ u zakrytym režymie.
«Ja liču, što dokazy, pradstaŭlenyja ŭ sudzie, całkam dastatkovyja dla jaho abvinavačańnia», — upeŭnienaja maci dziaŭčynki.
Što raskazała maci paciarpiełaj
Usio adbyłosia 28 vieraśnia 2019 hodu ŭ hateli «Biełaruś». Siamja śviatkavała tam viasielle.
«Viasielle ŭžo kančałasia, było kala 23.00, my źbiralisia sychodzić. Dzieci vyjšli ŭ faje i čakali nas tam. Restaran złučajecca ŭ faje sa stryptyz-klubam «Piłon», — raskazvaje žančyna. — Dvoje hramadzian (narvežcy. — RS) vychodzili z klubu. Heta vidać na zapisach videakamery. Hety čałaviek za ruku schapiŭ majo dzicia i vyciahnuŭ siłaj amal na vulicu. Naša svajačka heta pabačyła, paklikała dzicia, jon adpuściŭ ruku i sprabavaŭ chavacca na vulicy».
Z pryčyny jurydyčnych abmiežavańniaŭ Radyjo Svaboda nia moža pieraličyć usie dziejańni, u jakich siamja dziaŭčynki abvinavačvaje asudžanaha. Maci śćviardžaje, što ŭsie jany paćviardžajucca dokazami z materyjałaŭ spravy, u tym liku pakazańniami dziaciej.
«Ale maja dačka adrazu na miescy mnie raskazała, što adbyvałasia, — kaža žančyna. — Ja prosta chaču spraviadlivaści, mnie bolš ničoha nia treba. Toje, što jon rabiŭ, heta prosta žach, ja nie ŭjaŭlaju, što adčuvała maja dačka ŭ toj momant. Hety čałaviek faktyčna źniaviečyŭ jaje žyćcio. Dzicia vyryvałasia, a jon ź siłaj jaje ŭtrymlivaŭ i prystavaŭ nachabna i cynična. A kali maja dačka syšła, jon viarnuŭsia za joj u choł, schapiŭ za ruku i pavioŭ na vulicu».
Žančyna kaža, što spačatku ludzi nie zrazumieli, što adbyvajecca, i kryčali, što sprabujuć ukraści dzicia.
Raniej žonka asudžanaha tłumačyła Radyjo Cvaboda, što Dah Vivestad sustreŭ u chole hrupu dziaciej, pahavaryŭ ź dziaŭčynkaj pa-anhielsku i, zachapiŭšysia jaje viedańniem anhielskaj movy, pacałavaŭ jaje.
«Tłumačyć jon heta ŭsio vielmi pa-durnomu, — reahuje žančyna. — Nibyta jon prosta chacieŭ pahutaryć ź joj pa-anhielsku. Jana havoryć, ale zvyčajna. Nia tak, jak tam užo raśpisali, nibyta jana vielmi dobra viedaje. Adkazać na pytańni «Jak ciabie zvać?» i «Kolki tabie hadoŭ?» zmoža luboje dzicia», — kaža žančyna.
«My adrazu vyklikali milicyju»
Paśla, pavodle maci, jany stali zatrymlivać dvuch mužčyn, kab pieradać ich milicyi.
Žonka Daha Vivestada raniej kazała Svabodzie, što na abodvuch narvežcaŭ na stajancy taksi pierad hatelem napała hrupa mužčyn i mocna źbiła. Najbolš paciarpieŭ siabar Vivestada. U Narvehii jaho nibyta praaperavali z pryčyny ŭnutryčarapnoha krovaźlićcia, jakoje stała nastupstvam bojki.
Maci dziaŭčynki kaža, što nijakaj bojki nia bačyła.
«My prosta zatrymlivali hetaha hramadzianina, ludzi jaho abstupili, čakali milicyi. Pra jakuju bojku idzie razmova, ja nia ŭ kursie», — kaža jana. Jana taksama śćviardžaje, što videazapisy bojku nie zafiksavali.
Siabar Daha Vivestada raniej admaŭlaŭsia ad kamentaroŭ Radyjo Svaboda, ale sa słovaŭ rasiejskaha advakata Illi Novikava viadoma, što jon asabista pryjechaŭ z Narvehii, kab davać pakazańni ŭ sudzie. Z Narvehii jon źviartaŭsia da pravaachoŭnych orhanaŭ Bieraścia z prośbaj pravieści pravierku ŭ spravie ab napadzie. Jamu admovili.
