Anatol Kotaŭ 18 žniŭnia zvolniŭsia z pasady namieśnika zahadčyka adździełu finansavańnia dziaržorhanaŭ hałoŭnaha finansavaha ŭpraŭleńnia Ŭpraŭleńnia spraŭ prezydenta Biełarusi.
Jon adkazaŭ na pytańni «Svabody».
«Ja nie sutyknuŭsia z asudžeńniem kaleh»
— Čamu vy zvolnilisia z pracy ŭ Administracyi prezydenta, što kančatkova paŭpłyvała na vaša rašeńnie?
— Heta było majo rašeńnie i žadańnie zvolnicca. A apošniaj kroplaj stała postvybarnaja sytuacyja ŭ krainie, kali da hramadzian Biełarusi byŭ užyty taki hvałt, jakoha z časoŭ Vialikaj Ajčynnaj vajny nia bačyli na vulicach Miensku i inšych biełaruskich haradoŭ. Samaje hałoŭnaje, što paśla ŭsich hetych zdareńniaŭ nie chapiła advahi, sumleńnia chacia b aficyjna pryznać, što heta niedapuščalna ŭ sučasnym hramadztvie. Kali ludziej chapajuć na vulicach asoby, jakija nie pradstaŭlajucca, kali ludziej bjuć, heta niedapuščalna ŭ eŭrapiejskaj dziaržavie, jakuju my budavali ŭ Biełarusi 26 hadoŭ. Ja viedaŭ, što ja padam zajavu, choć byli inšyja plany, adpačynak. Ale ŭsie hetyja plany nia majuć nijakaj vartaści paraŭnalna z toj žudaściu, jakaja, na žal, adbyłasia ŭ našaj krainie.
— Jak pastavilisia da vašaha zvalnieńnia vašyja byłyja ciapier užo kalehi i sam Viktar Šejman? Ci strašna było pisać takuju zajavu?
— Było krychu strašna, bo nia viedaješ, kudy potym pojdzieš. Samaje hałoŭnaje — jość razumieńnie taho, što dziaržaŭnaja słužba, jakoj ja addaŭ amal 20 hadoŭ svajho žyćcia, budzie niemahčymaja bližejšym časam. Napeŭna, heta było niečakana dla ŭsich. Jak adreahavaŭ Viktar Šejman, ja nia viedaju. Ja zychodžu z taho, što maja zajava była zadavolenaja i mianie zvolnili bieź nijakich prablemaŭ, heta było ščyra, bieź nijakaha cisku. Nia ja byŭ pieršy, chto syšoŭ z hetaha budynku, ale ŭsio roŭna kožnaje rašeńnie kožnaha supracoŭnika — heta peŭnaja niečakanaść, i heta pryniesła dadatkovyja padstavy padumać inšym kaleham.
Siarod kaleh byli nie zusim zadavolenyja albo niezadavolenyja sytuacyjaj, jakaja skłałasia ŭ Biełarusi. Bo niechta chvareŭ na karanavirus, jakoha nibyta nie było, u niekaha svajakoŭ ci znajomych pabili, jakija trapili pad haračuju ruku. Tak ci inakš, heta zakranuła šmat ludziej i nie minuła Ŭpraŭleńnia spraŭ prezydenta, tamu heta dało padstavy padumać.
Ja nie sutyknuŭsia z asudžeńniem ad maich kaleh. Ja nie chavaŭ taho, što dziaržava, kab być efektyŭnaj, pavinna mnoha rečaŭ rabić inakš, i tady nie dajšło b da sutyknieńniaŭ, da hvałtu nad svaimi hramadzianami. Bo heta ž nie apazycyja, nia niejkija achviary lalkavodaŭ z Zachadu ci Ŭschodu (tut užo možna zabłytacca), heta byli na 95% zvyčajnyja hramadzianie Biełarusi, jakija sutyknulisia ź niečałaviečym padychodam z boku ŭładaŭ.
«Kali žyvieš niedaloka ad Puškinskaj, kazać, što ničoha nie było, niemahčyma»
— Što dalej budziecie rabić? Jak adreahavała siamja na vaša rašeńnie?
— Budu šukać niejkuju pracu. Kaniečnie, pieršy čas možna niejak padekanomić, ad niečaha admovicca… Maja siamja padtrymała majo rašeńnie, choć heta było niečakana, bo ja nia raiŭsia ź siamjoj, heta było całkam majo rašeńnie.
Choć maja žonka adčuvała, što kali-niebudź da hetaha dojdzie, bo kali žyvieš niedaloka ad Puškinskaj, kazać, što ničoha nie było, niemahčyma. I spakojna spać pa načach, viedajučy, kolki było paranienych i ź jakimi traŭmami, ja nie mahu. Kali heta było metaj palityčnaj kampanii hetaha hodu, to ja nia zhodny z metami i metadami, jakimi hetyja mety dasiahalisia.
Ja ŭpieršyniu padtrymlivaju premjera Rasiei, jaki kazaŭ paśla zatrymańnia vahneraŭcaŭ, jakija raptam akazalisia «niavahneraŭcami», što Biełaruś pastaviła sabie metu vyjhrać vybary, hetuju palityčnuju kampaniju, lubym koštam, a dalej choć trava nie raści. Voś heta adlustravańnie toj sytuacyi, ź jakoj nam vielmi ciažka budzie vykaraskacca.
— Jak staviciesia da taho, što adbyvajecca ŭ krainie? Jak dalej mohuć raźvivacca padziei?
— Mnie vielmi prykra z taho, što adbyłosia i z čym nam daviadziecca sutyknucca, bo nas adnaznačna čakaje bolš ciažki ekanamičny kryzis, čym toj, jaki my adčuli viasnoj. Nas čakaje niepryjemny i vielmi ciažki praces unutranaha biełaruskaha dyjalohu hramadztva z uładaj, bo hramadztva, na žal, akazałasia padzielena hetaj sytuacyjaj.
Niehatoŭnaść najpierš z boku ŭłady da bolš-mienš spakojnaha dyjalohu pahłyblaje i haspadarčy, i sacyjalny kryzis, tamu ŭ lubym vypadku nam budzie kiepska. I pakul nia budzie choć niejkaj narmalnaj sproby razmovy sa svaim ułasnym hramadztvam, datul my nie pačniom vybiracca z takoha maštabnaha kryzisu, u jakim my apynulisia.
Toje, što adbyłosia ŭ žniŭni 2020 hodu, pakazała, što ŭłada naohuł pierastała ŭsprymać syhnały, jakija iduć ad hramadztva. Papularnaść alternatyŭnych kandydataŭ u tym, što jany ŭpieršyniu za doŭhi čas narmalnymi słovami, z pavahaj źviarnulisia da biełaruskaha hramadztva.
