20-hadovaja Valancina Šamko ź Minska pieramahła ŭ konkursie «Ja Vałoška» ad stvaralnikaŭ vałoškavaha płambiru «Bieły polus». Uładalnica vasilkovych vačej pierakanała žury, što najdzvyčaj lubić kvietki i maroziva. Arhanizatary nie paskupilisia: padaryli dziaŭčynie 250-mietrovaje pole z vasilkami i žytam u Centralnym bataničnym sadzie, a ŭ dadatak — zapas płambiru «Vałoška» na cełaje leta.
Fota Lizaviety Haravoj.
Treci miesiac haspadynia vasilkovych płantacyj prychodzić u minski bataničny sad pa bieźlimitnym abaniemiencie, pieryjadyčna palivaje raśliny na svaim poli. Ciapier, kali kvietki i žyta ŭzyšli, uładalnica niezvyčajnaha pryza dzielicca fatahrafijami staličnaha pola i zaprašaje ŭsich achvotnych u bataničny sad, kab pabačyć jaho ŭžyvuju. 250 kvadratnych mietraŭ kałośsia z vałoškami ŭ centry stalicy — piejzaž nietypovy.
Fota Lizaviety Haravoj.
Pole nie tolki vykonvaje estetyčnuju funkcyju, ale i maje simvaličny sens. Pa słovach inicyjatara prajekta — brenda «Bieły polus», — pryblizna stolki vałošak i žyta treba dla vyrabu maroziva, abjomu jakoha chopić, kab nakarmić kvietkavym marozivam usich naviedvalnikaŭ bataničnaha sadu na praciahu dnia.
Fota Lizaviety Haravoj.