Pavodle advakata Daha Vivestada Andreja Bunieviča, paŭtornaja pravierka ŭ spravie ab źbićci hramadzianina Narvehii Ule N.N. viadziecca, adnak vynikaŭ jaje jon nia viedaje. Sam Vivestad nie źviartaŭsia z prośbaj ab praviadzieńni takoj pravierki, bo nie źjaŭlajecca paciarpiełym u bojcy.
Milicyju, pa słovach maci dziaŭčynki, vyklikali dvojčy. Kali milicyjanty prybyli na miesca, zatrymali tolki adnaho z narvežcaŭ (siabra Daha Vivestada). «Čamu tak, my nia viedajem, bo my nastojvali, kab zatrymlivali abodvuch», — kaža žančyna.
«Tak, jana (dziaŭčynka) spačatku pierabłytała (adnaho narvežca z druhim), bo było ciomna ŭžo. Dzicia było ŭ stresie, u šoku. Vy prosta nie ŭjaŭlajecie, bo nia bačyli, što tam adbyvałasia. Prajšło 5 miesiacaŭ, i my žyviom u pastajannym stresie, dzicia atrymała mocnuju psychalahičnuju traŭmu. Ja razumieju, što jaho svajaki dajuć vam interviju i kažuć, jaki jon cudoŭny, — aburajecca maci dziaŭčynki. — Jon, moža, tysiaču razoŭ cudoŭny čałaviek, ale jon zrabiŭ toje, što jon zrabiŭ! Jon zamachnuŭsia na samaje śviatoje! Jon musiŭ adkazać za toje, što zrabiŭ! Za ŭvieś hety čas svajaki nie znajšli mahčymaści navat pierad nami prabačeńnia paprasić. Chacia b za tuju versiju, jakuju jany prydumali, nibyta jon prosta pacałavaŭ jaje ŭ ščaku».
U milicyi, kaža žančyna, jana adrazu napisała zajavu na hvałtoŭnyja dziejańni z boku «niavyznačanaj asoby».
«My nia viedali, chto jon, — tłumačyć žančyna. — Na nastupny dzień užo jaje apytvali pra hramadzianina, jaki heta ŭčyniŭ. A druhi ŭžo daŭno sabraŭsia i ŭciok u Narvehiju. Čamu jaho adpuścili, ja nia viedaju».
Nakont spravy ab źbićci žančyna śćviardžaje, što ani jaje, ani jaje svajakoŭ pra heta 29 vieraśnia nie apytvali. Nakolki jana viedaje, zajava ad hramadzianina Narvehii pra napad pastupiła niedzie praź miesiac. Ale i paśla hetaha, kaža jana, jaje ŭ milicyju nakont mahčymaha źbićcia nie vyklikali.
«Usie pakazańni narveskaha boku nadumanyja, — upeŭniena maci dziaŭčynki. — My adrazu vyklikali milicyju dla dalejšaha razboru. A z narveskaha boku abvinavačvajuć u bojcy praź miesiac?! Jak heta razumieć? Čamu jany adrazu nie zajavili pra heta? Jany tak apisvajuć nibyta ciažki stan pabitaha, ale jak jon u takim stanie zmoh dalacieć da Narvehii ź dźviuma pierasadkami? Jon prosta ŭciok, kab paźbiehnuć adkaznaści!»
«Heta pytańnie da našych uładaŭ: na čyim sumleńni heta ŭsio?»
Sud u spravie Daha Vivestada pačaŭsia ŭ Bieraści 27 studzienia. Advakata na sudzie ŭ paciarpiełaha boku nie było.
«My ŭ svajoj krainie adčuvali siabie abaronienymi — ja i majo dzicia, — kaža žančyna. — Kali ty ŭpeŭnieny, što kažaš praŭdu, to navošta nam byŭ advakat? A voś što atrymałasia. Vakoł adzin padman. Heta pytańnie da našych uładaŭ — na čyim sumleńni heta ŭsio? Ja ździŭlenaja hetym rašeńniem, my ŭsie ŭ šoku».
