«Час падвесці вынікі аднаго з важных этапаў майго жыцця.
Мяне камісавалі па стане здароўя. Хвароба павязана з «захистом батьківщини» (ныркі не перажылі Бахмута). Хаця для мяне фармулёўка гучыць трошкі дзіўна, бо «батьківщина» ў мяне адна. Аб ёй Янка Купала напісаў верш «Спадчына».
Мае мэты застаюцца тымі ж — параза Расеі як імперыі і вызваленне Беларусі.
Я бачыў сябе больш эфектыўным у гэтай справе на нулі. Цяпер буду шукаць іншыя сродкі набліжэння сваёй мэты.
Апошнія тры гады я ставіў сваю мэту на першае месца, ахвяруючы асабістым. Цяпер планую цвёрда стаць на нагі (бо каму я змагу дапамагчы, калі сам не буду здольны паклапаціцца пра сябе). Пры гэтым ніколі не прамяняю свайго шляху на ўладкаванае жыццё беларуса-хатаскрайніка са здаровымі ныркамі ў Беларусі альбо ў эміграцыі.
Мой шлях (пратэст, вымушаная міграцыя, удзел у баявых дзеяннях супраць расейскіх акупантаў) — мой асабісты выбар, які для мяне з'яўляецца адной з галоўных каштоўнасцяў.
Дзякуй усім, хто быў і працягвае быць побач на гэтым шляху.
Тэма Беларусі мяне хвалюе як і раней. Прысвячаць ёй больш часу я планую па меры вырашэння асабістых задач (дакументы, працаўладкаванне, лекаванне).
Беларусь будзе вольнай.
Вызваляць яе я гатовы нават без нырак», — напісаў Аляксандр Клачко.
Чытайце таксама:
