Фота: Myron Standret / vecteezy.com
Вольга (29 гадоў): «Ён хацеў адносін, але я не была да іх гатовая»
Адносіны ў фармаце friends with benefits у Вольгі пачаліся каля года таму, калі яна жыла ў іншай краіне (спойлер: ужо скончыліся).
Пачалося ўсё з таго, што дзяўчына пазнаёмілася са сваім будучым партнёрам праз агульнага знаёмага ў бары. Аказалася, што маладыя людзі жывуць побач. У канцы вечара хлопец узяў у Вольгі нумар тэлефона — на тым і разышліся. Праз нейкі час хлопец напісаў і прапанаваў сустрэцца.
— На трэцяй ці чацвёртай сустрэчы мы проста сядзелі ў яго, размаўлялі, слухалі музыку, гулялі ў карты — і нічога не адбывалася. Для мяне гэта было дзіўна, таму што адчувалася, што цяга ёсць у абодвух, — расказвае Вольга. — У нейкі момант я стала збірацца дадому, але ён мяне затрымаў: так мы ўпершыню пацалаваліся і заняліся сэксам — абодвум спадабалася.
Пасля трэцяга сэксу я вырашыла з ім пагаварыць і адразу пазначыла, што ніякіх адносін у нас быць не можа. Я ў той момант перажывала разрыў з іншым хлопцам, і не было эмацыянальных сіл на нешта новае — але задавальняць свае фізічныя патрэбы я была не супраць. Таму, калі яму такі фармат падыходзіць, мы можам працягваць, а калі не, то лепш усё скончыць. Аказалася, што ён хацеў са мной адносін, таму пасля маіх слоў настрой у яго сапсаваўся. Але ж пагадзіўся працягваць.
Мы вызначылі пэўныя правілы. Напрыклад, наша камунікацыя праходзіла выключна ў WhatsApp, ніякія іншыя сацсеткі не выкарыстоўваліся. На спатканні мы таксама не хадзілі —сустракаліся толькі ў яго (ну і, можа, пару разоў у мяне). Плюс ніякіх сумесных фота і відэа.
Нейкай пэўнай перыядычнасці ў нашых сустрэч не было: часам мы бачыліся ледзь не праз дзень, а часам і раз на два-тры тыдні. Нам падабалася бавіць час разам, заўсёды было пра што пагаварыць. То-бок нашы сустрэчы не абмяжоўваліся толькі сэксам. Мы маглі вячэраць разам, глядзець кіно, гуляць у настолкі і г. д.
Месяцаў праз пяць ён прызнаўся мне ў каханні. Я да таго моманту сваё меркаванне не змяніла і ўступаць у адносіны не планавала. Таму мы працягнулі бачыцца ў ранейшым фармаце. А скончылася ўсё месяцы праз тры і даволі банальна — я проста з’ехала з краіны.
Часам мы ўсё яшчэ перапісваемся, але вельмі рэдка — я сама не ініцыюю, таму што ў гэтай камунікацыі няма сэнсу.
У цэлым я б сказала, што нашы сустрэчы былі прыемнымі і бяспечнымі для нас абодвух. Магчыма, яго чаканні не сышліся з рэальнасцю, але я з самага пачатку была з ім сумленнай. Таму застацца ў такіх адносінах, якія, магчыма, яму не надта падыходзяць, было яго ўласным выбарам.
Андрэй (32 гады): «Першапачаткова нават спрабавалі ствараць звычайныя адносіны»
У Андрэя сэкс па сяброўстве здарыўся летась. Са сваёй партнёркай ён пазнаёміўся ў клубе. Маладыя людзі пачалі камунікаваць і першапачаткова нават спрабавалі ствараць звычайныя адносіны.
— Але ў мяне з гэтым праблемы, — кажа хлопец. — Таму мы з ёй пагаварылі, і я растлумачыў, што ў мяне, хутчэй за ўсё, у нармальныя адносіны не атрымаецца. Так мы дайшлі да таго, што паспрабуем нешта накшталт friends with benefits.
Сустракаліся адзін-два разы на тыдзень, часта некуды выбіраліся разам, ездзілі за горад на выхадныя і г.д. — і падчас гэтых паездак паводзілі сябе хутчэй як пара, чым як сябры. Ды і ў цэлым у нас былі даволі шчырыя адносіны. Мы падтрымлівалі адзін аднаго, дзяліліся сваімі хваляваннямі.
У паўнавартасныя адносіны нашы сустрэчы не перараслі чыста з-за мяне: па-першае, з-за маіх праблем з адносінамі (над якімі я цяпер працую, але яшчэ ў пачатку шляху), а па-другое, я не адчуваў нашага супадзення на ўсе 100%. Хоць дзяўчына потым прызнавалася, што ўсё ж спадзявалася, што гэта камунікацыя перарасце ў нешта большае.
Агулам нашы сустрэчы доўжыліся каля 6 месяцаў. Але разрыў, па сутнасці, быў запланаваны першапачаткова — я збіраўся з’язджаць на працяглы тэрмін. Уласна, на гэтым усё і скончылася, хоць перыядычна перапісваемся да гэтага часу.
Мікалай (25 гадоў): «Было крыху ніякавата, але і заднюю ў такой сітуацыі даваць не хацелася»
У Мікалая сэкс па сяброўстве здарыўся зусім нядаўна — 1 студзеня. Хлопец расказвае, што ў яго ёсць даўняя сяброўка, з якой ён знаёмы ўжо гадоў з 10. Звычайна маладыя людзі проста перапісваюцца: дзеляцца сваім жыццём, праблемамі і радасцямі. Бачацца рэдка, таму што Мікалай працуе дальнабойшчыкам і дома бывае толькі 3-4 разы на год.
