Аляксандр Фядута
«Ліст пра каханне, гэта першы ліст, які я атрымала за ўвесь гэты час, хоць адправіла яму ўжо тры, — кажа Марына Шыбко. — Усё разумее, усё зразумеў, куды трапіў, якая пастка. Зразумеў, як трапіў у пастку. Астатняе — асабістае, шле прывітанні».
Спадарыня Марына працытавала, што піша Аляксандр:
«Сёння на шпацыры паўгадзіны глядзеў на неба. Сіняе-сіняе і белыя аблокі, прыгожа. Сёння 26 красавіка».
На канверце штамп ад 28 красавіка. У лісце, які займае амаль дзве старонкі сшытка, ніводнага слова не закрэслена цэнзурай.
«Ну што ж ён не ведае, як напісаць, ужо ж, мусіць, два разы на граблі наступае», — кажа Марына.
Аляксандр нічога не піша пра тое, ці атрымаў ён лісты.
«Я яму сёння адправіла тэлеграму, бо ў выходныя цэнзара няма, і яму ліст праляжыць да панядзелка. Я ў панядзелак адпраўлю ліст з паштамта. Тэлеграмы яму даходзяць, мая першая тэлеграма яму прыйшла», — кажа Марына.
Аляксандр Фядута напісаў таксама, што замовіў кнігі.
Марына ўжо двойчы перадавала перадачы Аляксандру Фядуту, сярод іншага лекі і танометр.
«У мяне ўсё прынялі. Я перадавала ўсё, што можна, бо я кажу, што я ўжо вопытны лагерны работнік, ведаю, як там і што, — кажа Марына. — Піша, што з боку медыцынскай часткі стаўленне да яго добрае, жартуе, што ціск яму мераюць часцей, чым ён мераў сам. Канечне, у яго былі праблемы з ціскам».
Паводле Марыны, адвакатка пад падпіскай аб неразгалошванні, але па тэлевізары кажуць больш, чым можа сказаць адвакат.
«Я не глядзела ніводзін фільм і гэта не каментую. Я бачыла яго выраз твару на застаўцы, усё разумею і, як Аляксандр напісаў, «відавочнае я не адмаўляю», — кажа Марына. — Я мяркую, што нашы спецслужбы дарэмна хлеб не ядуць: што хацелі, тое зрабілі».
