Узламаныя дзверы ў пакой, дзе жылі Таццяна і Адам. Фота дадзена Таццянай / MOST
Імёны ўсіх герояў змененыя. MOST распавядае гісторыю са слоў Таццяны. Журналіст пагаварыў і з Беатай, жанчына агучыла ўласную версію таго, што адбываецца, якая шмат у чым разыходзіцца з тым, што кажа беларуска. Але Беата не дала згоды на публікацыю сваіх слоў: «Калі будуць абвешчаныя прысуды, то я ахвотна падзялюся імі з вамі. Пакуль жа ўсё ў працэсе, то думаю, што не трэба распавядаць пра гэтыя гісторыі».
«Спачатку была ідылія»
Таццяна — жанчына ва ўзросце. Яна прыехала ў Польшчу ў 2019 годзе і ўладкавалася на працу. З Адамам пазнаёмілася ў канцы красавіка 2020-га, калі гасцявала ў сяброўкі.
— Мы пачалі сустракацца, — распавядае беларуска. — Я ўсё лета прыязджала да яго дадому ў вёску, недалёка ад горада, дапамагала па гаспадарцы. Тады ж пазнаёмілася з яго дзвюма дочкамі — яны жывуць асобна і часам прыязджаюць у госці. Увосень я пераехала да Адама жыць. Усё было ў парадку.
Ужо тады ўся маёмасць Адама было перапісана на старэйшую дачку Беату, наўзамен быў заключаны дагавор пажыццёвага ўтрымання. Таццяна кажа, што гэтая дамова не выконвалася, наадварот, Адам дапамагаў дачцэ прадуктамі, бо трымаў вялікую гаспадарку — 12 гектараў зямлі і каля ста свіней.
У адносінах з дочкамі партнёра, кажа жанчына, спачатку была ідылія. Яны часта прыязджалі, прывозілі сваіх дзяцей. Асабліва моцна Таццяна пасябравала з малодшай дачкой Адама, Сымонай, калі тая цэлае лета гасцявала ў бацькі.
— Было вельмі добра, — успамінае жанчына. — Я пыталася ў іх, ці ўсё ў парадку, бо калі б я кагосьці так у свой дом прывяла, то мае дочкі не ўспрынялі б гэтага чалавека «на ўра», прыглядаліся б, прынюхваліся.
«Я атрымаў ліст, што трэба выселіцца»
Сітуацыя пачала мяняцца ў верасні 2022 года, калі Беата ўгаварыла бацьку адмовіцца ад дагавора пажыццёвага ўтрымання. У снежні Таццяна і Адам прыехалі ў госці да старэйшай дачкі, каб павіншаваць унука з Мікалайкамі. Беларуска кажа, што ўжо тады адчувалася некаторая стрыманасць з яе боку.
У 2023 годзе зносіны цалкам спыніліся, а ў сакавіку польска-беларуская пара падала заяву, каб заключыць шлюб. Таццяна кажа, што размовы пра гэта ішлі даўно, каля года, але былі праблемы са зборам патрэбных дакументаў.
— А ў красавіку я атрымала ліст ад адваката Беаты пра тое, што я павінна выселіцца з дома Адама, — працягвае Таццяна. — Мой муж жа атрымаў дакумент, што дачка пачала справу ў судзе аб прызнанні яго недзеяздольным. Адаму 64 гады, ён здаровы мужчына, сам сеяў і апрацоўваў 12 гектараў зямлі, трымаў амаль 100 свіней. Якая тут можа быць недзеяздольнасць? Да лекараў ён ніколі не звяртаўся, ні нервовых, ні псіхічных расстройстваў няма.
Заяву аб прызнанні недзеяздольным прыйшлося забраць, а вось гісторыя з высяленнем атрымала працяг. Таццяна кажа, што Адам угаварыў яе застацца, але праз некалькі дзён жанчына атрымала СМС ад Беаты.
«Калі сёння не выселішся з майго дома, то будзеш з яго выселеная. Я апавяшчу паліцыю, міграцыйную службу, а таксама працадаўцу. У дачыненні да астатніх членаў тваёй сям'і я ўжо распачала дзеянні».
«Прыехала хуткая, ратавальнікі, прыляцеў медыцынскі верталёт»
Праз дзень прыйшла яшчэ адна СМС — пра тое, што Таццяну чакаюць дома з паліцыяй. Жанчына прыехала, але нікога не ўбачыла. Яна паднялася на другі паверх — дзверы ў яе пакой былі выламаныя, а Адам ляжаў на падлозе без прытомнасці.
— Я адразу да яго, — успамінае жанчына, — пачала трэсці. Люстэрка да рота — запацела. Значыць, жывы. Патэлефанавала ў 112. Прыехала хуткая, ратавальнікі, прыляцеў медыцынскі верталёт.
Выратавальныя службы каля дома Таццяны і Адама. Фота дадзена Таццянай / MOST
Адам пазней распавёў, што калі ён прыехаў дадому, то ўбачыў, што дзверы ў пакой выламаныя, а Беата з мужам збіраюць рэчы Таццяны ў пакеты. Мужчына не даў іх забраць, а пасля застаўся адзін, адчуў сябе дрэнна і страціў прытомнасць.
Таццяна кажа, што паліцыянты, якія прыехалі, сказалі, што нічога не могуць зрабіць — дом знаходзіцца ва ўласнасці Беаты. «Я разумею, што належыць ёй, — згаджаецца Таццяна, — але Адам усё жыццё ў ім пражыў, будаваў яго. У яго і ў мяне ёсць сваё асабістае памяшканне там».
