Praciahvajecca kryminalny praces nad Anatolem Hrynkievičam, jaki 19 červienia na rovarnaj darožcy na vulicy Prytyckaha ŭ Minsku ŭdaryŭ bitaj piešachoda, 17-hadovaha fatohrafa Vasila Dziemidoviča. Padčas sprečak prakuror zajaviła, što vina Hrynkieviča dakazanaja całkam i paprasiła prysudzić maładoha čałavieka da siami hadoŭ pazbaŭleńnia voli ŭ kałonii ŭzmocnienaha režymu.
Fota Darji Burakinaj, Tut.by
Maksimalnaja sankcyja pa častcy 3 artykuła 339 (asabliva złosnaje chulihanstva), pa jakoj sudziać viełasipiedysta, — 10 hadoŭ turmy.
Prakuror zajaviła, što ŭ abvinavačanaha nie było pryčyn parušać zakon i tamu jaho ŭčynku niama apraŭdańnia.
— Piešachod zajaviŭ, što ruchaŭsia pa krai rovarnaj darožki. Tamu abvinavačany mieŭ mahčymaść abjechać jak pa inšym krai, tak i pa zialonaj zonie. A jon vyrašyŭ pravučyć Dziemidoviča. Jon jak byccam by rychtavaŭsia da ździajśnieńnia chulihanstva, — skazała padčas sprečak prakuror.
Dziaržaŭny abvinavaŭca časta spasyłałasia na pakazańni śviedki Siarhieja Tułača, jaki siońnia raspavioŭ, što jašče ŭ mai Anatol Hrynkievič «vučyŭ jaho jeździć» na rovary. Kanflikt adbyŭsia na minskim praśpiekcie Mašerava.
Tym nie mienš, advakat abvinavačanaha paprasiŭ sud pryznać pakazańni Tułača niasłušnymi i nadumanymi, a spasyłki prakurora na jaho słovy — niedapuščalnymi.
— Ja šakavany zapytanym terminam, — skazaŭ abaronca abvinavačanaha.
Advakat paprasiŭ prymianić da svajho padabaronnaha tolki abmiežavańnie voli. Jon źviarnuŭ uvahu, što ŭ Hrynkieviča na ŭtrymańni znachodzicca małaletniaje dzicia (jano naradziłasia, kali ravaryst znachodziŭsia ŭ SIZA), a taksama zaklikaŭ pryznać u jakaści źmiakčalnych abstavinaŭ čystasardečnaje raskajańnie.
Paciarpieły Vasil Dziemidovič zajaviŭ, što choča, kab jaho kryŭdziciela pasadzili.
— Kali jaho nie pasadziać, jon i dalej budzie rabić toje ž ź inšymi, što zrabiŭ sa mnoj, — skazaŭ Vasil Dziemidovič.
Taksama sud razhledzić hramadzianski pazoŭ ab kampiensacyi maralnaj škody. Paciarpieły acaniŭ svaje pakuty ŭ 50 tysiač denaminavanych rubloŭ (kala 25 tysiač dalaraŭ).
***
U kancy pasiadžeńnia z apošnim słovam vystupiŭ i sam Anatol Hrynkievič. Spačatku jon źviarnuŭsia da paciarpiełaha.
- Mnie škada, što ja nie zmoh tady znajści ŭ sabie siły. Moža, praź niekatory čas u vas znojdziecca krupinka žalu, kab u dušy daravać. Pa-čałaviečy prašu ab hetym. Ja vinavaty, i ja całkam heta pryznaju. Usia situacyja nie vychodzić u mianie z hałavy. I mnie taksama z hetym žyć.
Źviartajučysia da suda, Anatol Hrynkievič skazaŭ, što całkam pryznaje svaju vinu i raskajvajecca ŭ zroblenym. Jon klatvienna paabiacaŭ, što takoha bolš nie paŭtorycca.
— Prašu zrazumieć mianie, uvajści ŭ majo siamiejnaje stanovišča i nie pazbaŭlać majo dzicia baćki, a žonku - muža. Heta samaje darahoje, što ŭ mianie jość. I ja nie za siabie chvalujusia. A za toje, jak jany buduć stolki času biez majoj maralnaj i finansavaj padtrymki. Siamja atrymajecca raskołataj. Prašu stroha mianie nie karać.
Prysud Anatolu Hrynkievič budzie abvieščany ŭ paniadziełak, 12 vieraśnia.
