Ciamić u adroźnieńniach taraškievicy-narkamaŭki, upeŭniena karystajecca biełaruskaj łacinkaj, lubić biełaruskija vieršy i vyvučaje historyju biełaruskich 90-ch pa niezaležnaj biełaruskaj presie.
Y?suke Kashiwagi naradziŭsia, vyras i dahetul žyvie ŭ Tokia. Ciapier jon mahistrant univiersiteta Vaseda. Daśleduje historyju SSSR i sprabuje vyvučać historyju Biełarusi pačatku XX stahodździa. Vyvučeńnie ŭ Japonii dajecca ciažka, bo paplečnikaŭ amal niama dyj materyjałaŭ mała.
Biełaruskuju Juskie pačaŭ vyvučać u krasaviku hetaha hoda i ŭžo dosyć dobra razmaŭlaje, čytaje pa-biełarusku dy ŭpeŭniena karystajecca biełaruskaj łacinkaj.
Juskie cikava čytać biełaruskija vieršy, siarod jakich užo jość favaryt — «Javar i kalina» Janki Kupały.
«Ja jaje ščyra lublu»
Spačatku ja staŭ cikavicca historyjaj Biełarusi, bo kali byŭ studentam, daśledavaŭ historyju SSSR. Tamu kab vyvučać historyju i hramadstva, pačaŭ vyvučać movu. Ale ciapier dla mianie biełaruskaja mova ŭžo nie tolki instrumient navučańnia. Ja jaje ščyra lublu.
U nas u Tokia jość štotydniovy kurs pa biełaruskaj movie «Biełaruskaja hutarnia», jaki arhanizujuć biełaruska i japonka, jakaja vałodaje biełaruskaj movaju. Ja ŭdzielničaju ŭ kožnym zaniatku i tam vyvučaju movu.
«U samoj Biełarusi mała chto vałodaje biełaruskaj movaj»
Vyvučać hramatyku, zapaminać novyja słovy — usio duža ciažka. Ale samaje składanaje, što nialohka znajści nośbitaŭ biełaruskaj movy. To bok kali chočam hutaryć z kimści na biełaruskaj movie, zvyčajna nie možam.
Adnak pa-mojmu, samaje hałoŭnaje — nie spyniacca. U takoj situacyi vielmi važna, što biełaruskamoŭnyja biełarusy starajucca vykładać i raspaŭsiudžvać biełaruskuju movu. Tamu ja pavažaju ludziej, jakija robiać takija sproby.
Mnie vielmi cikavaja moŭnaja situacyja Biełarusi, bo ja cikaŭlusia samaśviadomaściu narodaŭ u śviecie, i biełaruskaja moŭnaja situacyja vielmi asablivaja dy charaktarnaja.
U Japonii mnostva japoncaŭ viedajuć tolki japonskuju movu. Tamu mnie duža cikava, što ŭ Biełarusi niašmat chto vałodaje biełaruskaju movaju. I chacia ŭ inšych krainach byłoha Savieckaha Sajuza, navat u krainach, dzie, jak i ŭ Biełarusi, šmatlikija ludzi zvyčajna i ŭ domie razmaŭlajuć pa-rasijsku, ułada starajecca zachoŭvać movu tytulnaj nacyi. Ale ŭ Biełarusi navat kali chočaš pracavać u dziaržavie, nie treba vałodać biełaruskaj movaj. Ja viedaju, što situacyja Japonii taksama asablivaja i charaktarnaja. Ale mienavita tamu, što ŭ nas situacyja advarotnaja, mnie hetaja adroznaść i cikavaja.
Ja ciapier starajusia čytać «Našu Nivu» 90-ch hadoŭ.
Heta prosta ad cikavaści. Ja ščyra chaču razumieć biełarusaŭ, tamu sprabuju vyvučać movu, čytać naviny, h.d. I adnačasova ja jak amatar biełaruskaj kultury i historyi cikaŭlusia tym, jakuju dumku mieli biełaruskamoŭnyja aktyvisty paśla taho, jak SSSR źnik.
«Jana zaŭsiody supakojvaje mianie»
Biełaruskaja mova pryjemna hučyć. I jana nasamreč padobnaja da rasijskaj. Heta naturalna. Biełaruskaja, ukrainskaja dy rasijskaja — usie ŭ adnoj uschodniesłavianskaj siamji. Jany łahična padobnyja adna da adnoj.
Vielmi pryhožaja i čaroŭnaja mova. Huki mieładyčnyja. Ja jaje vielmi lublu. Biełaruskaja mova, mnie zdajecca, vielmi miakkaja.
Jana zaŭsiody supakojvaje mianie.
