Ніхто не можа прадказаць канцавы пункт пандэміі. Не відавочна, які падыход барацьбы з ёй найлепшы. Многія высновы робяцца на хаду, краіны ўдакладняюць свае стратэгіі.
Усё больш незадаволеных галасоў гучаць у Швецыі, якая адзінай сярод краін Еўрасаюза выбрала шлях мінімальных каранцінных мер. Так, у краіне былі закрытыя ўніверсітэты, але працягваюць працаваць школы. Не закрылі ўлады Стакгольма і месцы грамадскага харчавання, спарткомплексы.
Па стане на 22 красавіка, то-бок за першы з невялікім месяц пандэміі, — у Скандынавію, як і ў Беларусь, яна прыйшла пазней за вялікія краіны Заходняй Еўропы, — у Швецыі памерла, як мінімум, 1937 чалавек.
Гэта 192 смяротныя выпадкі на мільён насельніцтва, або ў 3 разы больш, чым у суседняй Даніі, у 6 разоў больш, чым у суседняй Нарвегіі і ў 7 разоў больш, чым у суседняй Фінляндыі, якая прыняла найбольш рашучыя абмежавальныя меры, у тым ліку перакрыла негрузавы рух з Хельсінкі і ў Хельсінкі, дзе назіралася найбольшая лічба заражэнняў на пачатковым этапе.
Усе гэтыя краіны з аднолькавым кліматам, больш-менш высокім патэнцыялам сістэм аховы здароўя і з высакаразвітай эканомікай. Пандэмія дайшла да іх адначасова. Як і ў выпадку Беларусі, вірус першымі прывезлі турысты, якія вярнуліся з альпійскіх курортаў, людзі, што вярталіся з камандзіровак у Італію, Іспанію, Нямеччыну, і замежныя студэнты.
Данія стала першай скандынаўскай краінай, якая распрацавала план змяншэння абмежаванняў — пасля таго як заражэнні выразна пайшлі на спад.
Шведскія эпідэміёлагі мяркуюць, што такі балючы падыход на першым этапе прывядзе да выпрацоўкі «групавога імунітэту» і што колькасць смяротных выпадкаў у іншых краінах у выніку будзе сувымернай — толькі расцягнутай у часе. У іншых краінах лічаць, што абмежавальныя меры дазволяць ім выйграць час, пакуль не з'явяцца вакцына і лекі.
За апошні дзень у Швецыі памерлі 172 хворыя на каранавірус.
