Фото: wikipedia.org
Праект Main Ground Combat System быў ініцыяваны Германіяй і Францыяй. Пасля заканчэння распрацоўкі машына новага пакалення павінна замяніць і «Леапард-2», і «Леклерк». З 2016 года Польшча вядзе перамовы аб удзеле ў гэтай праграме, адначасова разглядаючы магчымасць распрацоўкі свайго танка новага пакалення Wilk («Воўк»).
Аднак, па апошніх звестках, новы еўрапейскі танк будзе скончаны і пачне паступаць у войскі не раней чым праз 20 гадоў. Пакуль немцы і французы здавольваюцца мадэрнізацыяй наяўных машын.
Польшча, са свайго боку, знаходзіцца ў іншай сітуацыі, чым Францыя і Германія. У Варшавы нашмат больш танкаў, але яны больш старыя. 550 з 800 машын складаюць Т-72 і іх польская версія PT-91. Таму праграма Wilk атрымае прыярытэт перад удзелам у еўрапейскіх праектах.
У краіне ёсць магутная вытворчая база, уключаючы завод Bumar-Łabędy, здольны вырабляць і мадэрнізаваць АБТ, і іншыя прадпрыемствы. Ён ужо мае вопыт мадэрнізацыі і Т-72, і нямецкіх Leopard2A4. Праграма па стварэнні новага танка можа загрузіць гэты і іншыя заводы, і яна ж стане апошнім шанцам для абароннай прамысловасці захаваць свае магутнасці і як вынік — здольнасць распрацоўваць танкі. Аднак калі своечасова не задумацца пра новую машыну зараз, напрацоўкі будуць незваротна згубленыя: дваццаць гадоў прамысловасць чакаць не зможа.
Альтэрнатывай праекту MGCS можа стаць набыццё тэхналогій вытворчасці іншага танка — такога як Leopard 2A7 або карэйскі K-2. Кампанія Hyundai Rotem сумесна з H. Cegielski-Poznań ужо прасоўвае на польскім рынку танк K-2PL, адаптаваны да спецыфічных патрабаванняў Польскіх узброеных сіл і з выкарыстаннем польскіх камплектуючых.
Іншы варыянт прапанаваў віцэ-прэзідэнт польскай зброевай кампаніі PGZ Себасцьян Хвалек. Ён мяркуе, што аптымальным варыянтам стала б вытворчасць танка на аснове ўжо наяўных машын, але з максімальнай доляй польскіх камплектуючых і напрацовак.
Вытворчасць уласнага танка важна па фінансавых меркаваннях: кошт праграмы Wilk ацэньваецца ў дзесяткі мільярдаў еўра, калі гаворка ідзе пра замежныя машыны. Адзін Leopard 2A7 каштуе 13-15 мільёнаў еўра, гэта значыць 550 танкаў, патрэбных для замены Т-72 і PT-91, будуць каштаваць ужо 7-8 мільярдаў еўра. Дорага будзе каштаваць і іх эксплуатацыя.
На сённяшні дзень праграмы Wilk і MGCS знаходзяцца на пачатковай стадыі, і шмат што можа змяніцца. Так, магчымы варыянт распрацоўкі новага танка сумесна з італьянцамі, якія хочуць сабе новую машыну на змену C-1 Ariete.
