Ptušak zaŭvažyli ŭ zakaźniku «Hrodzienskaja Śvisłač», a taksama niepadalok ad Hrodna. Ich rańniamu viartańniu paspryjali plusavaja tempieratura pavietra i adsutnaść śniežnaha pokryva.
«Jany naležać da hrupy tak zvanych blizkich mihrantaŭ, jakija zimujuć u Zachodniaj ci Paŭdniovaj Jeŭropie. Hetyja ptuški aryjentujucca na nadvorje. Va Uschodniaj Polščy raniej byli zaŭvažanyja pieršyja žuravy i knihaŭki. Nieŭzabavie, kali zima nie vierniecca, čakajem ich u nas», — raspavioŭ Dźmitryj Vinčeŭski.
Zaŭvažanyja ŭ zakaźniku i čarody lebiedziaŭ-šypunoŭ i lebiedziaŭ-klikunoŭ. Častka ich zimuje ŭ Biełarusi, častka pierabirajecca tudy, dzie ciaplej. Niekatoryja klikuny ŭžo raźbilisia pa parach i rychtujucca da viasny.
Da hniezdavańnia rychtujucca i hraki: pradstaŭniki vialikaj kałonii hetych ptušak z ahraharadka Vialikija Ejsmanty Bierastavickaha rajona pačali pryvodzić u paradak hniozdy. Arnitołahi źviartajuć uvahu, što pa zakonie staryja hniozdy možna razburać da 16 lutaha, adnak u suviazi ź ciopłym nadvorjem u lutym ptuški stali zasialać ich raniej.
Masavaha prylotu pieralotnych ptušak, zrešty, čakać u najbližejšy čas nie varta. Dla dalokich mihrantaŭ, jakija zimujuć u vakolicach Mižziemnaha mora i ŭ Afrycy, aryjenciram słužyć daŭžynia śvietłavoha dnia.
