Усе фота: асабісты архіў герояў
16 гадоў служылі ў тэатры, а затым — сышлі ў прадпрымальніцтва
— З мужам мы жывем у горадзе Мазыр і зʼяўляемся членамі Саюза майстроў народнай творчасці Беларусі. Андрэй у свой час скончыў Гомельскі мастацкі каледж і Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў, а я — Бабруйскі дзяржаўны тэхналагічны каледж.
З мужам доўгі час працавалі разам у Мазырскім драматычным тэатры імя Івана Мележа. Я — мастак-бутафор, а мой муж Андрэй — мастак-дэкаратар, які прайшоў карʼерны шлях да галоўнага мастака тэатра.
Да думкі заняцца прадпрымальніцтвам мы прыйшлі ў 2017 годзе. Пайшлі з тэатра, у якім прапрацавалі каля 16 гадоў. Чаму вырашылі так змяніць жыццё? Усё проста: мы прайшлі ўсе этапы па карʼерных усходах і зразумелі, што ўперліся ў столь па заробку, які пераадолець у тэатры не зможам. Ды і заўсёды хацелася заняцца сваёй уласнай справай, каб мець магчымасць павысіць даход. Вядома, для нас гэта было выйсце з зоны камфорту. Але зараз абсалютна не шкадуем аб гэтым рашэнні.
Цяпер наша рамяство — гэта асноўная дзейнасць без сумяшчэння з наёмнай працай. У пачатку свайго шляху мы займаліся выключна жывапісам і ўдзельнічалі ў розных выставах.
Потым зʼявілася ідэя ствараць вырабы з дрэва: пано, свяцільні, сувеніры. Вядома, яны каштуюць значна танней за карціны, але затое прыносяць дадатковы даход. Магу сказаць, што першапачаткова наша творчасць была кампіляцыяй і паўторамі ідэй з розных вядомых сайтаў, напрыклад, Pinterest. Гэта была спроба пяра, тым больш за час працы ў тэатры ў нас быў назапашаны вялікі досвед працы з рознымі матэрыяламі.
На пачатковым этапе трэба каля $150
Выдаткі на пачатковым этапе былі невялікія: мы набылі б/к лобзікавы станок, які каштаваў каля $100. Яшчэ каля $50 патрацілі на матэрыялы, каб падрыхтавацца да нашай першай велікоднай выставы. За гэтую суму набылі лісты фанеры і шліфавальныя скуркі. Тады мы рабілі ўсё з гэтага матэрыялу: лялечныя домікі, свяцільні, ключніцы і іншыя прадметы.
З часам спатрэбіўся электралобзік, істужачная піла, рэйсмус, кампрэсар, розныя шліфавалкі. Таксама трэба было абсталяваць памяшканне ў нашай хаце. На гэта спатрэбілася 6 гадоў, а затраты склалі каля $2000.
«Перамаглі ў конкурсе і зразумелі, што ўсё робім правільна»
Аднойчы з мужам па радыё пачулі аб правядзенні конкурсу. Мы распрацавалі некалькі статуэтак «Берагіня» з беларускім народным арнаментам, дзякуючы якім занялі прызавое месца ў намінацыі «Сувенір-цацка». Перамога нас натхніла, і мы зразумелі, што рухаемся ў правільным напрамку. З гэтага моманту і пачалася гісторыя нашых сувенірных анёлаў.
Сама ідэя — плоская статуэтка з роспісам — не новая. Вядома ж, нешта падобнае ёсць у народаў розных краін у выглядзе цацак з элементамі, якія рухаюцца. У працэсе працы вырашылі, што нашы вырабы будуць пазіцыянавацца як інтэрʼерная статуэтка-сувенір, гэта значыць не мець утылітарнага прызначэння, толькі як упрыгожванне інтэрʼеру.
Ідэі большай часткі прац зʼяўляюцца пасля выстаў і зносін з наведвальнікамі. З кожным запытам ад кліентаў калекцыя ўвесь час папаўняецца. Ступар у працы бывае рэдка. Ды і то толькі ад стомленасці. У такія моманты важна памяняць род дзейнасці, напрыклад, можна заняцца домам ці ўчасткам. А вось для мужа Андрэя лепш за ўсё — гэта выехаць на эцюды на некалькі дзён.
«Часта заказваюць, каб здзівіць замежных сяброў»
З часам нашай майстэрні Angels artwood удалося заняць сваю нішу сярод беларускіх рамеснікаў. Цяпер мы вырабляем статуэткі «Анёлы», «Берагіні», а таксама сямейныя кампазіцыі з каштоўных парод драўніны: дуб, мораны дуб, арэх, груша, бэз, алешына — з наступным кропкавым роспісам мастацкімі акрылавымі фарбамі. Матэрыялы ў асноўным купляем, але некаторую драўніну нарыхтоўваем і самі, напрыклад, грушу, акацыю, бэз.
Нашы вырабы — гэта 100% ручная праца. На першым этапе ад рукі малюецца эскіз, выпілоўваецца нарыхтоўка статуэткі і элементы (рукі, крылы і розныя дэталі кампазіцыі). Затым робіцца шліфоўка, грунтоўка, а затым паўторная шліфоўка. Пасля гэтага мы размалёўваем уручную і вырабляем кропкавы роспіс з фінальным пакрыццём лакам.