— Аднойчы наша размова зайшла пра сэкс без абавязкаў, і яна дала зразумець, што была б не супраць правесці са мной ноч — але не больш за тое. І калі 1 студзеня я падвёз яе дадому, яна запрасіла зайсці. Шчыра сказаць, мне было крыху ніякавата, але і даваць заднюю ў такой сітуацыі не хацелася. Тым больш што яна адразу падкрэсліла, што начаваць мне лепей ехаць дадому. Таму мы падняліся, усё здарылася, мы далікатна развіталіся, і я сышоў. На наступны дзень мы працягнулі размаўляць нібыта нічога не было.
Варыянт, што нашы сустрэчы перарастуць у адносіны, я не разглядаю. Яна старэйшая за мяне на 5 гадоў, ёсць дзеці. Хаця на тое, што сустрэчы для сэксу будуць працягвацца, я разлічваю.
Вікторыя (38 гадоў): «Ён зразумеў, што цягнік сыходзіць, і зрабіў першы крок — так здарыўся наш першы сэкс»
У Вікторыі сэкс з сябрам, з якім перыядычна перасякаліся ў агульнай кампаніі, здарыўся 5 гадоў таму.
— Нейкага адкрытага флірту ў нас ніколі не было, але мне заўсёды здавалася, што мы адзін аднаму сімпатызуем. Звычайна мы размаўлялі выключна ў рамках агульных тусовак, але часам маглі адрэагаваць на сторыс або пракаментаваць пост у сацсетках.
І вось аднойчы ён у чарговы раз адрэагаваў на маё фота, у нас завязалася перапіска, і ён прапанаваў папіць каву ў яго дома. Я не маленькая дзяўчынка і цудоўна разумею, да чаго гэта ўсё ідзе. Але падумала, што мы абодва вольныя, адзін аднаму падабаемся — чаму б не паспрабаваць. Тым больш што да гэтага адносін у фармаце сяброўства з прывілеямі ў мяне не было.
На наступны дзень я прыехала да яго, мы пілі віно, балбаталі, глядзелі нейкі фільм. Так ці інакш прысутнічала нейкая сарамлівасць, няёмкасць. Калі знаходзішся ў прыяцельскіх адносінах, гэта грань паміж вамі сцёртая — і ты як быццам не можаш раптам узяць і пачаць рабіць нейкія дзеянні сэксуальнага характару, хоць абодва цудоўна разумелі, для чаго апынуліся ў гэтай кватэры.
Гадзіны праз тры, калі ні ён, ні я не рабілі нейкіх намераў, я падумала, што, значыць, застанёмся проста прыяцелямі, — і стала збірацца дадому. Тут ужо чалавек, мабыць, зразумеў, што цягнік сыходзіць, і зрабіў першы крок — так здарыўся наш першы сэкс. Пасля гэтага мы раз’ехаліся па дамах і працягнулі камунікаваць як раней.
Праз нейкі час ён спытаў, ці не хачу я паўтарыць, — і я была не супраць. Так мы пачалі перыядычна сустракацца, але дастаткова рэдка. І толькі праз пэўны час я зразумела, што больш частыя сустрэчы для яго значылі б, што гэта можа перарасці ў адносіны. А ён іх не хацеў — не тое што са мной, а ў прынцыпе. Ён заўсёды лічыў, што калі сустрэне сваю будучую жонку, дык адразу зразумее.
Акрамя сэксу, мы маглі размаўляць пра што заўгодна: абмяркоўвалі агульных сяброў, яго працу, маю працу, нейкія навіны палітыкі, культуры — у цэлым у нас быў даволі падобны погляд на свет. Праз нейкі час мы сталі моцна бліжэйшымі, і я зразумела, што ў мяне пачынае з’яўляцца да яго нейкае пачуццё. Я б не назвала гэта закаханасцю, але, мусіць, нешта каля таго. Мне хацелася, каб нашы сустрэчы сталі выходзіць за рамкі кватэры. Каб мы, магчыма, пачалі хадзіць на спатканні і не баяцца праяўляць нашу ўзаемную сімпатыю на людзях. А калі ў мяне быў дзень нараджэння, мне проста важна было, каб ён патэлефанаваў і павіншаваў, — я чакала.
І калі я зразумела, што мяне зацягвае, я вырашыла ўсё гэта спыніць. Таму што чакаць, што іншы чалавек зразумее, што гэта не страшна, я не хацела. Дадумваць і накручваць, чаму мяне не жадаюць пераводзіць у іншы статус, — таксама. Таму я прыйшла і сказала, што хачу сур’ёзных адносін, ён мне гэтага даць не можа, я яго рашэнне паважаю, але лепш нам гэты сустрэчы спыніць і застацца прыяцелямі, як гэта было раней. Ён пагадзіўся.
Пазней мы яшчэ некалькі разоў перапісваліся, і з яго боку было нейкае шкадаванне, што ў нас так рэзка ўсё абарвалася. Наколькі я ведаю, за гэтыя пяць гадоў, што прайшлі з таго часу, ён ні ў якія іншыя адносіны так і не ўступіў.
У мяне ж адразу пасля таго, як мы спынілі сустрэчы, здарыліся сур’ёзныя адносіны. І я яшчэ раз для сябе зразумела, што сэкс без абавязацельстваў не для мяне, я такога больш не хачу. Мне важна ісці на збліжэнне, важна, каб адносіны развіваліся і пераходзілі на новы ўзровень. А пры сяброўстве з прывілеямі гэта як быццам немагчыма.
Чытайце таксама:
