Iryna Kuželnaja źnikła 23 listapada. Siamihadovaja dziaŭčynka paśla ŭrokaŭ, kala 13.30, vyjšła sa škoły, ale dachaty tak i nie pryjšła. Adlehłaść ad škoły, što ŭ vioscy Białaručy, da domu ŭ vioscy Alekšycy — kilametar. Maci nadta nie pieražyvała: «Jana doŭha mahła chadzić paśla ŭrokaŭ — paŭtary, dźvie hadziny». Ale Iryna nie źjaviłasia i na nastupny dzień. Voś užo piatyja sutki iduć pošuki. Milicyjantam i vajskoŭcam dapamahajuć miascovyja žychary, leśniki i palaŭničyja, školniki. Vadałazy biezvynikova abśledavali dno voziera ŭ Białaručach. «Kali jana zabłukała ŭ lesie — šancaŭ, na žal, nijakich», — kamentuje milicyjant z pošukavaj hrupy.
Białaručy — vialikaja i słaŭnaja ŭ historyi vioska: u hetaj samaj škole vučyŭsia Janka Kupała. Siamja Kuželnych tut niadaŭna. «Jany za dva miesiacy dvojčy pierajechali, a sami jany z Astrašyckaha Haradku», — kaža adnaviaskoviec. I dadaje: «Nieščaślivaja siamja».
Jak raspaviali karespandentu «NN» u pošukavym štabie, versii źniknieńnia školnicy zastajucca raniejšymi — mahčymaść ździajśnieńnia ŭ dačynieńni da dziciaci złačynstva, darožna-transpartnaje zdareńnie. Nie vyklučajecca mahčymaść taho, što dziaŭčynka syšła z domu: jość śviedčańni, što Iryna niekalki razoŭ kazała pra heta. Dla hetaha ŭ jaje byli nahody, ćvierdzić milicyjant: atmasfera ŭ siamji dosyć napružanaja.
Rodnaha baćki ŭ Iryny niama: jon čatyry hady jak paviesiŭsia. Sa słovaŭ milicyjantaŭ, maci Iryny čaściakom mianiała hramadzianskich mužoŭ. Maci pajšła pracavać niadaŭna, dahetul «siadzieła ŭ mužyka na šyi» Ciapierašni ajčym pracuje na rybahaspadarcy, jakraz kali prapała dziaŭčynka jon byŭ u kamandziroŭcy. Čas ad času jon, nibyta, raskazvaŭ adnaviaskoŭcam, što bačyŭ, jak maci biła i «žartam» prydušvała dačku. A ŭ toj dzień skazała joj damoŭ nie viartacca. Jak tolki ajčym pryjechaŭ, jaho zabrali ŭ milicyju, ale skora vypuścili — žaleznaje alibi. «Mo jana sama dačku zadušyła, a na jaho choča źviarnuć», kaža vypadkovy surazmoŭca-adnaviaskoviec. Maci dapytvajuć kožny dzień. Jana to rahoča, to płača padčas razmovaŭ z daznavacielem.
Jašče ŭdałosia vyśvietlić, što ŭ toj samy dzień ludzi bačyli Irynu pobač ź nieviadomym mužčynam — mienavita «pobač», a nia «razam»: jany prosta išli ŭ adnym nakirunku. Adnak i heta versija adpracoŭvajecca milicyjaj.
Infarmacyja pra źnikłuju pieradadzienaja va ŭsie padraździaleńni milicyi, na čyhunku. Irynu šukajuć taksama z dapamohaj avijacyi. Dziaŭčynka abjaŭlenaja ŭ respublikanski vyšuk, pa fakcie jaje źniknieńnia pačataja kryminalnaja sprava.
Na vyhlad Iryna maje siem-vosiem hadoŭ, rost 130 —135 sm, chudarlavaha ciełaskładu, vałasy śvietłyja. Była apranuta ŭ čornuju šubu, čornaja viazanuju šapačku z aranžavym advarotam, sinija nahavicy, fijaletavyja boty. Supracoŭniki pravaachoŭnych orhanaŭ prosiać źviazacca ź dziažurnym pošukavaha štabu ŭsich, chto z 13-j pa 15-ju hadzinu 23 listapada znachodziŭsia na maršrucie, jakim mahła kiravacca sa škoły źnikłaja dziaŭčynka.
 Fota Iryny Kuželnaj. www.guvd.gov.by |
