Глеб Вайкуль — былы палітычны актывіст, які з'ехаў вучыцца ў Польшчу, узняў шум пасля святкавання БНР-101 у Варшаве. Туды хлопец прыйшоў з расцяжкай, якая нагадвае, што Рамуальд «Буры» Райс — вайсковы злачынца і забойца беларусаў Падляшша, а ніякі не польскі герой.
Хлопец сцвярджае, што праз гэта ў яго з'явіліся праблемы з арганізатарамі.
«Яшчэ за тыдзень да акцыі я пісаў Зарамбюку [кіраўніку Беларускага дома ў Варшаве — Рэд.], што хачу выйсці з гэтым банерам, на яго скінулася 8 чалавек, трэба было яго ўзгадніць. Ён мяне проста ігнараваў, а за дзень да акцыі гэты план асудзілі ў суполцы Дома ў фэйсбуку, мне ж асабіста ён па-ранейшаму не адказваў», — сказаў «Нашай Ніве» Вайкуль.
«У сам дзень акцыі да нас падышлі двое памочнікаў Зарамбюка — Улад Кобец і Эдуард Жолудзь. З паліцыяй! Арганізатары заявілі, што пра наш банер нічога не ведалі, ён няўзгоднены, таму паліцыя перапісала нашыя дадзеныя і праверыла па базах. Да самога Кобеца ў мяне пытанняў няма — мы здолелі знайсці кампраміс, нібыта ў нас — асобная акцыя, і мы знаходзімся не ў іхняй», — дадаў хлопец.
Таксама ён сцвярджае, што ні тэлеканал Белсат, ні радыё «Рацыя» не звярнулі на іх ніякай увагі, і інфармацыі аб такім банеры не далі. У адрозненне, напрыклад, ад польскай «Газеты Выборчай», якая ўключыла гэты факт у свой матэрыял аб падзеі.
Кіраўнік Беларускага дома ў Варшаве Алесь Зарамбюк сказаў «Нашай Ніве», што Вайкуль няверна апісвае падзеі.
«Я да паліцыі звярнуўся толькі адзін раз — калі дзякаваў ім за суправаджэнне акцыі ад помніка Касцюшкі да помніка Міцкевічу. Адбылося ўсё святочна, як мы і хацелі, больш я да паліцыі не звяртаўся. А гэты плакат супраць Бурага я ўбачыў толькі ў фэйсбуку. Глупства казаць, што я б мог бараніць Бурага — мае продкі, мой дзед Сцяпан Зарамбюк, былі вымушаны з'ехаць з Падляшша, калі Буры пачаў там забіваць беларусаў. Як я магу яго бараніць? Але, калі казаць пра гэты плакат, то я лічу маветонам арганізоўваць акцыю ў акцыі: БНР-101 гэта святочная дата, а не сумная. А калі пратэставаць супраць Бурага — а пратэставаць трэба, бо гэта трэба мабілізоўваць беларусаў, якія жывуць у Польшчы, і выходзіць пад Інстытут нацыянальнай памяці. Увогуле, калі Глеб не супакоіцца, то мы можам з ім сустрэцца ў цывільным працэсе, у судзе, дзе яму давядзецца даказаць, што справа стаіць менавіта так, як ён кажа», — сказаў Зарамбюк.
А што кажа Сцяпан Святлоў, вядомы таксама як блогер Nexta, які асвятляў акцыю ад Белсата? Яго Вайкуль таксама згадаў у негатыўным кантэксце.
«Адказваю на персанальныя закіды ў бок мяне, а не Белсата, — кажа Святлоў, — гэта мая персанальная пазіцыя: асабіста я лічу, што і плакат з Бурым падчас Дня Волі, і гэты пост у Фэйсбуку — звычайная правакацыя. Ніякіх забаронаў не было. Калі ўважліва глядзець, а не толькі брахаць на Белсат, то можна заўважыць, што канал неаднаразова асвятляў сітуацыю вакол Бурага, у тым ліку і шматлікія акцыі ў Гайнаўцы. Падчас свята Дня Волі асабіста я, як аўтар матэрыялу, пра гэта адмыслова не згадваў, бо, па-першае, у эфіры 23 сакавіка панавала выключна атмасфера свята — і разбураць яе было б недарэчна. Па-другое, у выходныя ідуць скарочаныя выданні, і хранаметраж кожнага матэрыялу вельмі моцна абмежаваны — у дадзеным выпадку на асвятленне ўсёй акцыі было вылучана толькі дзве хвіліны. А таму роўна такія ж прэтэнзіі да мяне можа выставіць, напрыклад, гісторык Ігар Мельнікаў (якога мы таксама запісалі, але не далі ў эфір), пакрыўдзіцца могуць іншыя выступоўцы, якія, можа, лічылі свае прамовы вельмі важнымі і значнымі, але ў выніку ў эфіры іх не пабачылі. Быў на акцыі і чалавек з плакатам «Свабоду Дзіму Паліенку», але ён да мяне чамусьці не выстаўляе прэтэнзіяў, што «Белсат» праігнараваў важны заклік. Таму што ведае, што пра палітзняволеных мы і так гаворым штодзённа. Дарэчы, і плакат, і каментар Глеба Вайкуля мы таксама запісалі. Тое, што яго не было ў навінах, зусім не азначае, што ён не з'явіцца ў іншых праграмах Белсата», — сказаў Святлоў.
