Na raptoŭnaj inaŭhuracyi Alaksandra Łukašenki ŭ pieršych šerahach znachodziłasia siamja Łukašenki, a taksama vysokapastaŭlenyja čynoŭniki: ministry i siłaviki, naprykład, dziaržsakratar Rady biaśpieki i hienprakuror, niekatoryja deputaty parlamentu.
Byli na cyrymonii spartoŭcy, pracaŭniki dziaržaŭnych ŚMI i artysty. Siarod apošnich byŭ i śpiavak Alaksandar Saładucha. Jon byŭ vykanaŭcam chitu «Zdravstvuj, čužaja miłaja». Niadaŭna jon razam ź inšymi biełaruskimi i rasiejskimi muzykami źniaŭsia ŭ klipie na pieśniu «Lubimuju nie addajuć». Pieśnia hetaja była napisana ŭ padtrymku Alaksandra Łukašenki ŭ razhar pratestaŭ paśla prezydenckich vybaraŭ.
U interviju žurnalistu «Nastojaŝieho vriemieni» Cimuru Aleŭskamu, zapisanamu 24 vieraśnia, Alaksandar Saładucha raskazaŭ pra toje, čamu jon padtrymlivaje dziejnuju ŭładu, jak prajšła cyrymonija inaŭhuracyi i ŭ jakim nastroi prysutničaŭ na joj sam Łukašenka.
— Jak vam zdałosia ŭčora na inaŭhuracyi Alaksandra Łukašenki, u jakim jon nastroi?
— U dobrym nastroi, u humory.
— Jak vy daviedalisia pra toje, što inaŭhuracyja adbudziecca ŭčora?
— Mianie pazaŭčora zaprasili ŭ Ministerstva kultury, adna z supracoŭnic dała mnie zvanočak viečaram, skazała, što «vas zaprašajuć».
— Vas klikali da hetaha kali-niebudź na inaŭhuracyju?
— Nie, ja ŭpieršyniu ŭ žyćci byŭ.
— Nie rastłumačyli, čamu vas na hety raz vyrašyli paklikać? Ja razumieju, što vam heta pryjemna, miarkujučy pa tym, jak vy pra heta raskazvajecie, ale cikava, čamu?
— Ja dumaju, tamu, što ja medyjnaja persona ŭ krainie, viadomaja asoba.
— Ci abmiarkoŭvałasia ŭčora siarod haściej inaŭhuracyi (moža być, tymi, chto siadzieŭ sprava, źleva ad vas — ja viedaju, siostry Hruździevy siadzieli niepadalok ad vas), čamu hetuju inaŭhuracyju nie pakazvajuć pa televizary ŭ momant, kali jana adbyvałasia?
— Treba, napeŭna, spytać u supracoŭnikaŭ telekanału.
— A vy jak dumajecie?
— Ja nia ŭ kursie
— Ci zdajecca vam dobraj navinoj toje, što inaŭhuracyju nie pakazvali ŭ momant, kali jana adbyvałasia, choć minuły raz jaje pakazvali ŭ žyvym efiry?
— Ja tak dumaju, napeŭna, heta prava tych ludziej, chto heta pravodzić, tak zrabić.
— Vy nikoli nia ŭtojvali, što hałasavali za Alaksandra Łukašenku, vy ŭziali ŭdzieł u klipie, jaki niadaŭna zapisvali razam z rasiejskimi zorkami. Možacie raskazać, jak vy farmulujecie svoj punkt hledžańnia — čamu vy hałasavali za Alaksandra Łukašenku?
— Tamu što ja žyvu ŭ hetaj krainie, jon naš prezydent, ja pracuju ŭ hetaj krainie. Ja na prafesijnaj scenie ŭžo 33 hady, mianie ŭsio zadavalniaje. Ja šykoŭna pracuju, šykoŭna zarablaju, mnie nichto nie pieraškadžaje, u nas svajo IP z Natašaj ŭžo 14 hadoŭ — indyvidualny pradprymalnik Saładucha Alaksandar Antonavič. Ja ŭsiaho dasiahaju svajoj pracaj, sumlenna płaču padatki dziaržavie, my pabudavali dom, u nas naradziłasia dačuška. U nas z Natašaj čaćviora dziaciej na dvaich, piaciora ŭnukaŭ. Čym ja mahu być niezadavoleny, skažycie, kali łaska? Ja sam sabie rablu ŭsie svaje hastrolnyja kasavyja kancerty. Za 33 hady pracy na scenie ja pravioŭ bolš za tysiaču kasavych kancertaŭ pa Biełarusi. Naŭrad ci jość jašče artyst u našaj krainie, chto daŭ takuju kolkaść kasavych kancertaŭ. Zakaznych mierapryjemstvaŭ u mianie stolki, što prosta abryvajecca telefon. Zaŭvažcie, nie ja prašu na zakaznyja — mianie kličuć ludzi: arhanizacyi, pradpryjemstvy, pryvatnyja, dziaržaŭnyja i hetak dalej. Jak ja mahu być nie zadavoleny?
