«У фільме «Не глядзіце наверх» чалавецтва гіне з-за глупства палітыкаў — зямлю разносіць астэроід. У пачатку 2024 года здаецца, што гэта не такі ўжо дрэнны варыянт: у рэшце рэшт, гінуць усе адразу, імгненна, трымаючыся за рукі з блізкімі, — гаворыць Аляксандр Уржанаў, суаўтар фільма. — Рэальны канец свету адбываецца кожны дзень, і ён бязлітасны сваёй індывідуальнасцю: у кагосьці ён прыпадае на 24 лютага, у кагосьці — на 7 кастрычніка, у кагосьці — на дату, якая можа і не трапіць у падручнікі гісторыі. У адных літаральна канчаецца свет, іншыя застаюцца з гэтым горам, трэція працягваюць жыць, адварочваючыся ў іншы бок».
Уржанаў кажа, што яны пачыналі рабіць гэты фільм, каб пакінуць сведчанне аб пратэстах 2020-га года ў Беларусі і іх жорсткім падаўленні.
З тых часоў у свеце застаецца ўсё менш месцаў, дзе такі сюжэт не можа адбыцца. Войны, рэпрэсіі, вымушаная эміграцыя сталі рэальнасцю для мільёнаў чалавек. Аўтары вырашылі выбраць з гэтых мільёнаў усяго дваіх: гэтага дастаткова, каб пачуць і зразумець.
«Жорсткі віхор гісторыі закруціў іх 9 жніўня 2020 года, у дзень прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі. Яны маглі б быць добрымі суседзямі або знаёмымі, але апынуліся адзін супраць аднаго, у ролі ахвяры і агрэсара. Здавалася, што яны нічога не могуць зрабіць. Але абодва даказалі, што гэта не так. Што ёсць шлях паміж адчайным подзвігам і бесчалавечнай абыякавасцю», — кажа Уржанаў.
Аўтары выказваюць спадзеў, што фільм зможа падтрымаць гледача ў гэтыя змрочныя часы.
