Фота з інстаграму tim.rugs
Пачалася гэтая гісторыя два гады таму — дзяўчына замовіла ў майстэрні дыван у выглядзе мульцяшнага персанажа Сціча. Гэта быў падарунак для яе сябра на дзень нараджэння. Заказчыца засталася задаволеная працай і пасля свята даслала радасны водгук: «Імяніннік быў у захапленні, не чакаў такога арыгінальнага падарунка, а яго калекцыя папоўнілася такім унікальным вырабам».
А потым у майстэрню даслалі спасылку на інтэрнэт-барахолку, дзе гэты самы дыван перапрадавалі за 130 рублёў (для першапачатковай заказчыцы гэтая праца каштавала ў разы даражэй).
Майстар вырашыў звязацца з хлопцам, які прадаваў дыван.
— Я ўзяў на сустрэчу сваю жонку, каб перастрахавацца, калі прадаўцом акажацца наша заказчыца. Але прадаўцом аказаўся чалавек, якому наша заказчыца дарыла дыван.
Той хлопец распавёў, што першапачаткова хацеў увогуле выкінуць падарунак, але потым вырашыў, што лепш хоць нешта зарабіць і выставіў дыван на продаж.
— Мяне цікавіла толькі адно пытанне: чым яму не дагадзіў дыван і чаму да яго такое стаўленне. Як аказалася, дзяўчына прыйшла на дзень нараджэння з чалавекам, які быў вельмі непрыемны імянінніку. Але з павагі да дзяўчыны ён прыняў падарунак.
Майстар выкупіў сваю працу, а праз паўгода вырашыў распавесці пра гэтую гісторыю ў тыктоку. Тое відэа набрала 12,4 мільёна праглядаў. І знайшоўся хлопец, які прызнаўся, што ў яго вельмі абмежаваны бюджэт, алё ён хоча зрабіць круты падарунак сваёй дзяўчыне.
Перад тым, як перапрадаць яму рэч, майстру прыйшлося пераклейваць заднюю частку дывана, таму што першая пакупніца ўсю яе распісала пажаданнямі сябру. Такім чынам, майстар двойчы зарабіў на адным і тым жа дыване.
Можна было б сказаць, што гэта happy end, але ж не. Гэты ролік у тыктоку пабачыла і тая дзяўчына, якая яго першапачаткова замаўляла. Канешне, яна была непрыемна ўражана лёсам свайго падарунка і пайшла высвятляць адносіны з сябрам.
За чатыры дні ролік пра прыгоды дывана набраў больш за 725 тысяч праглядаў. Але ў каментарыях шмат хто абурыўся паводзінамі майстра: «Мне здаецца, кожны сам вырашае, што рабіць з падарункам, ну вырашыў прадаць і вырашыў. Я разумею, гэта ваша праца, але адсочваць лёс дывана так сабе». Нехта нават назваў такія паводзіны сталкінгам, бо наўрад ці імяніннік хацеў, каб пра яго складаныя адносіны з кімсьці даведаліся мільёны людзей у тыктоку.
На цалкам справядлівае пытанне: «Якая вам розніца, што робяць з дываном, калі ён ужо аплачаны?» — майстар адказаў: «Загугліце брэнд «Біркін», яны наогул не прадаюць свае сумкі каму заўгодна, нават калі ў чалавека ёсць грошы».