Što tyčycca kasavych kancertaŭ, ja znajšoŭ šykoŭnuju schiemu: ja ŭsio rablu sam ad A da Ja. Pa-pieršaje, u mianie svoj huk, svajo śviatło, svoj ekran, prajektar, hastrolny aŭtobus, jaki staić pierada mnoj u dvary našaha zaharadnaha doma. Ja sam arhanizoŭvaju sabie ŭsie hastroli, sam pracuju naŭprost z kožnym dyrektaram kožnaha pradpryjemstva kožnaha horadu, prapanuju kupić kvitki na svaje kancerty. Ja nia maju prava prymusić niekaha, ja maju prava prapanavać kupić kvitki na svaje kancerty, i jany majuć kalasalny pośpiech.
— Alaksandar, a kali nie sakret, kali vy kiraŭnikam pradpryjemstvaŭ prapanujecie kupić kvitki na vašy kancerty, miarkujecca, što častku vyručki z hetaha kancertu vy vierniecie jamu ŭ jakaści padziaki?
— Nikoli hetaha nie było i nia budzie. Nikoli. Mianie baćka vychavaŭ być sumlennym i prystojnym čałaviekam. Baćka ŭ mianie major Uzbrojenych sił Savieckaha Sajuzu, Uładarstva jamu niabiesnaje, 23 hady tamu jon pajšoŭ z žyćcia, adsłužyŭšy 26 hadoŭ u šerahach Uzbrojenych sił Savieckaha Sajuzu ŭ Padmaskoŭi, dzie ja naradziŭsia, potym daloki Kazachstan — voziera Bałchaš, vajskovy haradok la Pryaziorskaha, potym užo na pensii — Biełaruś. Ja sumlenny.
Pa hetaj schiemie ja pracavaŭ z 2010 hodu, kali vyrašyŭ zavajavać usie stadyjony i ladovyja pałacy našaj krainy, zadaŭšy sabie ŭsiaho tolki adno prostaje pytańnie: «Čamu rasiejskija i suśvietnyja zorki mohuć pryjaždžać źbirać stadyjony i ladovyja pałacy sportu, a biełaruskija — nie?» Ja skazaŭ, što ja budu pieršym, ja heta zrablu. Ja znajšoŭ schiemu, jak sabrać dźvie-try tysiačy hledačoŭ. Nichto tabie nie dapamoža: ni prezydent, ni hubernatar, ni mer horadu, ni dyrektar ladovaha pałacu, ni stadyjonu. Uklučaj hałavu, Saša Saładucha. Ja pačaŭ brać śpisy — heta nie zabaroniena — u vykankamach, u harvykankamach, u abłvykankamach i naŭprost pracavać z kožnym dyrektaram kožnaha pradpryjemstva kožnaha horadu. I ja ŭbačyŭ: schiema pracuje.
Paŭtaraju, ja nikoha nia maju prava prymušać. Ja prydumaŭ takuju schiemu, i jana pačała prynosić kalasalny pośpiech. Ja pracavaŭ pa hetaj schiemie kasavyja kancerty z 2010-ha pa vosień 2018 hodu. Ź listapada 2018-ha kasavyja kancerty pakul u krainie nie pracujuć, tamu što ŭ mianie mora zakaznych mierapryjemstvaŭ. Letaś u mianie było 187 zakaznych mierapryjemstvaŭ za hod. Navahodnich zakazaŭ u mianie było 55 — heta rekord naohuł u krainie. Z 1 śniežnia 2019-ha pa 1 lutaha 2020 hodu 55 navahodnich karparatyvaŭ. Źviarnicie ŭvahu, nia ja prašusia tudy — mianie kličuć ludzi. Ja siońnia ŭžo atrymaŭ zakaz ad adnaho z bujnych haradoŭ na Novy hod — užo siońnia, u vieraśni. Zakazy iduć i iduć, i jany buduć jašče bolš iści dziakujučy vašamu interviju, dziakujučy ŭčorašniamu na TUT. BY
— A vy dumajecie, što ŭ toj sytuacyi, jakaja ciapier skłałasia ŭ krainie, jość ludzi, jakija nia zhodnyja z vynikami vybaraŭ? Vy zhodnyja z vynikami vybaraŭ?
— U luboj krainie ŭ luby čas nia mohuć być usie stoadsotkava zhodnymi. Nie mahli ludzi Kabzona lubić ci Majkła Džeksana — uvieś ziamny šar. Abaviazkova chtości lubiŭ, a chtości — nie. Tak uładkavany [śviet].
— Jak vam zdajecca, vybary prajšli sumlenna ci nie?
— Ja dumaju, što tak.
— Tady adkul uzialisia ludzi na vulicach? Čamu jany tudy pryjšli?
