Śviatłana Kavalenka (źleva) na pierapachavańni Kalinoŭskaha ŭ Vilni razam ź Ivonkaj Surviłaj. Fota z fejsbuka aŭtarki.
Ja i radavałasia, i sumavała, i ŭśmichałasia, i płakała, piša ŭdzielnica pierapachavańnia Kalinoŭskaha Śviatłana Kavalenka.
Što najbolš uraziła?
Uraziŭ uzrovień. Ich pachavali, jak sapraŭdnych hierojaŭ najvialikšaj vieličyni. Jany zasłužyli.
Uraziła kolkaść biełarusaŭ. Ja bajałasia, kab my nie rastvarylisia siarod palakaŭ dy letuvisaŭ. Vyjšła naadvarot.
Uraziła staŭleńnia letuvisaŭ da nas.
Płošča: «My vas razumiejem», «My vas padtrymlivajem». I ślozy na vačach.
Kala Rosaŭ. «Tak radasna bačyć stolki biełaruskich ściahoŭ. Takoha nie było z hodu 1988-ha, 1990-ha. Biełarusy pryjazdžali nas padtrymlivać.»
Vieža na hary Hiedymina, subota, supracoŭnica muzieja: «My adsiul nazirali, za tym, što ŭčora adbyvałasia, heta było tak pryhoža. My vielmi radyja, što vy pryjechali».
Kafe, viečar suboty: «Ja jechaŭ siońnia z synam na mašynie i my bačyli vašaje šeście. Syn małady jašče, 20 hadoŭ, ničoha nie razumieje, tamu zapytaŭ, što heta za ściahi. Ja patłumačyŭ. Heta było tak pryhoža! Małajcy!». «Ja dumaŭ vas tam usich zadušyli, a kali pabačyŭ, kolki vas učora było, vielmi ŭzradavaŭsia! Stolki biełaruskich patryjotaŭ! Trymajciesia! Pryjazdžajcie da nas jašče».