U tłumačeńniach tych, chto abaraniaje Daha Vivestada, časta hučyć, što versija z hvałtoŭnymi dziejańniami ŭ dačynieńni da dziciaci ŭ ludnym miescy i ŭ centry horada vyhladaje niepraŭdapadobna. Maci reahuje na hetyja sumnieńni tak:
«Jak vy dumajecie, kudy možna raspranutaje dzicia a pałovie dvanaccataj nočy ciahnuć za ruku da vychadu? Hety čałaviek byŭ u kurtcy, kudy jon jaje za ruku ŭ adnoj majcy viadzie?» — aburajecca žančyna. Jana śćviardžaje, što heta zafiksavana na videa, a toje, što adbyvałasia ŭ faje hatela, z boku paciarpiełych u sudzie paćvierdzili 6 śviedak. Kaža, što ŭ samoha asudžanaha versii ŭ sudzie byli roznyja. Śviedkami ź jahonaha boku, pa słovach žančyny, vystupali tolki svajaki, jakija davali jamu «stanoŭčyja» charaktarystyki.
«Ja ŭpeŭnienaja, što jon vinavaty»
Maci kaža, što paśla taho, što adbyłosia, ź dziaŭčynkaj pracavali psycholahi. Apłočvali heta sami baćki.
«Sprava nie ŭ hrašach. Sprava ŭ maralnym stanie našaj dački. Heta traŭma, jakaja zastajecca na ŭsio žyćcio. I niezrazumieła, kali jana ŭspłyvie i jak heta dalej prajavicca, — kaža jana. — Ja ŭpeŭnienaja, što jon vinavaty. Pakarać jaho treba ŭ adpaviednaści z zakonam. Čałaviek cudoŭna razumieje, što jon zrabiŭ. Jamu treba być sumlennym pierad saboj».
Jana nia moža patłumačyć, čamu sud pryniaŭ rašeńnie pierakvalifikavać abvinavačańnie. Pry kancy sakavika, kali rašeńnie sudu nia budzie apratestavanaje, Dah Vivestad vyjdzie na volu.
«Piać miesiacaŭ na praciahu ŭsiaho śledztva čałavieku pradjaŭlali mienavita hetaje abvinavačańnie, — kaža žančyna. — A ciapier my sam-nasam zastalisia sa svajoj prablemaj. Navat dziaržava ŭ asobie prakuratury źmianiła pakarańnie. Ja dumaju, što kali b my pajechali ŭ Narvehiju i tam chtości pasprabavaŭ uziać dzicia za ruku, to byli b zusim inšyja nastupstvy. I toje, što jany kažuć, što tam norma — całavać dzicia ŭ ščaku, heta poŭnaje tryźnieńnie. Tym bolš całavaŭ jon jaje siłkom. Ciažka pra heta havaryć, choć i čas prajšoŭ. Fakt pedafilii vidavočny. Čałaviek musić panieści zasłužanaje pakarańnie. Heta ŭsio, čaho my chočam na hety momant».
Siamja dziaŭčynki źbirajecca apratestoŭvać rašeńnie sudu Maskoŭskaha rajonu Bieraścia.
«Ja ŭsim chaču skazać: bieražycie svaich dziaciej, — kaža žančyna. — Aproč siamji, na žal, nichto nia moža dapamahčy ŭ našaj krainie».
Svajaki Daha Vivestada zajaŭlajuć pra parušeńni jaho pravoŭ
Svajaki Daha Vivestada kateharyčna adchilajuć versiju z abvinavačańniami ŭ pedafilii. Jany taksama źviartajuć uvahu na šmatlikija parušeńni jahonych pravoŭ padčas śledztva i źniavoleńnia.
Plamieńnica i žonka narvežca śćviardžajuć, što jamu pahražali zbrojaj, nie dali pierakładčyka z narveskaj movy ŭ pieršyja 72 hadziny aryštu. Pra jahony aryšt nie paviedamili ŭ ambasadu Narvehii. Na praciahu 5 dzion Daha ŭ ciažkich umovach pad kanvojem vieźli ŭ Miensk dla prachodžańnia psychijatryčnaj ekspertyzy, pry hetym nichto nia viedaŭ, dzie jon. Sustrečy z žonkaj i svajakami byli abmiežavanyja — za 4 miesiacy žonka bačyłasia ź im koratka 4 razy.
