Śviedki Ijehovy zapoŭnili amal pałovu trybun. Dres-kodu na kanhresie niama, ale mnohija adziety pa-śviatočnamu: mužčyny pry kaściumach i halštukach, žančyny ŭ viečarovych sukienkach i na abcasach. Pierad uvachodam dziaŭčynka mianiaje čornyja krasoŭki na basanožki. Jak tut kažuć, «pinžak i halštuk nadziavajuć navat tyja, chto ciarpieć nie moža kaściumy — kab pakazać pavahu da Boha».
Na kanhres pryjechali ludzi z roznych haradoŭ — Mahilova, Viciebska, Drahičyna, Słonima, Klecka, Babrujska. Kab sabracca ŭ piatnicu na stadyjonie, brali adpačynak za svoj košt. Mnohija pryjechali ź dziećmi.
Pad parkoŭku arandavany aŭtavakzał «Uschodni», jaki za paŭtara kiłamietra adsiul. Ź niekatorych haradoŭ arhanizavali padvoz maršrutkami. Tyja, chto nie paśpieŭ zasialicca ŭ hatel ci da svajakoŭ, pakidajuć čamadany na stadyjonie — «kamieru zachoŭvańnia» arhanizavali niepadalok ad uvachodu. Zdaješ bahaž — atrymlivaješ papierku z napisanym ad ruki numaram.
Pad parasonami, jakija abaraniali spačatku ad daždžu, a potym ad jarkaha sonca, paśladoŭniki vučeńnia śpiavajuć relihijnyja pieśni i słuchajuć dakłady pra toje, što nie treba hnacca za materyjalnym dabrabytam i vulharna apranacca. Moładź siadzić u telefonach — ale nie tamu, što pierapisvajecca ŭ sacyjalnych sietkach: na hadžetach adkryta mabilnaja prahrama Śviedkaŭ Ijehovy ź biblejskim tekstam.
Juryj Hałaj — staršynia supołki ŭ Oršy. Raskazvaje, što jany chodziać pa kvaterach i prapaviedujuć vučeńnie, bo «tak zaklikaje Biblija».
«Kali ja staju z susiedam pa haražy i jość mahčymaść pahutaryć pra Boha, ja pavinien heta zrabić», — havoryć Juryj. Jon nie ličyć pavodziny Śviedak Ijehovy naviaźlivymi, ale zhadvaje, što byli vypadki, kali na prapaviednikaŭ vyklikali milicyju ci źbivali.
Na kanhresie, darečy, milicyi nie šmat.
«Da nas naściarožana stavilisia tolki ŭ 2011 hodzie, paśla teraktu ŭ mietro, — kaža Juryj. — Zaraz usio spakojna prachodzić».
U Biełarusi naličvajecca 6 tysiač paśladoŭnikaŭ hetaha vučeńnia. Siarod ich jość i pryjezdžyja ź inšych krain — kitajcy, nihieryjskija studenty.
«U Biełarusi mała Śviedkaŭ Ijehovy. Kali ŭ inšych jeŭrapiejskich krainach ich suadnosiny da nasielnictva 1 da 200, to tut — 1 da 1600», — kaža Anton Čyŭčałaŭ, jaki sam čatyry hady tamu pryjechaŭ u Biełaruś z Rasii, kab prapaviedavać.
Mužčyna žyŭ raniej u rasijskaj pravincyi — u Kiraŭskaj vobłaści, potym u Mardovii. Da vučeńnia prymknuŭ, kali jamu było 17 — znajšoŭ u babuli adpaviednuju litaraturu, jakuju toj pakinuŭ chtości z prapaviednikaŭ. Paśla hetaha ŭ jaho całkam źmianiłasia blizkaje akružeńnie. «Raniej u mianie było mała siabroŭ», — uspaminaje mužčyna.
Śviedki Ijehovy nie adznačajuć mnohija śviaty — Novy hod, dzień narodzinaŭ. «Heta niaścipła», — zaŭvažaje Anton i kaža, što svoj apošni dzień narodzinaŭ jon śviatkavaŭ, kali jamu było 13.
Pa jaho słovach, u Rasii, dzie Śviedki Ijehovy ličacca siektaj, paśladoŭnikam vučeńnia nie dazvalajuć pracavać u dziaržaŭnych ustanovach. U Biełarusi takich prablem niama. «Śviedki» pracujuć i daktarami, i vykładčykami va ŭniviersitetach. Ale jany nie iduć na rabotu ŭ milicyju i inšyja vajenizavanyja struktury — viera nie dazvalaje. Jak i nie dazvalaje im słužyć u armii. Chłopcy zapisvajucca na alternatyŭnuju słužbu i jeduć sanitarami ŭ damy sastarełych, roznarabočymi ŭ kałhasy i prybiralščykami ŭ internaty.
Śviedki Ijehovy vierać u kaniec śvietu i čarhovaje pryšeście Chrysta. Raniej čakałasia, što heta nastupić u 1975 hodzie. Ciapier kankretnuju datu nie nazyvajuć. «Ale, pa ŭsich prykmietach, my dažyvajem apošnija dni. Bo iduć vialikija vojny, padaje maral u hramadstvie».
Dzieci paśladoŭnikaŭ vučeńnia ŭstupajuć u šerahi «śviedkaŭ» u roznym uzroście — chtości ŭ 7 hadoŭ, chtości ŭ 15. Anton Čyŭčałaŭ kaža, što padletkaŭ, jakija nie chočuć prymać vieru baćki z domu nie vyhaniajuć. «A toje, što pišuć u internecie, nie adpaviadaje rečaisnaści».
U subotu, darečy, na stadyjonie adbudziecca cyrymonija masavaha chryščeńnia. Pobač sa scenaj pastaviać nadzimany basiejn, kudy buduć akunacca ŭsie novyja paśladoŭniki.
