U Minsku prajšła boskaja liturhija ŭ honar 30-hodździa abviaščeńnia Biełaruskaha Ekzarchata Maskoŭskaha Patryjarchata.
Napiaredadni, 28 vieraśnia, u Śviata-Duchavym kafiedralnym sabory prajšło śviatočnaje ŭsianočnaje maleńnie.
Centralnaj padziejaj uračystaściaŭ stała Boskaja liturhija, jakaja adbyłasia siońnia a 10-j na płoščy pierad Śviata-Duchavym kafiedralnym saboram ŭ Minsku.
Sajt Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy apublikavaŭ zvaroty da viernikaŭ, jakija nakiravali patryjarch Kirył, mitrapalit Fiłaret i mitrapalit Pavieł.
«U dumkach viartajučysia ŭ daloki 1989 hod, znoŭ i znoŭ pierakonvajusia, što Promysł Božy viadzie nas pa žyćci, — havorycca ŭ pasłańni mitrapalita Fiłareta, hanarovaha patryjaršaha ekzarcha ŭsiaje Biełarusi. — U tyja časy, kali mnie daviałosia ŭznačalić staličnuju Minskuju kafiedru, u Biełarusi była tolki adna jeparchija, u Minsku dziejničali tolki dva chramy, kolkaść prychodaŭ u krainie skaračałasia. Zdavałasia, što pamiać ab słavutym chryścijanskim minułym Biełaj Rusi praktyčna stračanaja ŭ śviadomaści našych suajčyńnikaŭ.
…Paśla śviatkavańnia ŭ 1988 hodzie 1000-hodździa Chryščeńnia Rusi ŭ našym hramadstvie nastupiła epocha pieramienaŭ, duchoŭnuju pryrodu jakich nam jašče naležyć asensavać ŭ poŭnaj miery. U 1989 hodzie Śviaty Sinod adnaviŭ histaryčnuju spraviadlivaść, adradziŭšy staražytnyja Połackuju, Mahiloŭskuju i Pinskuju jeparchii, a potym pryniaŭ rašeńnie zasnavać Biełaruski Ekzarchat.
Z upeŭnienaściu, z hłybini serca śviedču: stvareńnie Biełaruskaha Ekzarchata nie było ŭsiaho tolki administracyjnym, «farmalnym» dziejańniem Śviaščennanačalla našaj Carkvy. Hetaje rašeńnie spryjała jadnańniu biełaruskaj pastvy va ŭłońni Maci — Ruskaj Pravasłaŭnaj Carkvy. Naš biełaruski narod, padaravaŭšy śvietu mnohich dzivosnych padźvižnikaŭ, advieku zaklikany spadziavacca na imia Chrysta Zbaviciela. Voś samaje tryvałaja padstava isnavańnia Biełaruskaha Ekzarchata».
