Аляксандраў вырашыў расставіць кропкі над «і»:
«Унясем яснасць. Суд — не прахадны двор. Калі працэс адкрыты, гэта не значыць, што туды можа прыйсці хто заўгодна і з якімі ўздумаецца мэтамі».
І гэта максімальна крывая інтэрпрэтацыя заканадаўства.
Вярхоўны суд Беларусі патрабуе забяспечваць (прынамсі на паперы) галоснасць пры ажыццяўленні правасуддзя. З гэтай мэтай Пленум Вярхоўнага суда апублікаваў пастанову, якая дзейнічае і дагэтуль.
Што ў ёй сказана?
Па-першае, пацвярджаецца, што асноўнай формай рэалізацыі прынцыпу галоснасці з’яўляецца менавіта магчымасць прысутнічаць на паседжанні асобам, якія не з’яўляюцца ўдзельнікамі працэсу.
Па-другое, акцэнтуецца ўвага на тым, што любы з прысутных можа са свайго месца праводзіць фіксацыю хода паседжання ў пісьмовай форме ці шляхам аўдыязапісу.
Гэтыя палажэнні супярэчаць таму, што нагаварыў Аляксандраў. Калі працэс адкрыты, то гэта якраз значыць, што туды можа прыйсці хто заўгодна.
Натуральна, што пісаў тэкст не сам Аляксандраў, ён проста гаворачая галава. Але абсурдныя словы агучыў менавіта ён.
Чытайце таксама:
Палітычныя рэпрэсіі ў Беларусі выйшлі на плато, і яно будзе захоўвацца — сацыёлаг Коршунаў
Прарасійская актывістка Мірсалімава атрымала гіганцкі штраф — за «адзіночны пікет з БЧБ»