— Vychodziać, napeŭna, pratestavać.
— Suprać čaho?
— Treba spytać u hetych ludziej, jakija vychodziać.
— A jak vy dumajecie?
— Ja zaniaty tvorčaściu.
— Kali vybary prajšli sumlenna, a vy ŭčora ŭšanoŭvali pieramožcu, to navošta milicyi spatrebiłasia bić ludziej na vulicach?
— A navošta ludzi vychodziać, nijak nie mahu zrazumieć, i parušajuć paradak?
— Vy ličycie, što heta parušeńnie paradku?
— Pierakryvajuć vulicy. Ja pahladzieŭ viečaram u sacsietkach. Navošta?
— A čamu, vy dumajecie, ludzi dumajuć, što vybary prajšli niesumlenna — tyja, chto vychodziać na vulicy? I ci nie zdajecca vam, što vy jak artyst, čałaviek, jaki karystajecca vielizarnaj papularnaściu ŭ Biełarusi, pavinny ŭzvysić svoj hołas, zacikavicca hetym pytańniem? Bo heta vašy słuchačy.
— Ja naziraju mienavita dziaržaŭnyja kanały, ja ich hladžu kožny dzień, jak luby žychar Biełarusi. Ja vieru tamu, što havorać tam.
— A kali jany zaŭtra raptam pačnuć kazać usio inakš abo navyvarat?
— Ja nia dumaju, što pačnuć havaryć inakš, tamu što ŭ nas mocnaja dziaržava, mocny ŭrad i mocny prezydent. Pahladzicie, što robicca va ŭsim śviecie: u Amerycy, jakaja byccam by samaja hałoŭnaja dziaržava śvietu; što dziejecca ŭ Eŭropie.
— U Amerycy prezydenty mianiajucca. A što dziejecca ŭ Eŭropie?
— Što na vulicach adbyvajecca va ŭsich krainach, pahladzicie, što tam robicca.
— Ja žyvu ŭ Čechii — tut ničoha nie robicca. Sprava nia ŭ hetym. Sprava ŭ tym, što ŭ toj krainie, dzie ja žyvu ciapier, ludzi mianiajuć ŭładu na vybarach. Jany ŭdzielničajuć u sumlennym palemičnym spabornictvie pierad tym, jak adbyvajecca hałasavańnie.
— Napeŭna, tak i pavinna być.
— Vy jeździcie pa Biełarusi, byvali ŭ mnohich haradach. U Biełarusi vielmi šmat ladovych pałacaŭ u kožnym horadzie. Za toj čas, što vy jeździcie, ludzi ŭ haradach, na vaš pohlad, stali bahaciejšyja abo biadniejšyja?
— U mianie ŭ asnoŭnym usiudy anšlahi. Paŭtaraju, kasavyja kancerty ja davaŭ pa listapad 2018 hodu.
— Miarkujučy pa vašych kancertach, ludzi — jakija?
— Zamožnyja.
— Ja jeździŭ pa Biełarusi i ŭ niekatorych haradach sustrakaŭ ludziej, jakija skardzilisia na toje, što im nie chapaje na žyćcio i ŭ ich niama mahčymaści zarabić hrošaj bolš, čym jość, bo ekanomika tak pabudavana, pryviazanaja da dziaržavy, što bolš, čym jany zarablajuć ciapier, u ich mahčymaści niama zarabić. Jak vy dumajecie, majuć racyju jany ci nie?
— U mianie šmat znajomych, svajakoŭ. Toj, chto choča zarabić, toj zarablaje zaŭsiody. Možna pracavać na dźviuch, na troch, na čatyroch pracach. Praściej kazać, što ciažka, drenna, niama mahčymaści. Mahčymaść jość zaŭsiody, i nia mnie vam, Cimur, raskazvać. Luby čałaviek, jaki choča dasiahnuć vyniku, vyšyni, jon budzie pracavać 24 hadziny na sutki. Nia skardzicca.
— Nia skažaš, što ludzi, jakija zarablajuć mienš za nas z vami, pracujuć mała. Jość ludzi, jakija pracujuć u sielskaj miascovaści, u ich davoli ciažkaja praca.
— Ja dumaju, što ŭ sielskaj miascovaści ludzi atrymlivajuć vielmi dobra — kambajnery, chlebaroby i hetak dalej
— Nie škada vam, što siarod haściej inaŭhuracyi ŭčora nie było vašych rasiejskich kalehaŭ, jakija brali ŭdzieł u zapisie taho samaha rolika?
— Čamu mnie pavinna być škada?
— Mnie zdajecca, takoj radaściu chočacca padzialicca sa svaimi znajomymi, ź siabrami, susiedziami.
— Heta było mierapryjemstva našaj krainy — inaŭhuracyja prezydenta, i kiraŭnictva krainy zaprasiła tych, kaho paličyła patrebnym zaprasić.