У наступны раз Беата з мужам прыйшлі 29 мая, калі нікога не было дома. Яны выламалі дзверы ў пакой і вынеслі ўсе рэчы Таццяны. Напярэдадні беларуска схавала ў суседкі дакументы і золата, аднак шкода ўсё роўна атрымалася немалая — блізу 20 тысяч злотых (прыкладна 16 тысяч рублёў).
Паліцыя зноў нічога не зрабіла. Таццяна ўспамінае, што Беата неяк кінула фразу пра тое, што следчы ўжо ўсё вырашыў і ўсе абвінавачванні знятыя: «Мы тады не звярнулі на гэта ўвагу, а потым, калі з паліцыі прыйшла адмова, маўляў, гэта ўсё сямейныя сваркі, то задумаліся». Таццяна дадае, што за некалькі дзён да другога «пагрому» Беату да сябе выклікала следчы.
Таксама пасля таго выпадку хтосьці развесіў на навакольных слупах і каля прыпынку ўлёткі: «Беларусы як саранча — пост для папярэджання». Не называючы імёнаў, аўтар выклаў сваё бачанне гісторыі Таццяны і Адама. У цэлым яно зводзіцца да таго, што рудавалосая жанчына з усходняй краіны зачаравала сівога пана, пасялілася ў яго доме, маніпулявала ім і заключыла з ім шлюб, каб палегчыць атрыманне польскага грамадзянства.
Аб'ява, расклееная невядомымі. Фота дадзена Таццянай / MOST
«Адам кажа, што проста так дом не аддасць»
Таццяна з'ехала з дома Адама ў ліпені, пасля паперы пра тое, што яна павінна заплаціць 24 тысячы злотых (каля 19 тысяч рублёў) за 8 месяцаў пражывання і трэцяга — як называе Таццяна — «узлому». Тады Беата з мужам прыйшлі, калі жанчына была дома адна. Яны адразу ж падняліся на другі паверх і пачалі ламаць дзверы ў пакой. Жанчына вырашыла схавацца ў кацельні.
— Праз некаторы час я пачула такі грукат, як ад землятрусу. Я не ведаю, чым яны лупілі тыя дзверы, але ў сярэдзіне ўсё было высечана. У пакоі перавярнулі ўсё: з шаф, з ложка, з тумбачак. Як быццам цунамі прайшло. Рэчаў там ужо не было, таму яны забралі дакументы на дзве машыны, з якіх адна была запісаная на мяне.
З кацельні Таццяна патэлефанавала суседцы і папрасіла прыйсці па яе, бо баялася за сваё жыццё. З'ехаўшы, жанчына два месяцы жыла ў хостэле, пасля гэтага разам з Адамам яны знялі кватэру. «Ён перыядычна ездзіць да сябе, — кажа Таццяна, — таму што там у яго гаспадарка, конь, свінні, трусы. Большую частку гаспадаркі ён ужо прадаў».
Пара напісала скаргу ў пракуратуру на бяздзейнасць паліцыі, пасля чаго, у жніўні, справу перадалі ў суд. Тады ж прыйшоў ліст, у якім гаворыцца, што Адам павінен вызваліць дом, а ў лістападзе справу аб высяленні перадалі ў суд.
Мужчына звяртаўся ў службу апекі, там абяцалі пагаварыць з Беатай, а пазней прапанавалі звярнуцца да ўладаў гміны па сацыяльнае жыллё. «Адам кажа, што проста так ён не аддасць дом, ён не для таго там усё жыццё будаваў, працаваў, каб застацца без дома і выпрошваць пакойчык», — абураецца Таццяна.
На допыт, які быў прызначаны на лістапад, Беата не з'явілася, таму яго перанеслі на 9 студзеня. Таксама восенню ў кватэры жанчыны прайшоў ператрус, але следчыя нічога не знайшлі. Таццяна кажа, што ў яе ёсць сведка, які бачыў, як усе рэчы, вынесеныя з пакоя ў траўні, былі адразу ж выкінутыя ў скрыні для збору на дабрачыннасць.
«Беата і яе муж жывуць у крэдытах»
Цяпер Таццяна і Адам жывуць у здымнай кватэры, мужчына перыядычна прыязджае да сябе дадому, каб сачыць за гаспадаркай. Па словах Таццяны, гэтаму спрабуюць перашкаджаць і робяць дробныя поскудзі: хаваюць лесвіцу, інструмент, псуюць прадукты, хочуць адключыць электрычнасць.
У кастрычніку з падворка Адама з дапамогай пагрузчыка забралі аўтамабіль, пасля чаго мужчыну стала дрэнна, ён тыдзень ляжаў у бальніцы — лекары выявілі мігацельную арытмію.
Па словах Таццяны, Адам лічыць, што прычына такога стаўлення ў тым, што «Беата і яе муж жывуць у крэдытах», а продаж дома спросціць разлік па даўгах. У журналістаў няма пацверджання гэтай версіі.
Асабліва крыўдна Таццяне за малодшую дачку Адама Сымону, з якой у яе склаліся блізкія адносіны. Яна ўпэўненая, што дзяўчыну ўгаварылі прыняць бок Беаты, а не бацькі, паабяцаўшы купіць кватэру, калі ўсё скончыцца.
— Мая дачка кажа, што глядзіць на ўсё гэта і не верыць, што такое можа быць у жыцці. І ўсе, хто ведае пра гэтую гісторыю, так і кажуць: «Як быццам глядзім кіно». Калі б мне нехта распавёў такую гісторыю, я б не паверыла.
Чытайце таксама:
Дранікі таксама ёсць: беларуска расказала, як жыве ў Швецыі
«На першае спатканне прывёз 53 ружы». Як жанчына ў свае 50+ знаёміцца ў інтэрнэце
https://nashaniva.com/333626