Alaksandr Łukašenka 21 vieraśnia pryznačyŭ novaha rektara Akademii kiravańnia. Im staŭ 46-hadovy Viačasłaŭ Daniłovič, jaki da hetaha ŭznačalvaŭ Instytut historyi Nacyjanalnaj akademii navuk.
Daniłovič naradziŭsia ŭ Połacku. Vučyŭsia ŭ BDPU imia Maksima Tanka. Tam ža, paśla niadoŭhaha dośviedu pracy ŭ škole Navapołacka, pačaŭ karjeru historyka. Kandydackuju dysiertacyju Daniłovič abaraniŭ pa temie «Dziejnaść arhanizacyi «Zmahańnie» ŭ Zachodniaj Biełarusi (1927—1930)».
Viačasłaŭ Daniłovič. Fota sb.by.
U 2011 hodzie Viačasłaŭ Daniłovič staŭ dyrektaram Instytuta historyi. Heta stała mahčyma praz toje, što były kiraŭnik Alaksandr Kavalenia pajšoŭ na pavyšeńnie. Daniłoviča pryznačyli, niahledziačy na jahony nie samy stały ŭzrost. U 2016 hodzie atrymaŭ z ruk Łukašenki miedal Franciška Skaryny.
Daniłovič časta vystupaŭ na dziaržaŭnym telebačańni ŭ roznych tok-šou i jak ekśpiert pa histaryčnych pytańniach. Zvyčajna jon staraŭsia zajmać pazicyju dzieści pasiaredzinie, ale paśla prezidenckaj kampanii —2020 naśpieŭ čas zajmać kankretnuju pazicyju. I historyk zrabiŭ vybar.
«Varta zadumacca, da čaho viadziom z hetym ściaham. Pa sutnaści, kali my staniem na pazicyi biełaruskich nacyjanalnych kałabaracyjanistaŭ, to… jany chacieli stvaryć niejkuju biełaruskuju dziaržavu, ale stvaryć pad niamieckim pratektaratam. Razmova navat nie išła, kab stvaryć niezaležnuju dziaržavu. Heta značyć, apryjory havorycca pra toje, što treba ruchacca pad hetym ściaham da niejkaha pratektaratu sa źniešniaha boku», — skazaŭ Daniłovič u efiry «Biełaruś-1».
Heta vyklikała abureńnie ŭ cełaha šerahu historykaŭ. Siarod padpisantaŭ byŭ kandydat histaryčnych navuk Alaksandr Paškievič. Svajo mierkavańnie adnosna Daniłoviča jon vykazaŭ u kamientary dla «NN».
«Viačasłaŭ Daniłovič — heta ŭ najčyściejšym vyhladzie kreatura Alaksandra Kavaleni. Jon źjaviŭsia ŭ Instytucie historyi nieŭzabavie paśla taho, jak tudy byŭ pryznačany dyrektaram Kavalenia. Raspačaŭšy čystku Instytuta, novy dyrektar staŭ zapaŭniać inšyja kiraŭničyja pasady vychadcami sa svajho raniejšaha miesca pracy, z BDPU. Cikava, što Daniłovič byŭ i zastajecca tolki kandydatam navuk, doktaram nie staŭ dahetul, navat pry ŭsich mahčymaściach, jakija daje takaja vysokaja administratyŭnaja pasada.
Maja asabistaja dumka pra Daniłoviča — što heta asoba absalutna biaskolernaja i biescharaktarnaja, całkam zaležnaja ad Kavaleni. Upeŭnieny, što mienavita tamu jon i byŭ apošnim na hetuju pasadu prasunuty, kab samomu praciahvać faktyčna kiravać Instytutam u jakaści šeraha kardynała i paśla pieramiaščeńnia vyšej. I nakolki ja mahu mierkavać, tak jano ŭsio realna i było. Sam ža Daniłovič u svaich publičnych vystupleńniach byŭ zaŭsiody vielmi šerym, fluhiernym. Kazaŭ toje, što ad jaho chacieli pačuć zamoŭcy, i pazicyja vahałasia razam z «linijaj partyi». Prytym sam styl vykazvańniaŭ zaŭsiody bietonna-aficyjny, u im ničoha žyvoha.
Niadaŭniaje skandalnaje vykazvańnie pra bieł-čyrvona-bieły ściah — kłasičnaje z takoha šerahu. Była pastaŭlena zadača padać ściah jak nacysckuju simvoliku — Daniłovič pasłuchmiana jaje vykanaŭ, pastavili b zadaču padać bolš abjektyŭna i pamiarkoŭna — taksama biez prablem. Najcharakterniejšy typ «čieho izvolitie». Heta nie idejnaja nieprychilnaść da nacyjanalnych simvałaŭ, a mienavita kanjunkturnaść. Davodziłasia čuć, što ŭ maładości i da pačatku čynoŭnickaj karjery staŭleńnie da ŭsiaho hetaha ŭ Viačasłava Viktaraviča było inšaje.
Karaciej, Daniłovič jak administratar — čysty vykanaŭca biez usialakaj ułasnaj inicyjatyvy i, badaj, biez ułasnaj dumki. Prynamsi, bieź śmiełaści jaje vykazać. Možna być upeŭnienym, što i na novaj pasadzie jon budzie absalutna pasłuchmiana vykonvać usie instrukcyi źvierchu — tamu vidavočna i pryznačany. Čas taki, što zapatrabavanyja mienavita maŭklivyja i pasłuchmianyja šrubki sistemy. Niejkaha raźvićcia VNU pry im čakać, viadoma, nie davodzicca. Ale ciapier heta nikoha nie chvaluje, pieradusim cenicca viernaść i bieschrybietnaść», — ličyć Alaksandr Paškievič.
Anatol Sidarevič zajmajecca tym samym pieryjadam historyi, što i Daniłovič, čas miž dźviuch suśvietnych vojnaŭ. «Daniłovič — niesurjozny historyk, — pierakanany Sidarevič. — Adzinaja jahonaja bolš-mienš važkaja praca — pra arhanizacyju «Zmahańnie» ŭ Zachodniaj Biełarusi. Kali sačyć za jahonymi publikacyjami ŭ pieryjadyčnym druku, to, miarkuju, jon choča abaranić doktarskuju na temu kamsamołu. Možna ŭjavić, što tam budzie, sychodziačy z patreb času.
Heta strašnaja dehradacyja, što akademičnymi instytutami kirujuć kandydaty navuk — taki stan byŭ tolki paśla vajny. Niaŭžo ŭ nas niama vartych daktaroŭ navuk?
Durnaja replika Daniłoviča pra «Pahoniu» i bieł-čyrvona-bieły ściah — heta nižej za plintus dla jaho jak historyka. Nie moža być, kab jon nie viedaŭ, što nacyjanalny ściah vykarystoŭvaŭsia ŭ Narviehii padčas kiravańnia Kviślinha ci ŭ Francyi padčas maryjanietačnaha režymu Višy.
U savieckija časy byŭ taki aniekdot, što dyrektar škoły — heta zahhasp z vyšejšaj adukacyjaj. Toje samaje možna skazać i pra rektara VNU. Dumaju, jon tam chutčej budzie zajmacca administracyjnymi spravami, čym navučalnym pracesam», — miarkuje spadar Sidarevič.
Papiarednim rektaram Akademii kiravańnia byŭ Hienadź Palčyk, fizik, jaki pierad hetym byŭ dyrektaram Liceja BDU, a taksama ŭznačalvaŭ Vyšejšuju atestacyjnuju kamisiju.
