Iryna pracavała ŭ hetym centry apošnija paŭhoda, ale 4 vieraśnia jaje prymusili ŭziać adpačynak za svoj košt, a paśla jaho skančeńnia adpraŭlacca na ŭsie čatyry baki. Usio praz staronku ŭ sacyjalnych sietkach, dzie jana dazvoliła sabie vykłaści fota ź bieł-čyrvona-biełym ściaham i zrabić reposty sa staronak «Maja kraina Biełaruś» dy «Stop Łuka».
«Dyrektar centra skazała, što mnoj zacikaviłasia načalnica ŭpraŭleńnia sportu i turyzmu administracyi Pieršamajskaha rajona Ludmiła Barysienka. Ja ŭžo tady zrazumieła, što niešta nie toje, bo ŭ rajonie pracuje amal tysiača čałaviek, i takaja pilnaja ŭvaha da mianie vyhladała davoli dziŭna. Litaralna praź dzień dyrektar mianie vyklikaje i kaža: «Jak ty mahła?» — pryhadvaje Iryna. — Jana aburyłasia maimi staronkami ŭ sacyjalnych sietkach, choć u mianie tam niama ničoha zabaronienaha. Tak, jość fota, dzie ja ź bieł-čyrvona-biełym ściaham, pieraposty ź biełaruskich supołak. Paśla niepryjemnaj razmovy dyrektar skazała mnie ŭziać adpačynak za svoj košt, a 4 vieraśnia ja ŭžo zabirała svaje dakumienty».
Žančyna raspaviadaje, što pa dakumienty jana zajšła z kalehaj, ale dyrektarka zachacieła pahutaryć ź joj sam-nasam.
«Jana daviała mianie da taho, što ja chacieła vyklikać «chutkuju»! Stała mnie kazać, jaki ja drenny čałaviek, što ja zhańbiła krainu i prezidenta, jaki daŭ mnie adukacyju. Ja adkazała, što adukacyju mnie daŭ nie prezident, što ja jaje atrymała sama. Ale dalej mnie pačali tłumačyć, što ja mušu radavacca, bo «žyvu pad mirnym niebam nad hałavoj» i dalej u tym ža duchu, — kaža Iryna. — Dyrektar pryhadała mnie i toje, što ja jeździła va Ukrainu, maŭlaŭ: «Chočaš, kab jak u tvaich chachłoŭ było?»
Ciapier Iryna atrymlivaje stupień mahistra ŭ biełaruskim VNU, vyvučaje palitałohiju. Žančyna kaža, što padčas «prafiłaktyčnaj hutarki» dyrektar centra paabiacała joj pahutaryć z «asobami, jakija vychoŭvajuć pakaleńnie, jakoje nikoha ni ŭ što nie stavić» i zapisała imia i proźvišča rektara.
Iryna kaža, što jašče adnoj pryčynaj zvalnieńnia moh stać inšy kanflikt z administracyjaj, jaki zdaryŭsia ŭ Centry pierad hetym.
«Va ŭstanovach adukacyi napiaredadni novaha navučalnaha hoda ŭsie kabiniety pryvodziać u paradak. U maim padparadkavańni byli try kabiniety. Adzin ź ich byŭ zusim nijaki, i ja paprasiła svajho muža, jaki zajmajecca budaŭnictvam, dapamahčy z ramontam. Jon całkam pierafarbavaŭ kabiniet, davioŭ jaho da idealnaha stanu. Adnak paśla hetaha ŭ jaho z namieśnikam dyrektara adbyŭsia niepryjemny dyjałoh, — kaža žančyna. — Muž skazaŭ namieśnicy dyrektara, što za takuju pracu pa zakonie pavinny davać adhuł. Na što ŭ adkaz jamu prahučała: «A davajcie nie budziem pra zakon». Jon pryncypovy čałaviek, tamu nastojvaŭ: «A davajcie budziem». Namieśnik raźviarnułasia i syšła. Potym mnie dyrektar jašče kazała, jaki moj muž niahodnik, taki samy, jak i ja, bo abraziŭ biednuju žančynu. Ja pierapytałasia: «A ničoha, što moj muž całkam zrabiŭ vam kabiniet?» Adkaz byŭ taki: «Ničoha, heta jon tabie dapamahaŭ, heta ŭłasnaja inicyjatyva». Karaciej, zrabili kabiniet i zastalisia vinavatymi».
Iryna kaža, što ciapier joj ciažka maralna, pakolki daviałosia vysłuchać na svoj adras i adras blizkich ludziej šmat niepryjemnych rečaŭ. Pryčym, pavodle słoŭ žančyny, dyrektar centra taksama telefanavała i vyhavorvała brydkaści jaje śviekryvi. Ciapier Iryna źbirajecca praciahvać adukacyju i adkryvać IP, pakolki nie bačyć mahčymym pracavać dalej u hetaj sistemie.
Tym časam dyrektar minskaha Centra dadatkovaj adukacyi dziaciej i moładzi «Art» Taćciana Bakunovič admaŭlaje, što prymusiła rabotnicu zvolnicca.
«U nas nie mahło być takoj situacyi, — prakamientavała jana «NN». — Kožny čałaviek maje prava napisać zajavu na zvalnieńnie pa ŭłasnym žadańni».
Dyrektar centra admaŭlaje i toje, što prahladaje staronki svaich supracoŭnikaŭ u sacyjalnych sietkach.
«Vy ŭ svaim rozumie? Vy što takoje havorycie! Mnie nie da sacyjalnych sietak, u mianie stolki pracy, što ja ni ŭ jakija sacyjalnyja sietki nie ŭvachodžu! Vaźmicie praviercie, kali vam tak cikava. Mianie nidzie niama absalutna, i ja hetaha nie rablu. Ja što, z dubu zvaliłasia? Pra što vy havorycie? Mnie 63 hady, ja 20 hadoŭ pracuju tut dyrektaram!», — arhumientavała Taćciana Bakunovič.
My taksama zapytalisia ŭ načalnika Upraŭleńnia adukacyi administracyi Pieršamajskaha rajona Ludmiły Barysienki, ci takaja situacyja mahła adbycca i ci nasamreč sacyjalnyja sietki supracoŭnikaŭ śfiery adukacyi prahladajucca kiraŭnictvam.
«Nijakich kamientaroŭ ja nie daju, dla hetaha nieabchodnyja adpaviednyja ŭzhadnieńni. A, pa-druhoje, pieršy raz ad vas čuju pra hetuju situacyju. Heta niešta nakštałt vydumki», — skazała nam Ludmiła Barysienka.
