Jak paviedamiła Taćciana Raviaka karespandentu NN, u Centralnym RUUSie, kudy advieźli jaje i jašče kala dvaccaci zatrymanych ŭdzielnikaŭ siońniašniaj akcyi na Kastryčnickaj płoščy, jany dźvie hadziny prastajali tvaram da ściany. «Mužčyny jašče musili stajać, uźniaŭšy źvierch ruki, žančynam paśla dazvolili ruki apuścić. Paviarnucca, azirnucca nie było jak — adrazu padbiahali: amal u kožnaha byŭ piersanalny achoŭnik za śpinoj».
Kali prajšli try hadziny i zatrymanych pačali afarmlać, spadaryni Taćcianie prapanavali padpisać papieru ab aznajamleńni z pravami zatrymanych pa administratyŭnaj spravie. «Ja admoviłasia padpisvać i skazała, što biez advakata navat razmaŭlać nie budu. Tady žančyna, jakaja afarmlała, prosta vyvieła mianie za dźviery», — raskazała Taćciana Raviaka.
Vyzvalili taksama dźviuch maładych dziaŭčat, nakazaŭšy, «kab nikudy bolš nie chadzili».
