Марына Бірукова
Трагедыя здарылася 29 лістапада апоўдні на вуліцы Новы Свет у цэнтры Варшавы. Паліцыя паведамляе, што беларуска выйшла на праезную частку ў забароненым месцы і яе збіў гарадскі аўтобус. Марыну ў цяжкім стане забралі ў бальніцу. Уратаваць яе не ўдалося.
Журналіст Тарас Тарналіцкі працаваў з Марынай Біруковай у канцы нулявых, калі яна ўзначальвала газету «Віртуальныя радасці». Ён згадвае гісторыю знаёмства з Марынай: «Я тады быў проста чытачом газеты і вучыўся ва ўніверсітэце, вырашыў напісаць туды. Мы пазнаёміліся, і яна стала маёй першай галоўнай рэдактаркай, з якой я вельмі доўга працаваў. Яна фактычна дала мне квіток у прафесію. Мы шмат не стасаваліся, бо я жыў на той момант у іншым горадзе, а яна была ў Мінску».
Тады «Віртуальныя радасці» былі адным з нешматлікіх папяровых выданняў пра камп'ютарныя гульні ў краінах СНД. У газеты быў вялікі тыраж, а тое, што яе ўзначальвала жанчына, выглядала мадэрнова.
Потым у Тарналіцкага і Біруковай разышліся шляхі. Марына пачала працаваць у часопісе «Большой». Таксама яна працавала ў маркетынгу.
Рэпрэсіі апошніх гадоў закранулі сям’ю Марыны, кажа Тарас. Журналістка цяжка перажывала 2020-ты год, паколькі яе блізкага сваяка затрымалі і асудзілі на некалькі гадоў калоніі.
Тарас згадвае Бірукову як сапраўдную прафесіяналку: «Такія рэдактаркі нячаста трапляюцца. Ніхто не спрабуе тлумачыць, як працаваць, усе спрабуюць перарабіць тэкст пад сябе, а яна ў той момант тлумачыла. Гэта была пэўная школа, я сам не сканчваў ніякіх журфакаў, працаваў па прынцыпе «як лічу правільным, так і пішу». Калі б мае тэксты цалкам перапісвалі, я б, можа, і ўвогуле не трапіў у медыя і не стаў бы журналістам. Таму за гэтую працу, за дакладнасць і мяккасць абыходжання я ёй шчыра ўдзячны».
Марыну пахавалі на радзіме.
«Наша Нiва» — крыніца якаснай інфармацыі і бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ «НН»У Гомелі ад глыбы лёду з даху пацярпела дзяўчына
У Гданьску беларуску затрымалі за наркотыкі
Сілавікі пацвердзілі, што мінскі школьнік, які «пагражаў» разнёй у Салігорску, стаў ахвярай сватынгу