Збоку можа здацца, што ўсё даволі проста. Але гэта толькі на першы погляд. Насамрэч гэта складаны і карпатлівы працэс. Нават удваіх працаваць няпроста, бо шмат часу і сіл сыходзіць на стварэнне вырабу. А яшчэ трэба нарыхтаваць матэрыял, абслужыць станкі, набыць расходнікі, ды і проста пасля працы прыбраць майстэрню. Асобнае неабходна вылучыць час на фатаграфаванне вырабаў, вядзенне старонкі ў Instagram, зносіны з заказчыкамі, адпраўку пасылак.
«У месяц зарабляем 2500-3000 BYN»
Канкурэнтаў, якія выконваюць такія ж сувеніры, у нас няма. Але многія рамеснікі прадаюць у нашым жа цанавым сегменце: ад 60 да 80 руб. — сярэдні чэк за выраб.
Лепш за ўсё на выставах рэалізуюцца адзіночныя анёлачкі, а праз сацыяльныя сеткі часцей замаўляюць сямейныя кампазіцыі. Цяпер у сярэднім нам з мужам удаецца зарабляць у месяц каля 2500-3000 рублёў. Каля 25% ідзе на расходныя матэрыялы, транспарт і г.д.
Асноўная мэтавая аўдыторыя — гэта наведвальнікі выставак, якія цэняць і любяць вырабы ручной працы. Удзельнічаем у выставах «Чароўны Млын», «Вялікі модны маркет», «Славянскі базар» у Віцебску, а таксама на гарадскіх святах Гомеля, Полацка, Гродна, у Бабруйску на «Вянку Дружбы», «Аўтарскія штучкі» ў Санкт-Пецярбургу і многіх іншых. Кожнае мерапрыемства каштоўнае знаёмствам і энергетычным абменам. Такія зносіны даюць натхненне для вырабу новых прац.
Узроставага дыяпазону ў нашых кліентаў няма, набываюць людзі розных узростаў, часцей за ўсё жыхары Мінска. Дарэчы, многія статуэткі замаўляюць, каб здзівіць замежных сяброў з Францыі, Германіі, Чэхіі, Грузіі, Польшчы. Справа ў тым, што мы робім статуэткі па фота, таму па выяве яны будуць падобныя з тымі, для каго набываюцца падарункі.
«Цяпер толькі адна праблема — недахоп часу»
Вядома ж, у пачатку станаўлення нашага бізнэсу ўзнікалі складанасці. Мы сталі рамеснікамі, але зусім не разумелі, як неабходна прадаваць нашыя вырабы. Было шмат спроб і памылак, бо не ведалі, у якой выставе варта ўдзельнічаць, а якая не прынясе ніякага выніку. Ды і наведвальнікі такіх мерапрыемстваў раней не так актыўна карысталіся сацыяльнымі сеткамі, таму даход залежаў выключна ад продажу на выставах. Пасля таго як прайшлі гэты шлях, пазнаёміліся з калегамі і атрымалі свой досвед, жартуем, што ёсць зараз толькі адна праблема — недахоп часу.
З меркаваннем, што займаемся несурʼёзнай справай, сутыкнуліся толькі тады, калі сышлі з асноўнай працы, маючы двух непаўналетніх дзяцей. Колькі неразумення ад людзей бачылі ў той момант збоку! Але ўсе родныя падтрымлівалі, а мая малодшая сястра Ганна як ніхто верыла ў нашу справу. І калі былі складаныя перыяды ў першы год, яна заўсёды ўпэўнена казала: вашы працы яшчэ будуць разлятацца па ўсім свеце! За такую падтрымку мы ёй шчыра ўдзячны.
«Працуем 12 гадзін у дзень практычна без выходных»
Працуем мы ва ўласным прыватным доме, дзе ёсць сталярная майстэрня і мастацкая студыя. Наогул увесь наш дом — гэта вялікая прастора для творчасці.
Уся наша рэклама — гэтыя жывыя зносіны на выставах, праз Instagram і сарафаннае радыё. Для нас вельмі важны творчы складнік, таму двух падобных вырабаў у нас практычна няма. У дзень вырабляем каля 5 статуэтак, для гэтага даводзіцца працаваць па 8-10 гадзін за суткі. А таксама неабходна вылучыць час на Instagram, адпраўку пасылак, падрыхтоўку палотнаў і рамак, выбар сюжэту для карціны. Вось так і выходзіць практычна 12 гадзін за дзень, ды і працуем практычна без выходных.
Сезоннасці ў продажах не адчуваецца. Вядома, перад Новым годам продажаў больш, затое ўлетку ёсць турысты. Крамы, з якімі мы супрацоўнічаем, заўсёды чакаюць нашыя вырабы. Затое час года, як мы заўважылі, уплывае на каляровую палітру. Узімку больш заказваюць беласнежных анёлаў, увесну гушчару зялёныя, а калі квітнее лаванда — у палітры адразу зʼяўляюцца бэзава-лавандавыя адценні.
Чытайце таксама:
