Памятаеце бабулю, якая на маршы пенсіянераў эмацыйна зачытала верш на памяць? Сярод суседзяў яна амаль легенда — у свае 76 гадоў адбівала хлопцаў у амапаўцаў і сама апынулася ў аўтазаку. «Наша Ніва» пазнаёмілася з ёй бліжэй.
Завуць яе Галіна Аляксандраўна. Яна канструктар па адукацыі. Вучылася ва Украіне, а па размеркаванні патрапіла ва Узбекістан. 10 год пражыла ў Бухары, дзе выйшла замуж. А пасля моцнага землятрусу ў 1976 годзе вярнулася на радзіму ў Беларусь. Кім толькі тут яна не працавала — і даяркай, і бухгалтарам.
Цяпер у яе двое дзяцей, шасцёра ўнукаў, два праўнукі. І актыўная грамадзянская пазіцыя.
Увечары 10 жніўня жанчына выйшла на прабежку на стадыён. Там было ўсяго некалькі чалавек — хто шпацыраваў, хто ў футбол гуляў. Раптам прыехала міліцыя. У аддзяленні пасля казалі, што ім паступіў званок: збіраецца мітынг. Людзі ў чорным схапілі аднаго хлопца (Галіна Аляксандраўна лічыць, што на яго палявалі, бо той быў назіральнікам на выбарах). Мужчыны пачалі за яго заступацца — забралі і іх. Пенсіянерка не змагла змаўчаць.
«Куды іх? За што?» — пыталася яна ў міліцыі, а пасля зайшла з усімі ў аўтазак.
«Страху не было. Бо я ў той час думала, што мужчын павалакуць і будуць біць па дарозе. А раптам на гэтым месцы быў бы мой сын ці ўнук? Вырашыла, што, можа, пры мне не будуць калаціць. І сапраўды — не чапалі», — успамінае Галіна Аляксандраўна.
З аддзялення міліцыі жанчына патэлефанавала дачцэ. Тая прыехала пад сцены ўчастка, але пачула ад супрацоўнікаў: не чакайце, яна тут да раніцы. Праўда, аб 11-й вечара Галіну Аляксандраўну пагадзіліся адпусціць. Яе тэлефон разрадзіўся, таму давялося чакаць яшчэ дзве гадзіны, пакуль у аддзяленні знойдуць нумар дачкі. Пасля пенсіянерка даведалася, што мужчынам, затрыманым на стадыёне, далі па 15 сутак.
У яе таксама быў суд — абвінавачвалі ва ўдзеле ў несанкцыянаваным мітынгу «наконт абмеркавання выбараў».
«Я казала суддзі, што мне не трэба было нічога абмяркоўваць. На маім участку ўсё добра: 25% за Лукашэнку, 56% — за Ціханоўскую. Я была задаволена гэтым вынікам», — дзеліцца жанчына.
Суд ёй вынес папярэджанне. А Галіна Аляксандраўна пажадала на развітанне міліцыянту, які быў сведкам, больш ніколі не хлусіць.
Сама яна з 2001 годы хадзіла незалежнай назіральніцай на выбары. Збірала подпісы за Міхаіла Чыгіра, але той не прайшоў у кандыдаты, на наступных выбарах галасавала за Аляксандра Казуліна.
«Лічу, што чалавеку, які 26 год намі кіруе, пара на пенсію. Усё ж такі ўзрост. Трэба скасаваць з ім кантракт», — выказваецца яна пра дзейную ўладу.
Навіны Аляксандраўна чытае ў інтэрнэце. Там жа і верш знайшла — вельмі адгукнуўся. Выпісала сабе і стала вучыць на памяць.
«Я калі гляджу трансляцыю нядзельных маршаў, як людзям даводзіцца ўцякаць, то разумею, што здароўя няма на іх ісці. А на маршы пенсіянераў можна прагуляцца, там невялікая адлегласць.
Дзеці, канечне, хвалююцца, але бабуля не падпарадкоўваецца ім, — смяецца Галіна Аляксандраўна. — Я самастойная асоба!»
